Όλοι εμφανίζονται σίγουροι ότι το φετινό καλοκαίρι στα ελληνοτουρκικά θα είναι θερμό.

Δεν το έχουν καταλάβει μόνο οι εγχώριοι αναλυτές, αλλά και ο ίδιος ο Ερντογάν, ο οποίος έχει εκλογές μπροστά του τον Μάρτιο του 2023 και εκτιμά ότι το καλύτερο αντίδοτο σε μια χειμαζόμενη οικονομία είναι να πουλήσει σε ένα συντηρητικό ακροατήριο εθνικιστικές κορώνες. Βλέπει, δε, την αίσθηση που προκαλούν τα λεγόμενά του στα ελληνικά ΜΜΕ και συνεχίζει κάθε μέρα το ίδιο έργο, από όποια μεριά της Τουρκίας και αν μιλάει.

Σημαίνει αυτό ότι οι απειλές που εκστομίζει δεν είναι σοβαρές; Μα προφανώς, έχουμε να κάνουμε με μια αναθεωρητική δύναμη. Απλά, η συγκεκριμένη περίοδος δεν είναι καλή για λεονταρισμούς, ούτε για ουσιαστική αναταραχή στο ΝΑ σκέλος του ΝΑΤΟ. Αυτό το καταλαβαίνει και το ίδιο το ΝΑΤΟ, το οποίο, βεβαίως, έχει μπλέξει με τον Ερντογάν, ο οποίος αποφάσισε αίφνης να βάλει μπλόκο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη Συμμαχία, επιδιώκοντας προφανώς ανταλλάγματα. Και ανταλλάγματα που δεν αφορούν το Αιγαίο, αλλά περισσότερο το μέτωπο που θέλει να ανοίξει στη Συρία και το οποίο, ως τώρα, δεν έχει “πράσινο φως” από τις ΗΠΑ.

Λέγεται από διάφορους-και δεν είναι ανακριβές-ότι Ελλάδα και Τουρκία δεν θέλουν στην πραγματικότητα ένταση στο πεδίο, λόγω του τουρισμού που φέτος θα επανέλθει στα προ κορονοϊού επίπεδα και στην περιοχή μας. Ναι, είναι εν μέρει ακριβές αυτό. Διότι, αν ήθελε να στήσει ένα σκηνικό προβοκάτσιας η Τουρκία, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί ακριβώς αυτή τη συγκυρία “νηνεμίας” λόγω του θέρους.

Δεν έχω καμία απόδειξη, προς Θεού, ότι η Τουρκία σχεδιάζει ένα θερμό επεισόδιο. Αλλά η ρητορική για τα νησιά είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Δεν είναι απλώς παλαβομάρες αυτά που λέγονται στα κανάλια της Τουρκίας και υιοθετεί με ψευδεπίγραφους χάρτες και ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος. Είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος, για τον οποίο είμαι απολύτως σίγουρος ότι οι φύλακες έχουν γνώσιν και κάνουν ό,τι πρέπει, χωρίς φωνές και τυμπανοκρουσίες.

Η κυβέρνηση δεν έχει άλλο τρόπο να πορευτεί, παρά αυτόν των διεθνών συμμαχιών και της ισχυρής αποτροπής. Δεν πρέπει, όμως, να έχει ψευδαισθήσεις. Και πρέπει να έχει την επίγνωση, ότι μια περίοδος ύφεσης της έντασης μπορεί να ακολουθείται από μια περίοδο ακραίας κλιμάκωσης, χωρίς αυτό να είναι σαφές γιατί συμβαίνει. Η απάντηση είναι πιο απλή και καταδεικνύει τον κίνδυνο: έτσι πορεύονται όσοι νομίζουν ότι μπορούν μόνοι τους και δια της ισχύος να ξαναγράψουν τους χάρτες.

Facebook Comments