Είναι γνωστό πως στην πρώτη «ηχηρή» απόφαση της ΕΚΤ το Φεβρουάριο για την απαγόρευση της αποδοχής των ελληνικών ομολόγων ως collateral για την φτηνή ρευστότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το διοικητικό συμβούλιο ήταν διχασμένο.

Η ζυγαριά έγειρε προς την αρνητική αυτή απόφαση για την Ελλάδα στο 25μελές Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, επειδή Ελλάδα, Κύπρος, Γαλλία και Ιρλανδία δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. 

Η ΕΚΤ, θυμίζουμε, έχει θεσμοθετήσει την εκ περιτροπής παραίτηση των διοικητών του δικαιώματος ψήφου, όταν ο αριθμός των μελών του διοικητικού συμβουλίου (πέντε μόνιμα μέλη και οι ex officio διοικητές των κεντρικών τραπεζών) ξεπεράσει τους 18. Η ΕΚΤ προχώρησε στην κίνηση αυτή προκειμένου «η διαδικασία λήψης αποφάσεων να είναι πιο αποτελεσματική»..

Η αρνητική για την Ελλάδα «συγκυρία» οδήγησε τότε στην αρχή του ELA.

Το διοικητικό συμβούλιο, ωστόσο, ήταν απολύτως διχασμένο ως προς το εάν έπρεπε να ληφθεί αυτή η απόφαση για την Ελλάδα πρόωρα ή εάν θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι τα τέλη του μήνα (28 Φεβρουαρίου) όπου και έληγε η τότε παράταση που είχε.

Ορισμένα από τα μέλη του που ήθελαν να τηρηθεί στάση αναμονής δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. 

Ορισμένα από τα μέλη του συμβουλίου που όμως θεωρούσαν ότι έπρεπε να «στηθεί» αυτό το απαγορευτικό για την Ελλάδα λόγω της απροθυμίας που έδειξε στις διαπραγματεύσεις, είχαν δικαίωμα ψήφου.

Η ΕΚΤ, μετά από αυτήν της την κίνηση, κατηγορήθηκε από πολλούς αναλυτές και οικονομολόγους για πολιτική απόφαση. 

Αυτό θέλει να αποφύγει ο Μάριο Ντράγκι και τώρα που οι φωνές για αύξηση του κουρέματος στα ενέχυρα των ελληνικών τραπεζών – γεγονός που θα τις φέρει με μαθηματική ακρίβεια λίγες εβδομάδες μακριά από την πλήρη και απόλυτη ασφυξία – έχουν ενταθεί.

Θέλει η οποιαδήποτε απόφαση για την Ελλάδα να ληφθεί σε πολιτικό επίπεδο και να μην είναι η ΕΚΤ αυτή που θα οδηγήσει την χώρα στον γκρεμό.

Αν και διάφορες φωνές της ΕΚΤ έχουν διαμηνύσει ότι θα μπει στο τραπέζι η αύξηση του haircut στα ενέχυρα, ειδικά μετά το Eurogroup στη Ρίγα στις 24 Απριλίου, η κίνηση αυτή έχει προς το παρόν αποφευχθεί.

Όχι τυχαία όμως: Χάρη και μόνο στην θετική για την Ελλάδα συγκυρία να μην έχουν δικαίωμα ψήφου αυτόν τον μήνα οι «σκληροπυρηνικοί» της ΕΚΤ  που δεν είναι άλλοι από την Bundesbank και τον Γενς Βάιντμαν – ο οποίος είναι ίσως ο μεγαλύτερος φαν του κουρέματος των ελληνικών collateral, καθώς και οι κεντρικοί τραπεζίτες του Λουξεμβούργο, της Λετονίας και της Λιθουανίας.

Αυτό για τον Μάιο. Και μόνο. Γιατί από άλλο μήνα ο Βάιντμαν και η (μεγάλη) επιρροή του θα μεταφραστούν σε ψήφους. 

Ήδη, στην συνεδρίαση της 6ης Μαΐου το κλίμα ήταν αρκετά βαρύ και οριακά επιτεύχθηκε πλειοψηφία για να δοθεί στην Ελλάδα λίγος χρόνος ακόμη. Αν στην εξίσωση μπουν και οι «σκληροί», τότε δύσκολα θα αποφευχθεί το… ψαλίδι. 

Για αυτό ίσως και η ελληνική κυβέρνηση διαμηνύει συνεχώς τις τελευταίες ημέρες πως καταληκτικός σταθμός της διαπραγμάτευσης είναι τα τέλη Μαΐου. Όχι μόνο λόγω των υπέρογκων χρηματοδοτικών αναγκών, αλλά και λόγω της αρχής του τέλους για τις τράπεζες και την αναγκαία πλέον τότε «εισβολή» των capital controls στην καθημερινότητά μας.

Facebook Comments