Βουλώστε το επιτέλους!!
Και ξαφνικά μπήκε σε δεύτερη μοίρα η σωτηρία της ανθρώπινης ζωής και ξύπνησε η περιβαλλοντική ευαισθησία του πλήθους...
Και ξαφνικά μπήκε σε δεύτερη μοίρα η σωτηρία της ανθρώπινης ζωής και ξύπνησε η περιβαλλοντική ευαισθησία του πλήθους...
Και ξαφνικά μπήκε σε δεύτερη μοίρα η σωτηρία της ανθρώπινης ζωής και ξύπνησε η περιβαλλοντική ευαισθησία του πλήθους…
Αυτού του πλήθους που ποτέ δεν σεβάστηκε τα δάση, τα πάρκα και το περιβάλλον που το περιβάλλει.
Αυτό το πλήθος που κάνει παντού ελεύθερο κάμπινγκ κι ας απαγορεύεται…
Αυτό το πλήθος που μαζί με τις ψησταριές του, ανάβει φωτιές όπου γουστάρει, γιατί δάσος χωρίς «μπριτζόλα» δεν γίνεται…
Αυτό το πλήθος που δεν μαζεύει ποτέ τα σκουπίδια του…
Αυτό το πλήθος που χρησιμοποιεί τους μπλε κάδους της ανακύκλωσης για να ρίχνει μέσα τα σκατά του…
Αυτό το πλήθος που στην πρώτη καραντίνα γέμισε τα δάση και τα πάρκα φραπεδόμπαλες, μάσκες και πλαστικά γάντια…
Αυτό το πλήθος που πίνει μπύρες μέσα στα δάση και τα πάρκα και δεν παίρνει ποτέ μαζί του τα σπασμένα μπουκάλια του…
Αυτό το αγανακτισμένο πλήθος των πλατειών που τις άφηνε σε οικτρά χάλια μετά την… αγανάκτηση και την διαμαρτυρία του.
Αυτό το πλήθος που δεν έχει αφήσει γωνιά της Αθήνας που να μην την έχει βανδαλίσει, βάψει, κατουρήσει, βρωμίσει.
Αυτό το πλήθος που δεν σέβεται τίποτα, ξαφνικά έγινε περιβαντολλόγος, οικολόγος, προστάτης δασών…
Αυτό το πλήθος που κακοποιεί, εγκαταλείπει και κακομεταχειρίζεται ζώα, ξαφνικά έγινε φιλόζωος, αναθεματίζοντας για το χαμό τους μέσα στα καμένα δάση, ξεχνώντας όλη την αλυσίδα που προηγούμενα ανέφερα, ξεχνώντας το μερίδιο της ευθύνης του.
Αυτό το πλήθος που μόνο ζητάει, ζητάει, ζητάει, δεν συνεκτιμά τα φαινόμενα, απλά αναθεματίζει και ρίχνει ευθύνες μονίμως και αδιακρίτως.
Αυτό το πλήθος τόσων νέων ανθρώπων, που μέρες παρακολουθεί τον όλεθρο της φωτιάς να κατακαίει την χώρα από βορρά προς νότο, ανατολή και δύση ταυτόχρονα, ζήτησε, ενδιαφέρθηκε να πάει εθελοντής, να κάνει κάτι, προς βοήθεια όλων αυτών που με αυταπάρνηση κάνουν το ανθρωπίνως δυνατόν και «την ακούνε» κι από πάνω;
Αυτό το πλήθος που από την ασφάλεια πάντα του καναπέ του, του κλιματισμού του, με τον παγωμένο φραπέ στο χέρι και με το δάχτυλο σηκωμένο κρίνει, επικρίνει, αλλά ποτέ δεν προτείνει, ούτε φυσικά συμμετέχει, ο εθελοντισμός είναι κι αυτός μια λέξη στο πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο.
Άλλη μια φορά θα το ξαναπώ, η χώρα ζει μια πρωτόγνωρη συνολική τραγωδία από το ένα άκρο της στο άλλο, επιτέλους αν δεν μπορείτε, ή δεν θέλετε να βοηθήσετε σε κάτι, βουλώστε το είναι κι αυτό μια μεγάλη βοήθεια.
Facebook Comments