Ο Αλέξης Τσίπρας, δύο χρόνια πριν, ανακοίνωνε  το τέλος του “φαύλου κύκλου της λιτότητας” αλλά και το τέλος της “ταπείνωσης και των βασάνων”. Και κέρδισε τις εκλογές. Σήμερα, οι προεκλογικές εξαγγελίες του βετεράνου πλέον πρωθυπουργού, ακούγονται πιο ανούσιες από ποτέ, σχολιάζει το Politico.

Με την Ελλάδα να διανύει τον έβδομο χρόνο “μηχανικής υποστήριξης” από τη χρηματοδότηση των Ευρωπαίων εταίρων, διογκώνονται ξανά οι αμφιβολίες, όχι μόνο για τη σταθερότητα της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και για τη δέσμευσή της απέναντι στη μακρά λίστα απαιτητικών μεταρρυθμίσεων που αφορούν την εργασία, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις τράπεζες. Η χώρα δίνει μάχη με το χρόνο για να διασφαλίσει πως θα μπορεί να αντλεί κεφάλαια από τις αγορές έως τα μέσα του 2018 –οπότε λήγει το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης των 86 δισ. ευρώ.

Σήμερα το Eurogroup θα ενημερωθεί για την πορεία του ελληνικού προγράμματος. Ωστόσο, σημειώνει το Politico, από δεκάδες συζητήσεις με καταστηματάρχες, επιχειρηματίες, φοιτητές και ανέργους της Αθήνας, γίνεται σαφές πως η απογοήτευση των Ελλήνων με τις υποσχέσεις που δεν κράτησε ο Τσίπρας είναι διάχυτη.

Σύμφωνα με τη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού, το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι η ασθενής, ακόμη, κατάσταση της οικονομίας. Παρότι τα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ του 2016 δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμη, μια εκτίμηση του Νοεμβρίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει λόγο για -0,3%. Το ισχνό αναπτυξιακό momentum που γνώρισε η Ελλάδα το 2016 οφειλόταν κατά ένα μεγάλο μέρος στις επιδόσεις-ρεκόρ του τουρισμού, σύμφωνα με τον Jens Basten, ανεξάρτητο οικονομικό αναλυτή με έδρα την Αθήνα και πρώην μέλος της task force της Κομισιόν για την Ελλάδα. Ο ίδιος σημειώνει, ωστόσο, πως ο κλάδος έχει περιορισμένο περιθώριο για περαιτέρω ανάπτυξη.  Και ο περιορισμός αυτός δεν αντισταθμίζεται από την ανάπτυξη κάποιου άλλου τομέα.

Οι συνεντεύξεις με οικονομολόγους και ανώτερα τραπεζικά στελέχη της Ελλάδας καταδεικνύουν πόσο δρόμο καλείται να διανύσει η χώρα προτού επαληθευτεί η υπόσχεση του Τσίπρα να μπει τέλος στα βάσανα.

Το Politico εξηγεί πως ένας λόγος για τον οποίο δεν ρέει ξανά ο δανεισμός είναι τα εντυπωσιακά υψηλά επίπεδα των μη εξυπηρετούμενων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών. Αυτά ξεπερνούν το 50% των χαρτοφυλακίων των ελληνικών τραπεζών, αγγίζοντας ποσό που ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ.

Σχέση αγάπης και μίσους με το ΔΝΤ

Το Politico σχολιάζει και τις διαφορές που πρέπει να επιλύσει το Eurogroup με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την πορεία εξέλιξης του τρέχοντος ελληνικού προγράμματος. Το χρέος και οι πληρωμές τόκων μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου θα στοιχίσουν στην ελληνική κυβέρνηση περισσότερο από 13 δισ. ευρώ, σύμφωνα με πηγή της ΕΕ, προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις. Για να διασφαλίσει την επόμενη δόση, η Ελλάδα καλείται από τους δανειστές να κάνει συγκεκριμένα βήματα για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της.

Ωστόσο, το ΔΝΤ υποστηρίζει πως το τρέχον “πακέτο” της ΕΕ δεν είναι βιώσιμο καθώς δεν περιλαμβάνει σημαντικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και μέχρις ότου αντιμετωπιστεί αυτό, ο διεθνής Οργανισμός αρνείται να συμμετάσχει στην τελευταία επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας.

Χώρες, όπως η Ολλανδία και η Γερμανία, είναι απρόθυμες να παράσχουν στην Ελλάδα κάτι παραπάνω από βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, όπως η “λείανση” του προφίλ αποπληρωμών της χώρας. Το πρόβλημα είναι, πως τυχόν αποτυχία να πειστεί το ΔΝΤ να συμμετάσχει θα μπορούσε να επιφέρει τεράστιες καθυστερήσεις στην εφαρμογή του προγράμματος αφού το γερμανικό και το ολλανδικό κοινοβούλιο επιμένουν στη συμμετοχή του.

Η διαμάχη έχει οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο. Για να δώσει λύση, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ο ESM θα μπορούσε να αναλάβει τα καθήκοντα του ΔΝΤ ως επόπτης του προγράμματος –ένα σενάριο που ο επικεφαλής του ESM Klaus Regling έχει αποκαλέσει “Plan B”.

Ωστόσο, η έξοδος του ΔΝΤ από το πρόγραμμα θα ήταν μια επώδυνη εναλλακτική, ανέφεραν οι πηγές της ΕΕ, καθώς το τρέχον πρόγραμμα στήριξης θα έπρεπε να “ξηλωθεί”, να ξαναγραφτεί και να εγκριθεί από το γερμανικό κοινοβούλιο –μια επικίνδυνη στρατηγική ενόψει των γερμανικών εκλογών.

Εάν το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει, “νομίζω πως θα επιστρέψουμε στα σενάρια Schaeuble για έξοδο από το ευρώ”, ανέφερε στο Politico στέλεχος της Τρ. Πειραιώς. “Και αυτό πιστεύω θα ήταν πολύ κακό”.

Facebook Comments