Άσπρο – μαύρο

Θέλω να είμαι σαφής. Οι τρομοκράτες ακρο-αριστερής ή ακρο-δεξιάς προέλευσης είναι θανάσιμοι εχθροί μου. Χωρίς «αλλά»…

Όποιος τρομοκρατεί όποιος σκοτώνει, επιτίθεται, ανατινάζει, δέρνει, απειλεί, στοχοποιεί, οργανώνει ομάδες και τάγματα εφόδου, είναι εχθρός μου … Κι όσοι τον ψηφίζουν- όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής-  επίσης …. Και όσοι επιχειρηματολογούν ιδεολογικά όσοι ρίχνουν τον σπόρο μέσα από λέξεις και πονήματα, επίσης εχθροί μου ….. Σε ένα τραπέζι σε μια συγκέντρωση σε μια κουβέντα, αυτός που θα επιχειρήσει πλαγίως εντέχνως ή ευθέως να τους  δικαιολογήσει, επίσης γίνεται εχθρός μου. Στο δικό μου μυαλό λοιπόν, δεν υπάρχει γκρίζα ζώνη  μεταξύ άσπρου -μαύρου  στο συγκεκριμένο θέμα. Όποιος δεν είναι με το άσπρο τοποθετείται αυτόματα στο μαύρο. Τόσο απλά και τόσο καθαρά…. Να κλείσω το στοματάκι μου επειδή μου την έπεσαν τα ανώνυμα καλόπαιδα του twitter και με έβαλαν σε poll με το ερώτημα αν θέλουν την εκτέλεση μου σε live τηλεοπτικό χρόνο;  Ας γελάσω! Τότε δεν θα ήμουν κόρη του συχωρεμένου του πατέρα μου αλλά ούτε γυναίκα ενός άντρα δεύτερης  γενιάς ολοκαυτώματος. Κοινώς δεν θα ήμουν εγώ…

Τρομοκρατικά χτυπήματα σε μια δημοκρατία κάνουν θρασύδειλοι φανατικοί ή πράκτορες  άλλων δυνάμεων. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι, αλλά για τους ακροαριστερούς η διάρκεια τους στο χρόνο είναι ομολογουμένως ….εντυπωσιακή!  Το γεγονός ότι έχουν σκοτώσει τόσο κόσμο και αποπειραθεί να σκοτώσουν άλλον τόσο, δεν δείχνει να επηρεάζει τους φίλους τους.

Στη Μαρφίν κάηκαν 3 άνθρωποι και δεν σοκαρίστηκαν οι φίλοι να πουν «όχι κι έτσι» Το 2010 τινάχτηκε στον αέρα ένα παιδί 15 χρονών και έμεινε τυφλή η 11χρονη αδελφή του στα Πατήσια αλλά πείτε μου ποιος θυμάται το όνομα Νατζάφι… Πάλι καλά που θυμόμαστε το όνομα Φύσσας να λέτε και πάλι καλά που αυτό το αυγό του φιδιού πατήθηκε κάτω ….

Για να γυρίσουμε στα πρόσφατα λοιπόν, ο Κουφοντίνας είναι ένας αμετανόητος στυγνός εκτελεστής τρομοκράτης. Τα δικαιώματα του ως φυλακισμένου είναι απαραβίαστα όπως όλων και αν το κράτος τα καταπατά, θα φανεί σύντομα με τις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων. Όχι γιατί το λέω εγώ ή ο απέναντι. Επίσης δικαίωμα του είναι να κάνει την τέταρτη  ή την πέμπτη απεργία πείνας επειδή τον κράτος τον αδικεί κατά την άποψη του.  Αυτό δεν τον καθιστά τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο από έναν φυλακισμένο 11φορές ισόβια για τρομοκρατικές πράξεις-δολοφονίες για τις οποίες ουδέποτε μετανόησε ή έστω το ξανασκέφτηκε σαν φυσιολογικός άνθρωπος: Μήπως δεν ήταν αυτός ο δρόμος;…. Φυσικά δεν είναι φυσιολογικός άνθρωπος είναι μια ψυχοπαθητική προσωπικότητα,  είτε έδρασε κατ΄εντολήν άλλων είτε έδρασε επειδή την είχε δει επαναστάτης.  Τι είναι οι οπαδοί του; Ας το προσδιορίσουν μόνοι τους. Τι είναι οι πολιτικοί φίλοι του που καταδικάζουν μεν, αλλά…; Ας το αποφασίζουν οι ψηφοφόροι τους. Τι είναι ο δημόσιος διάλογος γύρω από θέματα τρομοκρατίας; Ένα διαρκές -δυστυχώς- πεδίο που είτε  θα είσαι με το άσπρο είτε με το μαύρο αλλά με τίποτε δεν θα είσαι στο γκρίζο. Δεν θα συμψηφίζεις, δεν θα δικαιολογείς, δεν θα βλέπεις  ψηφαλάκια, δεν θα εκμεταλλεύεσαι την φοβισμένη γιαγιά στον Αγ Παντελεήμονα ή τον θυμωμένο φοιτητή που το μέλλον του είναι 570 ευρώ. Εδώ είμαστε άσπρο -μαύρο μέχρι τέλους…

Υ.Γ Και όχι δεν πιστεύω ότι πρέπει  ν΄αλλάξει το status ανωνυμίας στα social media. Προτιμώ χίλιες φορές  την ελευθερία έως ασυδοσία του λόγου από την επίπλαστη ελευθερία του λόγου. Άλλωστε νόμοι υπάρχουν.