Εδώ και ένα χρόνο περίπου που βρίσκομαι στην πενταμελή συντονιστική επιτροπή των μελών του ALDE, έχω δεχτεί αρκετές φορές το ερώτημα για το κατά πόσο θα ήταν εφικτό να δημιουργηθεί ένα φιλελεύθερο κόμμα με την υποστήριξη του ALDE Party, εννοώντας φυσικά τα ίδια τα μέλη να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά του νέου κόμματος με ό, τι αυτό συνεπάγεται.

Στην Ισπανία για παράδειγμα δεν υπάρχει λόγος για μια τέτοια κίνηση μιας και εκεί οι Ισπανοί φιλελεύθεροι και μέλη του ALDE Party, υποστηρίζουν στην πλειοψηφία τους τους Ciudadanos και τον Albert Rivera οπότε και τα θέματά τους είναι κυρίως οργανωτικά. Στην Ιταλία αντιθέτως, υπάρχει άλλου είδους κινητικότητα αλλά ας μην αποκαλύψω τα μυστικά των γειτόνων, μιας και τα πιο ενδιαφέρονται ως συνήθως, συμβαίνουν στην Ελλάδα μας.

 Τί επικρατεί στο στρατόπεδο των φιλελεύθερων ιδεών; Κρατάω σημειώσεις για να μην χαθούμε:

  • Δράση
  • Φιλελεύθερη Συμμαχία
  • Δημιουργία Ξανά
  • Μέλη του ALDE Party τα περισσότερα εκ των οποίων, αποτελούν μέλη των παραπάνω κομμάτων καθώς επίσης του Ποταμιού και της Νέας Δημοκρατίας.

Στηρίζουμε οι περισσότεροι φιλελεύθεροι τις αρχές του ALDE Party; Ναι!

Αγαπάμε Verhofstadt ακόμη και αν μερικές φορές μας «πληγώνει» με επιλογές και τακτικισμούς; Όλως παραδόξως έχουμε την τάση να του τα συγχωρούμε όλα. Κάτι παρόμοιο πρέπει να νιώθουν και οι αριστεροί με τον Αλέξη Τσίπρα. Άρα τί μένει για να ενωθεί ο χώρος αφού μόνοι μας «δεν το ‘χουμε»; Να μας ενώσουν τα μέλη, δηλαδή εμείς που ανήκουμε στα κόμματα που ανάφερα πιο πάνω. Επιτέλους, πολιτική λύση! Αν όλο αυτό σας φαίνεται αστείο και μπερδεμένο, περιμένετε, έχει και συνέχεια..

Δυστυχώς όσες προσπάθειες και να έγιναν, όση καλή θέληση και να υπήρξε, η μη συνεννόηση των τριων κομμάτων για λόγους που δε σκοπεύω να αναλύσω και πραγματικά ας το πάρουμε χαμπάρι, κανείς δεν ενδιαφέρεται πια να μάθει, οδήγησαν στα γνωστά αποτελέσματα.

Η τελευταία εξέλιξη που θύμωσε φιλελεύθερα στελέχη άλλων κομμάτων, ήταν η ανακοίνωση της συμπόρευσης της Δράσης με τη Νέα Δημοκρατία. Προσωπικά χάρηκα διότι γνωρίζω πολλά άξια στελέχη της αντιπολίτευσης αλλά και της Δράσης, τα οποία με χαρά θα στηρίξω όποτε γίνουν εκλογές.

Άλλωστε ο πνευματικός μας πατέρας, ο Verhofstadt, σε καμία περίπτωση δε διαφωνεί, αφού ο ίδιος στις 15 Φεβρουαρίου δήλωσε τα εξής: What do Emmanuel Macron, Manfred Weber, Kyriakos Mitsotakis, Martin Schulz, Matteo Renzi, Albert Rivera, Ryszard Petru, Tim Farron and I have in common? We all want to make Europe great again. #IamEuropean.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης παραμερίστηκε και τη θέση του πήρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γιατί πολύ απλά σε περιόδους αναταραχών και απρόβλεπτων εξελίξεων, σταθμίζεις τις επιλογές σου και συμμαχείς με αυτόν που θα σου προσφέρει σταθερότητα και συνεργασία την επόμενη μέρα.

Είναι σα να λέμε πως αν υπήρχε το ALDE Party Greece μετά από μια πιθανή υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας, το κόμμα θα διαλυόταν και θα επιστρέφαμε πάλι στο μηδέν αφού τα περισσότερα ιδρυτικά στελέχη θα αποχωρούσαν.

Δυστυχώς έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που το δικό μας πρόβλημα τείνει να γίνει πρόβλημα της χώρας ή καλύτερα να συμπληρώσει το παζλ της πλήρους αποχαύνωσης και αδράνειας. Σε θέματα επικοινωνιακής στρατηγικής, οργανωτικού και συνεννόησης, βαθμολογούμαστε κάτω από τη βάση και πέρα από θυμωμένα και ειρωνικά posts, δεν προσφέρουμε το παραμικρό.

Η χώρα έχει ήδη καταρρεύσει και εκείνοι που αποδεικνύονται εξυπνότεροι δεν είναι οι φιλελεύθεροι αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, γιατί πρόγραμμα μπορεί να μην έχουν, έχουν όμως κάτι σημαντικό, στόχο! Εμείς πάλι είμαστε η αφρόκρεμα, να χτυπήσουμε πόρτες και να ζητήσουμε βοήθεια; Εμείς; Jesus!

Τα περισσότερα μέλη του ALDE Party στην Ευρώπη ζητούν αλλάγες και νέα δομή λειτουργίας. Σε μια Ευρώπη που αλλάζει, μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία, να πρωταγωνιστήσουμε και να διεκδικήσουμε τις αλλαγές που οραματιζόμαστε. Η φίλη μου Κατερίνα και συντονίστρια των μελών στην Ελλάδα σε μια από τις συζητήσεις μας ανάφερε πως «από το να κρατάω έναν τίτλο και να μένω απαθής, ας προσπαθήσω και ας αποτύχω». Ταυτίζομαι μαζί της.

Facebook Comments