Αλλάξτε τα ωράρια στο δημόσιο (και τον ιδιωτικό τομέα)

Aπλή παρατήρηση μας δείχνει ότι  ο μέσος Έλληνας χρήστης του facebook μένει συχνά ενεργός μέχρι αργά. Τούτο προκύπτει από την θέαση του last active, και είναι ένας απ τους αμφιλεγόμενους τρόπους του facebook να μας δείχνει τις συνήθειες των χρηστών, χωρίς αυτό βέβαια να είναι επιθυμητό.

Αυτή η παρατήρηση επιβεβαιώνεται σε έρευνα  που αναφέρει ότι οι Έλληνες ανήκουν απ΄ τους λαούς που κοιμούνται αργότερα το βράδυ και ξυπνούν επίσης  λίγο αργότερα.

AVERAGE SLEEP QUALITY RANKING

http://www.dailymail.co.uk

Τα συμπεράσματα της ως άνω έρευνας αφορούν κυρίως την ποιότητα και τη διάρκεια του ύπνου, αλλά δείχνουν ότι κάποιες χώρες έχουν ροπή να ξενυχτούν λίγο παραπάνω.

2.  Έτερη έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης απεφάνθη ότι η εργασία και η εκπαίδευση πριν από τις 10 το πρωί είναι εντελώς ασύμβατες με το βιολογικό ρολόι του ανθρώπου.

Ειδικότερα, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως όσο η εργασία και το σχολείο ξεκινάει πολύ νωρίς το πρωί, τόσο πιο πολύ εξαντλούν τον οργανισμό μας κάνοντας με πιο αγχώδεις με συνέπειες στην ψυχολογική και σωματική μας υγεία.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτή η αντίδραση στον οργανισμό γίνεται, γιατί  ο καρδιακός ρυθμός των παραγωγικών ηλικιών είναι ασύμβατος με αυτά τα ωράρια.

3. Οφέλη για το περιβάλλον, πέρα από την υγεία, φαίνεται να έχει η εργάσιμη εβδομάδα των τεσσάρων ημερών, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Σε επιστημονική έρευνα υπό τον τίτλο «Inventing the Future» ο κοινωνιολόγος ‘Αλεξ Ουίλιαμς, ο οποίος συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου, περιγράφει πώς η μείωση των εργάσιμων ημερών μπορεί να… σώσει τον κόσμο.

Ο ίδιος επιστήμονας σημειώνει ότι μελέτη του 2006 είχε αποκαλύψει πως στις  ΗΠΑ θα μπορούσε να μειωθεί σε ποσοστό 20% η κατανάλωση ενέργειας, εάν εφαρμοζόταν η εργάσιμη εβδομάδα των τεσσάρων ημερών, ακόμα και με την υιοθέτηση επιμηκυμένου ωραρίου.

4. Η εταιρεία Filimundus η οποία ασχολείται με την ανάπτυξη εφαρμογών για κινητά, διαπίστωσε πως το 8ωρο ωράριο εργασίας δεν είναι αποτελεσματικό για τους εργαζομένους και πως δεν μπορούν να διατηρήσουν την συγκέντρωσή και την απόδοσή του για τόσες πολλές ώρες, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο για τους περισσότερους ανθρώπους.

Ως αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να κάνουν πολλά διαλείμματα κατά την διάρκεια της εργασίας και ο χρόνος τους δεν αξιοποιείται αποτελεσματικά

Διαπιστώθηκε πως μέσα σε έξι ώρες οι εργαζόμενοι προλαβαίνουν να κάνουν όσα θα έκαναν μέσα σε οχτώ ώρες.

5. Ειδικοί εκτιμούν πως το να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, μπορεί να προκαλέσει μέχρι και 40% απώλεια παραγωγικότητας και να αυξήσει τα λάθη στις εργασίες μας, ειδικά αν μία ή περισσότερες από αυτές απαιτεί επισταμένη κριτική σκέψη.

Το multitasking εξαντλεί τον εγκέφαλο, επιβραδύνει το έργο μας και οδηγεί σε μειωμένη απόδοση. Η συγκέντρωση και η επίδοση μας υποφέρουν και χρειάζεται επιπλέον κατανάλωση πνευματικής ενέργειας για να καταφέρουμε αυτό τον άθλο.

Επίσης, αυτό μας τρώει και περισσότερο χρόνο, διότι κάθε φορά που μεταπηδούμε από τη μία εργασία στην άλλη, χρειαζόμαστε επιπλέον χρόνο για να ξαναβρούμε τη συγκέντρωση μας μετά τη διακοπή – πράγμα που όσο μεγαλώνουμε επιδεινώνεται κιόλας.

Τέλος, πολλές φορές μας εμποδίζει να ολοκληρώσουμε μια εργασία, αφού εξαντλούμαστε από τις συνεχείς διακοπές.

