Όλα στον αέρα – εργασιακά και αντίμετρα αγκάθι των διαπραγματεύσεων

Χωρίς ουσιαστική πρόοδο ολοκληρώθηκε αργά χθες το βράδυ η πολύωρη τηλεδιάσκεψη μεταξύ της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας και των θεσμών που έγινε με στόχο να υπάρξει όσο το δυνατόν περισσότερη σύγκλιση στα ανοιχτά θέματα της αξιολόγησης.

Το βασικό θέμα της συνάντησης είναι να οριστικοποιηθούν οι απόψεις των δύο πλευρών για τα πρόσθετα μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ που θα ληφθούν από το 2019 και μετά και να αναζητηθεί ει δυνατόν και μια βάση συζήτησης για το εργασιακό όπου υπάρχει πλήρης διαφωνία.

Η ελληνική πλευρά επανέλαβε το αίτημα για μια σταδιακή μείωση των συντάξεων από το 2020 για να εισπράξει για άλλη μια φορά την ομόφωνη άρνηση των δανειστών που θέλουν την περικοπή σε μία δόση.

Στα αντίμετρα οι δανειστές επανέλαβαν ότι ο όποιος δημοσιονομικός χώρος υπάρξει θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να δώσει αναπτυξιακά κίνητρα. Κάτι τέτοιο σύμφωνα με τους δανειστές μπορεί να γίνει μόνο με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων και λιγότερο με μειώσεις στα φυσικά πρόσωπα.

Σε ό,τι αφορά στα αντισταθμιστικά μέτρα με «κοινωνικό πρόσημο» οι δανειστές επιμένουν ότι η όποια ελάφρυνση στα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα θα πρέπει να συνδεθεί με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και όχι με διάσπαρτα επιδόματα όπως προτείνει η ελληνική πλευρά.

Στο εργασιακό παρουσία και της κ. Αχτσιόγλου το οικονομικό επιτελείο και οι θεσμοί συμφώνησαν για άλλη μια φορά ότι διαφωνούν. Το ΔΝΤ έμεινε στη θέση του ότι οι συλλογικές διπαραγματεύσεις θα αποτελούσαν πισωγύρισμα και ότι οι ομαδικές απολύσεις θα πρέπει να απελευθερωθούν από οποιονδήποτε περιορισμό ώστε να υπάρχει κινητικότητα στην αγορά εργασίας.

Πρόβλημα και με τη ΔΕΗ

Στην τηλεδιάσκεψη συζητήθηκε και το θέμα της ενέργειας παρουσία και του αρμόδιου υπουργού κ. Γιώργου Σταθάκη αλλά ούτε και εδώ υπήρξε σοβαρή πρόοδος αφού οι δανειστές επιμένουν στην άποψή τους για πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών σταθμών της ΔΕΗ απορρίπτοντας τη διαδικασία των δημοπρασιών ηλεκτρικής ενέργειας που προτείνει το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Περιβάλλοντος τόνιζε χθες ότι «εφαρμόζεται μια πολιτική με στόχο να τα δούμε όλα έως το τέλος του έτους» δίνοντας την εικόνα ότι το υπουργείο ζητά περισσότερο χρόνο και στο θέμα της ενέργειας πριν ληφθούν οριστικές αποφάσεις.

Χαριτολογώντας ανέφερε: «Τσακωθήκαμε δύο ώρες αλλά ελπίζω ότι θα βρούμε λύση μέχρι τη Δευτέρα».

Το ίδιο στέλεχος πρόσθεσε ότι «επιχειρούμε να βρούμε ένα πλαίσιο συμφωνίας στο MOU, δυο τρεις παραγράφους, έως τη Δευτέρα»…

Περισσότερα τα μέτρα

Στο μεταξύ περίπου 900 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι αυξάνεται ο λογαριασμός των μέτρων για τους πολίτες αφού για να προκύψει καθαρή δημοσιονομική απόδοση 2% του ΑΕΠ (3,6 δισ. ευρώ) τα «μικτά» μέτρα το 2019 θα φτάνουν τα 4,5 δισ. ευρώ για να καλυφθούν οι απώλειες σε έσοδα (από την περικοπή των συντάξεων) και ανάπτυξη (από τη μείωση του αφορολόγητου).

Το γεγονός αυτό είχαν παραδεχθεί πολλές φορές στελέχη του οικονομικού επιτελείου όταν απέρριπταν κατηγορηματικά τα μέτρα που επιβάλλει σήμερα το ΔΝΤ θέλοντας έτσι να κλείσει το κενό των προβλέψεών του σχέση με αυτές που κάνει η Ε.Ε. για την Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά ο δημόσιος διάλογος έχει περιοριστεί σε μέτρα ύψους 2% που θα είναι η καθαρή δημοσιονομική τους απόδοση. Πάνω στα «καθαρά» χτίζονται και τα αντισταθμιστικά μέτρα όταν και όποτε αυτά αποφασιστούν. Αλλωστε αυτό εννοούσε και ο επίτροπος κ. Πιέρ Μοσκοβισί στο περασμένο Eurogroup όταν παρεμβαίνοντας στην απάντηση του προέδρου του Eurogroup κ. Γερούν Ντάισελμπλούμ αν ισχύει το για κάθε 1 ευρώ μέτρα θα υπάρχει και ένα ευρώ αντίμετρα. Οταν ο κ. Ντάισελμπλουμ απάντησε ότι τα αντίμετρα θα εξαρτηθούν από το δημοσιονομικό χώρο που θα υπάρξει από την υπερκάλυψη του πρωτογενούς πλεονάσματος ο κ. Μοσκοβισί παρενέβη λέγοντας μονολεκτικά «net», δηλαδή σε καθαρή βάση χωρίς να υπολογίζεται το συνολικό βάρος που θα επωμιστούν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, το οποίο θα φτάσει το 2,5% του ΑΕΠ.

Σε αυτή τη βάση το οικονομικό επιτελείο προσπαθεί να χαμηλώσει το λογαριασμό ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι κοντά στο 2% του ΑΕΠ ως επιβάρυνση για αυτούς που θα βαρύνουν τα μέτρα.