Ι.Oρισμός & Επιπολασμός

Πρόκειται για παθολογική συμπεριφορά ως προς τη λήψη τροφής που έχει άμεσες συνέπειες στη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία του ατόμου. Σύμφωνα με μελέτες , μεταξύ των δυτικών πληθυσμών , η ψυχογενής ανορεξία εμφανίζεται στις γυναίκες με συχνότητα 0.5% εώς και 3.7% του πληθυσμού.Οι διαταραχές στη λήψη τροφής εντοπίζονται πρωτίστως και όχι αποκλειστικά κατά την εφηβική περίοδο.

Περισσότερο από το 90 % των νέων περιστατικών Ψ.Α αφορά σε έφηβες 10-19 ετών. Ωστόσο μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και μετά την εμμηνόπαυση.Αν και τα επιδημιολογικά στοιχεία στην Ελλάδα είναι ελλειπή , οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι μία στις τέσσερις ή πέντε έφηβες Ελληνίδες έχει αυξημένη πιθανότητα ν’αναπτύξει παθολογική συμπεριφορά απέναντι στο φαγητό αλλά και διαταραγμένη εικόνα σώματας.

ΙΙ.Συμπτωματολογία & Διάγνωση

Τα άτομα με τυπική ή άτυπη ανορεξία διακατέχονται από έντονο φόβο αύξησης βάρους ακόμη και υπό συνθήκες υποσιτισμού. Στο ιστορικό τους συνήθως υπάρχει έντονη έμφαση στη λεπτότητα και μία διαρκής ενασχόληση με δίαιτες αδυνατίσματος.Ένα  από τα χαρακτηριστικά της νόσου είναι η διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος των ίδιων ατόμων, σε αντίθεση με την εικόνα που αντιλαμβάνονται για το κοινωνικό τους περίγυρο.Σε αρχικό στάδιο, τα άτομα εκούσια περιορίζουν την πρόσληψη τροφής και σε αρκετές περιπτώσεις καταφεύγουν σε εξαντλητική άσκηση, σε κατάχρηση υπακτικών και διουρητικών φαρμάκων και σε αυτοπροκαλούμενους εμετούς.Οι τελευταίες προβληματικές συμπεριφορές συναντώνται και στην ψυχογενή βουλιμία.

Τα κριτήρια διάγνωσης της Ψυχογενούς Ανορεξίας (DSM IV) έχουν καθοριστεί από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία και αναδεικνύουν συγκεκριμένα συμπτώματα και συμπεριφορές.

ΙΙΙ.Αιτιοπαθογένεια

Παρότι η αιτία εμφάνισης της διαταραχής παραμένει άγνωστη , εντούτοις πίσω από την Ψ. Ανορεξία υπάρχουν προδιαθεσικοί  και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η ανορεξία των νεαρών κοριτσιών ή γυναικών μπορεί να προέρχεται εν μέρει, από τις κοινωνικές πιέσεις που ταυτίζουν την ιδανική γυναίκα με την πολύ λεπτή γυναίκα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο από μόνο του δεν εξηγεί την ύπαρξη των διατροφικών διαταραχών.

Έχει παρατηρηθεί μεγάλη συχνότητα αλκοολισμού και κατάθλιψης στο άμεσο συγγενικό περιβάλλον(σε συγγενείς 1ου και 2ου βαθμού) ανορεκτικών ατόμων. Η σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η τελειομανία αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης του προβλήματος.Η διαρκής ενασχόληση με δίαιτες σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω  και με προβληματικές συναισθηματικές σχέσεις μπορεί να πυροδοτήσουν την έναρξη της Ψ.Ανορεξίας.

ΙV.Παθολογικές επιπλοκές της Ψ.Ανορεξίας στα διάφορα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού:

1.Στοματική κοιλότητα

Ουλίτιδα, τερηδόνα, διόγκωση παρωτίδων

2.Οισοφάγος

Οισοφαγίτιδα, ρήξη οισοφάγου

3. Στόμαχος

Παθολογική κινητικότητα στομάχου, μειωμένη έκκριση γαστρικών υγρών,διάταση στομάχου

4. Έντερο

Δυσκοιλιότητα , ειλεός

5.Ήπαρ & Πάγκρεας

Αύξηση ηπατικών ενζύμων, αυξημένη αμυλάση ορού, παγκρεατίτιδα

6.Καρδιαγγειακό

Υπόταση, βραδυκαρδία, αρρυθμίες , περικαρδιακή συλλογή

7.Πνεύμονες

Πνευμονία προκαλούμενη από εισρόφηση

8.Ενδοκρινείς αδένες

Μειωμένη παραγωγή οιστρογόνων, αμηνόρροια ή διαταραχή της έμμηνος ρύσης, διαταραχή ορμονών, υποθερμία

9. Νεφρά

Αφυδάτωση, μειωμένη λειτουργία νεφρών (μειωμένη σπειραματική διήθηση), ασβέστωση, υποκαλιαιμία

10. Αιμοποιητικό

Αναιμία, λευκοπενία, θρομβοπενία

11.Μυοσκελετικό

Οστεοπενία, οστεοπόρωση, αναστολή της σωματικής ανάπτυξης

12.Νευρικό

Περιφερική νευροπάθεια, ψύχωση, ανωμαλίες στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, υποθαλαμικές διαταραχές

13. Δέρμα

Κίτρινη χροιά δέρματος, ξηροδερμία, λέπτυνση των τριχών & τριχόπτωση, εκχυμώσεις δέρματος

14.Αναπαραγωγικό  (σε άντρες )

Ελαττωμένη lipido, ανικανότητα

 

V.Θεραπεία

Οι επιπτώσεις της ασιτίας αυτής καθευτής στη ψυχοπαθολογία αυτών των ατόμων καθιστά ακόμα πιο δύσκολη τη θεραπεία. Χρειάζεται  έγκαιρη διάγνωση από τον ειδικό ψυχικής υγείας (πχ ψυχίατρο) ώστε η παρέμβαση του διαιτολόγου και του ψυχολόγου να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ανάλογα την πρόοδο της νόσου, την χρονική περίοδο παρέμβασης και το ποσοστό απώλειας βάρους κρίνεται αναγκαία η εισαγωγή σε νοσοκομειακή μονάδα ή η αντιμετώπιση της νόσου σε εξωτερικό ιατρείο.

Facebook Comments