6. Η φασαρία εμποδίζει τη συγκέντρωση και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για συζητήσεις που σχετίζονται με την εργασία.

Η ομάδα του Τακαχίρο Ταμεσού από το Πανεπιστήμιο Γιαμαγκούτσι στην Ιαπωνία διεξήγαγε ορισμένα τεστ συγκέντρωσης σε υπολογιστή, εκθέτοντας τους συμμετέχοντες σε ηχογραφημένες συζητήσεις ή σε γενικότερη φασαρία όπως συναντάται για παράδειγμα σε καφέ και εστιατόρια.

Οι συμμετέχοντες συγκέντρωναν πολύ χαμηλότερη βαθμολογία όταν άκουγαν πραγματικές συζητήσεις απ’ ότι όταν άκουγαν αόριστους θορύβους.

7. Τέλος σε ένα τυπικό γραφείο o εργαζόμενος μένει μόνο 11 λεπτά, χωρίς να διακόπτεται, και, μόλις διακοπεί, του παίρνει κατά μέσο όρο 25 λεπτά για να επιστρέψει στην αρχική του εργασία

8. Όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη σχέση με τις συναλλακτικές μας συνήθειες με το δημόσιο και συναφείς μονοπωλιακές υπηρεσίες, καθώς έως σήμερα εξαναγκάζονται οι πολίτες να συναθροίζονται μαζικά για να εξυπηρετηθούν μόνο πρωινές ώρες και μόνο 5 ώρες (9-2)με συνέπεια τη συνήθη ταλαιπωρία και την απώλεια εργατοωρών.

Ακόμα και στα δικαστήρια είναι συνηθισμένες οι ατέλειωτες αναβολές λόγω ωραρίου (στις 3).

Ακόμα και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση στην Ελλάδα περά απ το ότι είναι κακοσχεδιασμένη και ανεπαρκής, τείνει στη δημιουργία δεύτερης γραφειοκρατίας, της ηλεκτρονικής, επιπροσθέτως της κανονικής! Δηλαδή καταστήσανε και τη τεχνολογία εχθρό.

Με βάση τα ανωτέρω είναι περισσότερο από εμφανές ότι η υπερσυμπυκνωση παροχής των δημοσίων υπηρεσιών για το κοινό στο 5ωρο 9 με 2, είναι παντελώς ανεπαρκής και αντιπαραγωγική.

Εφόσον δεν υπήρξε μέχρι σήμερα πρόθεση περιορισμού – εξορθολογισμου του δημοσίου, οφείλει η πολιτεία να δημιουργήσει απογευματινές δημοσιές υπηρεσίες για την εύρυθμη και ασφαλώς καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και λειτουργιά του κράτους από το πλεονάζον προσωπικό που επιθυμεί να εργάζεται εναλλακτικά και σε απογευματινή βάρδια.

Ήδη αυτό συμβαίνει σε ταχυδρομεία, ΚΕΠ, και κάποιες τράπεζες.

Το  ίδιο πρέπει να συμβεί σε πολεοδομίες, εφορίες, δικαστήρια, δήμους περιφέρειες, δικαστήρια  κλπ.

Μάλιστα η πρωτοβουλία για απογευματινές δημόσιες υπηρεσίες είχε ξεκινήσει εδώ και ….17 χρόνια αλλά ανέκρουσε πρύμναν λόγω συνδικαλιστικών αντιδράσεων.

Ασφαλώς και δεν χρειάζεται βέβαια αρχικά να εφαρμοστεί αποκλειστικά αλλά περιορισμένα για αρχή πχ 2 απογεύματα την εβδομάδα να είναι όλες οι υπηρεσίες διαθέσιμες έστω και για 3 ώρες στο κοινό 5 με 8. Αυτό θα έλυνε τα χέρια των πολιτών και των επιχειρήσεων.

Bέβαια την ίδια ανελαστικότητα και ακαμψία δείχνει συχνά και ο ιδιωτικός τομέας, αλλά αυτό είναι αφενός μεν κακό του κεφαλιού τους, αφετέρου συνέπεια της μονοκρατορίας του δημοσίου στις συναλλαγές, τα ωράρια του οποίου υποχρεωτικά ακολουθεί και ο ιδιωτικός τομέας στο βαθμό που είναι εξαρτημένος από αυτόν γραφειοκρατικά.

Αν θέλουμε να φανταστούμε πως θα ήταν διαφορετικά, μπορούμε απλώς να σκεφτούμε τι θα γινόταν εάν οι ιδιωτικές εταιρίες λειτουργούσαν μόνο 9 με 2.

Από καταστήματα ρούχων μέχρι υπηρεσίες τηλεφωνίας, θα γινόταν το αδιαχώρητο απ τις ουρές και ελάχιστοι θα εξυπηρετούνταν εγκαίρως. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει στο δημόσιο.