QE; Slow the eggs! Δεν το θέλουμε λέμε!

Η ρευστότητα, το επενδυτικό ενδιαφέρον, η έντονη αποκλιμάκωση των spreads – και άρα του κόστους δανεισμού και η ώθηση στην οικονομική ανάκαμψη που θα έφερνε η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE, δεν συγκινεί πια την ελληνική κυβέρνηση αφού όπως δήλωσε και ο κ. Τσίπρας  «κάναμε λάθος, δεν είναι τόσο κρίσιμο» και «δεν αποτελεί πλέον στόχο μας». QE; Σιγά τα αυγά, δεν το θέλουμε λέμε! Εδώ κολλάει γάντι το… «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».

Ξεχάστε λοιπόν το: «Η χώρα μας πρέπει να μπει το συντομότερο δυνατό στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης για να γίνει πόλος επενδύσεων, καθώς αυτό είναι που περιμένει η παγκόσμια επενδυτική κοινότητα», που είχε πει πριν μήνες ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ των δεκάδων δηλώσεών του για το πόσο αναγκαίο είναι το QE και πως οι Ευρωπαίοι πρέπει απαραίτητα να μας το δώσουν.

Ξεχάστε και το: «Η Ελλάδα επιδιώκει μια καθαρή λύση που θα ανοίγει τον δρόμο για ένταξη στο QΕ», Θέλουμε συμφωνία που θα οδηγεί στο QE», που έλεγε ο κ. Τζανακόπουλος δίνοντας μάλιστα και ημερομηνίες ένταξης (ο Φεβρουάριος, που έγινε Μάρτιος που έγινε Απρίλιος που έγινε Μάιος, που έγινε φθινόπωρο και τώρα… το σνομπάρουμε).

Και φυσικά ξεχάστε και το: «Πολύ σημαντικό να συμπεριληφθεί η Ελλάδα στο QE», που δήλωνε ο κ. Τσακαλώτος στις αρχές του καλοκαιριού, σημειώνοντας ότι «θα βοηθήσει επίσης τις συστημικές τράπεζες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια».

Το «επενδυτικό τσουνάμι» που είχε προβλέψει ο κ. Τσίπρας μετά το ταξίδι του στο Πεκίνο τον Μάιο, που θα φέρει το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης και η ένταξη στο QE, δεν το θεωρεί πλέον σημαντικό. Μπορούμε και χωρίς αυτό.

Ναι, για αυτό κάνουν ουρές οι επενδυτές έξω από την πόρτα που γράφει «short» στο ελληνικό χρηματιστήριο και τις ελληνικές τράπεζες. Για αυτό η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το καλοκαίρι – που έκλεισε η β’ αξιολόγηση – έχει καταρρεύσει, με τις τέσσερις συστημικές να έχουν χάσει συνολικά 4,5 δισ. ευρώ από την χρηματιστηριακή τους αξία.

Και μην μπερδεύεστε με το ράλι που σημειώνουν τα ελληνικά ομόλογα. Δεν αποτελεί σήμα εμπιστοσύνης. Απλά μόλις τέθηκαν προς διαπραγμάτευση τα νέα ομόλογα που προέκυψαν από το swap και η αγορά έχει αρχίσει και κινείται με πιο… λογικούς επενδυτικούς ρυθμούς. Το πού θα κάτσει η μπίλια των spreads θα φανεί μετά από λίγες ημέρες.

Και αυτό που είχε πει ο επικεφαλής της Fairfax Financial Holdings, Πρεμ Γουάτσα, πριν μερικούς μήνες που βρέθηκε στην Αθήνα, ότι «το κλειδί για τη θετική εξέλιξη της οικονομίας δεν βρίσκεται στην ελάφρυνση του χρέους, αλλά στη συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και στην άρση των capital controls», υπογραμμίζοντας ότι «η συμβουλή μου προς την κυβέρνηση είναι, διασφαλίστε το QE, προχωρήστε στην άρση των περιορισμών, και το χρέος δεν είναι τόσο σημαντικό. Εάν γίνουν αυτά, θα δείτε επενδύσεις να έρχονται και χρήματα να επιστρέφουν στην Ελλάδα», αφήνει την κυβέρνηση αδιάφορη πια.

Τα πράγματα όμως έχουν ως εξής. Με το QE της ΕΚΤ να αναμένεται να σταματήσει τον Σεπτέμβριο και δύσκολα να κρατηθεί για πολύ παραπάνω, με τον Μάριο Ντράγκι να έχει δηλώσει σε κάθε ευκαιρία ότι χωρίς την εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και με δεδομένο ότι πρέπει να υπάρξει μπαράζ αναβαθμίσεων από τους οίκους αξιολόγησης έτσι ώστε η Ελλάδα να επανέλθει στην κατηγορία «επενδυτικού βαθμού» που είναι και αυτό απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν να αγοραστούν τα ελληνικά ομόλογα από την ΕΚΤ, το όνειρο και μέγα αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης έχει πλέον τελειώσει.

Και αντί να παραδεχτεί ότι έκανε για μία ακόμη φορά το λάθος να απαιτήσει κάτι από τους δανειστές το οποίο δεν γίνεται, απλά για το θεαθήναι, για να «πείσει» εσωκομματικά για την περαιτέρω λιτότητα που επέβαλε, αντί να δεχτεί ότι αστόχησε, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να σφυρίζει αδιάφορα. Η στρατηγική του «είπα-ξείπα» είναι σήμα κατατεθέν των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έτσι κι αλλιώς (βλ. θα σκίσουμε τα μνημόνια, θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, αν δεν μας δώσουν μέτρα για το χρέος δεν θα προχωρήσουμε σε μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, η ανάπτυξη θα γράψει «2» μπροστά το 2017, θα μειώσoυμε τους φόρους, και η λίστα συνεχίζεται).

Αυτή είναι η αντίδραση κάποιου ο οποίος είναι ανίδεος, αφελής και κουτοπόνηρος. Όταν η αλήθεια έρχεται να τον διαψεύσει, απλά την υποτιμά χωρίς να την παραδέχεται. Κάτι αντίστοιχο αναμένεται να γίνει και με το αφήγημα του clean exit σε λίγο καιρό. Η αρχή της… αποδόμησης έγινε από τον Ντέκλαν Κοστέλο. Είναι θέμα χρόνου να πει ο κ. Τσίπρας «η καθαρή έξοδος από το πρόγραμμα δεν είναι τόσο σημαντική όσο νομίζαμε. Οι εξελίξεις μας έδειξαν ότι δεν είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την έξοδο στις αγορές». Αυτό πάρτε το και σαν… φωνή από το μέλλον, όταν ειπωθεί και επίσημα από τους δανειστές σε επίπεδο Eurogroup, ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να χρειάζεται οικονομική στήριξη και μετά τον Αύγουστο του 2018…