Το μεγάλο αθηναϊκό ντέρμπι το περιμέναμε εναγωνίως για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Πρωτίστως για να δούμε πως θα διαμορφωθεί η βαθμολογία και δευτερευόντως για να διαπιστώσουμε ακόμη καλύτερα, το αγωνιστικό επίπεδο του καθενός. Από τη μία η ΑΕΚ των πολλών απουσιών επιδίωξε με υπομονή να «χτυπήσει» τον αντίπαλο, από την άλλη, ο Παναθηναϊκός έπαιξε για να κρατήσει την απόσταση των επτά βαθμών.

Ο θριαμβευτή Ματίας Αλμέϊδα είχε να διαχειριστεί τις πολλές απουσίες, μεσοεπιθετικά και την απρόσμενη ήττα στα Γιάννενα. Επέλεξε τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό, με τους παίκτες που έχουν κάνει την ομάδα ανταγωνίστρια, αν όχι φαβορί, για τον τίτλο. Ήταν απολύτως φυσιολογικό, να παρουσιάσει μία νευρικότητα, με συνέπεια την εμφανώς περιορισμένη επιθετική δημιουργικότητα. Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι απέναντι υπήρχε το σύνολο με την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα.

Ο Αργεντίνος κόουτς έριξε στη «μάχη» Πινέδα, Γιόνσον και Σιμάνσκι, απέναντι στην «πράσινη» τριάδα των Κουρμπέλη, Πέρεθ και Μπερνάρ. Με την σημείωση ότι στο χώρο του κέντρου υπήρχε και ο Νόρντιν Άμραμπατ. Ένας παίκτης κομβικός για την αγωνιστική προσέγγιση της ΑΕΚ, καθώς παρότι δεν ήταν ουσιαστικός, ήταν ο πιο δραστήριος «κιτρινόμαυρος» μαζί με τον Γκαρσία.

Με υπομονή και επιμονή, ότι η μία μεγάλη φάση θα ερχόταν, η ΑΕΚ πέτυχε το «χρυσό» τέρμα, που την έφερε ξανά στο -4. Απέδειξε για ακόμη ένα παιχνίδι, πόσο δουλεμένη και πιστή είναι στο πλάνο του Αλμέϊδα. Εκείνος «θυσίασε» τη δημιουργικότητα στο βωμό της προσήλωσης και της υπομονής. Και δικαιώθηκε.

Αντιθέτως, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς φάνηκε να θέλει περισσότερο να αποφύγει την ήττα. Ακολούθησε μία φιλοσοφία διαφορετική από αυτή που μας είχε συνηθίσει. Προτίμησε να ακολουθήσει την τακτική των αντεπιθέσεων για την «απόδραση» από τη Νέα Φιλαδέλφεια, προφυλάσσοντας με κάθε τρόπο το μηδέν στην άμυνα.

Ο Παναθηναϊκός είχε σταθεροποιήσει την απόδοσή του, χωρίς να τον ευνοούν τα τελευταία αποτελέσματα, από το Παγκόσμιο Κύπελλο και μετά. Εν τέλει, γνώρισε την πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ. Και αυτή ήρθε σε ντέρμπι με τη δεύτερη της βαθμολογίας και σε παιχνίδι που για πρώτη φορά δεν τον βοήθησε η τύχη, όπως στην ευκαιρία του Ιωαννίδη.

Βιώνουμε το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών και το ντέρμπι της «Αγιάς – Σοφιάς» μας απέδειξε ότι τίποτα δεν θα κριθεί φέτος, νωρίτερα από τα play – off.

Facebook Comments