Σε ρυθμούς, ή καλύτερα σε κλοιό, τρόικας μπαίνουμε και πάλι από σήμερα και για τις επόμενες τρεις περίπου εβδομάδες, και μάλιστα αυτή τη φορά έρχεται ενισχυμένη αφού το κουαρτέτο συμπληρώνει ο Ιταλός, ειδικός στα δημοσιονομικά, Νικολά Γκιαμαρόλι του ESM, αν και υπάρχει περίπτωση η έλευση της Ντέλια Βελκουλέσκου , που είναι η σκληρή τεχνοκράτης του ΔΝΤ, να αργήσει.

Όπως και να έχει, μοναδικός στόχος της αποστολής είναι η συλλογή στοιχείων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και ο έλεγχος στα προαπαιτούμενα και τις δράσεις που συνδέονται τόσο με το δεύτερο όσο και με το τρίτο πρόγραμμα της Ελλάδας.

Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον θέλουν οι διαπραγματεύσεις να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 10 με 12 Αυγούστου ώστε η συμφωνία για το νέο δάνειο να εγκριθεί από το Eurogroup και τα εθνικά κοινοβούλια της ευρωζώνης μέχρι τις 17 Αυγούστου και φυσικά να ανοίξει ο δρόμος της εκταμίευσης της δόσης που πρέπει να καταβληθεί στην ΕΚΤ στις 20 Αυγούστου.

Αν και οι προθεσμίες είναι – για μία ακόμη φορά- στενές, ο δρόμος φαίνεται να είναι – για μία ακόμη φορά – ανοιχτός για τυχόν καθυστερήσεις.  Και τον δρόμο αυτόν τον χάραξε εμμέσως πλην σαφώς, ο Πιέρ Μοσκοβισί ο οποίος και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο για τη λήψη και ενός δεύτερου δανείου-γέφυρα εάν ο χρόνος δεν επαρκέσει, με εναλλακτική κάλυψη των υποχρεώσεων της Αθήνας, κυρίως προς την ΕΚΤ, από τον EFSM.

Ο πονοκέφαλος λοιπόν της κυβέρνησης – η οποία έχει και τα δικά της εσωτερικά προβλήματα – και τα δύσκολα, τώρα αρχίζουν καθώς εκτός όλων των άλλων που πρέπει να συμφωνηθούν με τους δανειστές, οι επιπτώσεις από τα capital controls και το κλείσιμο των τραπεζών στην οικονομία, έχουν δημιουργήσει νέα «ανοίγματα» και νέες… περιπέτειες. Αυτά πρέπει επίσης να κλείσουν στο επόμενο 15νθήμερο γιατί η όποια αστοχία από εδώ και στο εξής οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ακόμα ζωντανό ενδεχόμενο του Grexit.

Οι θεσμοί εμφανίζονται άκαμπτοι στον στόχο για το πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ το 2018, ωστόσο αφήνουν παραθυράκι ότι «παίζουν» οι ενδιάμεσοι στόχοι που έχουν τεθεί – δηλαδή για το 1% του ΑΕΠ φέτος, 2% για το 2016 και 3% για το 2017.

Το σίγουρο είναι πως για την ελληνική πλευρά οι στόχοι αυτοί μοιάζουν πλέον άπιαστοι και θα χρειαστεί να «κατέβουν» σημαντικά αφού το πάγωμα της οικονομίας το τελευταίο διάστημα είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε πολύ μεγαλύτερη ύφεση φέτος από αυτήν που προβλέπει η Κομισιόν, γεγονός που υποδηλώνει ότι το πλεόνασμα θα είναι πολύ μικρότερο από αυτό που έχει (αρχικά) συμφωνηθεί. Επίσης, ορατός είναι ο κίνδυνος να παραμείνει το ΑΕΠ σε αρνητικό πρόσημο για τουλάχιστον τρία χρόνια.  Ετσι, κινδυνεύει ο στόχος του 2018 για το πλεόνασμα.

Η αστοχία λοιπόν αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με δύο οδούς: Μη συμφωνία (αφού οι θεσμοί έχουν προειδοποιήσει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για στραβοπατήματα και μη εφαρμογή των όποιων συμφωνηθέντων) ή νέα μέτρα-προαπαιτούμενα.

Σε αυτό το σημείο το μπρα ντε φερ αναμένεται να είναι σκληρό  καθώς οι δύο αυτές οδοί δεν αποτελούν επιλογές για την ελληνική κυβέρνηση η οποία ελπίζει να παίξει το «χαρτί» της βαθύτερης ύφεσης και να αναγκάσει την άλλη πλευρά σε οπισθοχώρηση.  

Ωστόσο, η ελληνική πλευρά  έχει ήδη συμφωνήσει πως… θα πάρει μέτρα.

Το κείμενο της συμφωνίας της Συνόδου Κορυφής της 12ης Ιουλίου υπογραμμίζει ότι στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν περιλαμβάνεται «η εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση παρεκκλίσεων από φιλόδοξους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος ». Αλλιώς δεν υπάρχει νέο πρόγραμμα.

Μαζί με αυτά, η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει κοινές γραμμές για «καυτά» θέματα, όπως το ασφαλιστικό η φορολογία των αγροτών, τα κόκκινα δάνεια, καθώς και τις αλλαγές στην ρύθμιση των 100 δόσεων και στην φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Την ίδια στιγμή, κυβερνητικές πηγές διαμηνύουν πως αν και η πρόθεση είναι να μην υπάρξει άλλο νομοσχέδιο με prior actions, ωστόσο προσθέτουν ότι υπάρχουν κάποιοι στην Ευρώπη που θέλουν και άλλα μέτρα ως προαπαιτούμενα. 

Αυτή η διαρροή – όπως συνήθως συμβαίνει και με όλες τις διαρροές – δεν έγινε τυχαία. Απλά προετοιμάζει το έδαφος για τα νέα καμπανάκια που έρχονται. Τα ακούτε;

Facebook Comments