Τζιχαντιστικά πυρηνικά – ο προσεχής τρόμος

Το ότι ο παρανοϊκός δικτάτορας της Β. Κορέας, παρά τη διεθνή απομόνωση, ανέπτυξε πυρηνικά, δείχνει πόσο σχετικά εύκολο είναι πλέον αυτή η τεχνολογία να περάσει σε χέρια τρομοκρατών, αν δεν έχει περάσει ήδη. Οι προσπάθειες για τον περιορισμό της διάδοσης των πυρηνικών όπλων περιορίζονται σε συσκέψεις και υπογραφή συνθηκών αυτοδέσμευσης ανάμεσα στις γνωστές πυρηνικές δυνάμεις, ενώ η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει από τον έλεγχό τους.

Ασταθή κράτη με έντονη σχέση με την τρομοκρατία είναι ήδη πυρηνικές δυνάμεις (Πακιστάν) ή βρίσκονται κοντά στο να γίνουν (Ιράν). Επιπλέον όλες οι χώρες είναι ελεύθερες να χρησιμοποιήσουν την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς, αποκτώντας έτσι τεχνογνωσία για την επέκτασή της σε μη ειρηνικούς.

Ενώ κάποτε οι επιστήμονες και οι τεχνικοί που ήταν σε θέση να κατασκευάσουν ατομική βόμβα μετριούνταν στα δάχτυλα, σήμερα είναι δεκάδες χιλιάδες, και δεν ξέρουμε τα “πιστεύω” του καθενός ή τις ηθικές αναστολές του. Θα μπορούσε δηλαδή μια ομάδα επιστημόνων να δημιουργήσει την τρομοκρατική πυρηνική βόμβα είτε διότι ασπάζεται το τζιχαντιστικό (ή οποιοδήποτε άλλο ολοκληρωτικό) όραμα είτε καθαρά για οικονομικό όφελος.

Όλοι οι κάτοχοι όπλων, στην ιστορία της ανθρωπότητας, ήθελαν με το όπλο τους να νικήσουν τον αντίπαλο ή και να τον σκοτώσουν για να ζήσουν και να χαρούν το αποτέλεσμα της νίκης τους. Οι τζιχαντιστές θέλουν να πεθάνουν, παίρνοντας μαζί τους όσο το δυνατόν περισσότερους “απίστους”.

Το να αγνοεί κάποιος τον θάνατο, έχοντας μάλιστα το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, του δίνει τρομακτική ισχύ και υπεροπλία έναντι όλων, ακόμα και με συμβατικά όπλα. Πολλώ δε μάλλον με χημικά, βιολογικά ή πυρηνικά. Πόση αναστολή θα έχουν να τα χρησιμοποιήσουν όταν (όχι “αν” – είναι απλώς θέμα χρόνου) τα πάρουν στα χέρια τους;