Η τραγωδία των Τεμπών δημιούργησε κάποιες αναταράξεις και μετακινήσεις ψηφοφόρων, χωρίς να φέρει ανατροπή συσχετισμών.

Η Ν.Δ διατήρησε από τις πρώτες έρευνες που έγιναν μετά το τραγικό συμβάν ένα ορατό προβάδισμα, μειωμένο μεν αλλά ορατό, συνεχίζοντας να διατηρεί  προβάδισμα από το 2016.

Οι σημαντικές φθορές ( 3%-4%) που εμφάνισε στις πρώτες έρευνες λίγες μέρες μετά το δυστύχημα μέσα σε ένα πολύ φορτισμένο κλίμα δεν μετανάστευσαν από την Ν.Δ προς άλλο κόμμα, αλλά προς την γκρίζα ζώνη. Ας σημειωθεί δε, ότι σ΄αυτές τις έρευνες εμφάνιζαν απώλειες και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο από τότε πραγματοποιήθηκε πια σειρά νέων ερευνών σε μια μεγαλύτερη χρονική απόσταση από το τραγικό συμβάν και υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για τα ευρήματα. Ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ένας δεύτερος κύκλος ερευνών σε μια μεγαλύτερη χρονική απόσταση από το θλιβερό συμβάν και ενώ ανακοινώθηκε ο ακριβής χρόνος πραγματοποίησης των εκλογών.

Τι βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από αυτές που ολοκληρώθηκαν πριν μπούμε στην Μεγάλη Εβδομάδα;

–          Η Ν.Δ ανακτά ήδη τις μισές περίπου από τις απώλειες που είχε και δείχνει περιθώρια μεγαλύτερης ανάκαμψης στο επόμενο διάστημα. Αυτό γιατί βελτιώνονται οι επιδόσεις της σε σειρά δεικτών όπως αξιολόγηση έργου Κυβέρνησης και Πρωθυπουργού, δημοφιλία Πρωθυπουργού, αύξηση της εκτίμησης του Κ. Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργός κ.ά

–          Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΠΑΣΟΚ εμφανίζουν οριακή άνοδο των ποσοστών τους, μικρότερη από αυτή της Ν.Δ.

–          Η διαφορά ανοίγει και πάλι και κατά μέσο όρο η Ν.Δ δείχνει να προηγείται κατά 5% του ΣΥΡΙΖΑ. Αν επιχειρήσει κάποιος να κάνει μια εκτίμηση ψήφου, η Ν.Δ βρίσκεται στην ζώνη του 34%-36%, ο ΣΥΡΙΖΑ στην ζώνη 28%-29% και το ΠΑΣΟΚ 9%-11%

–          Η γκρίζα ζώνη μειώνεται αν και διατηρείται μεγάλη και το ενδιαφέρον είναι ότι αν κάποιος την διερευνήσει, θα κατανοήσει ότι η Ν.Δ διατηρεί μεγαλύτερα  αποθέματα και δεξαμενές ψηφοφόρων. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προκαταλάβει την τελική τους επιλογή, όπως και την περίπτωση επιλογής της αποχής ως συμπεριφορά, τουλάχιστον από ένα ποσοστό τους.

–          Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει πια πιο ορατές από παλιότερα  απώλειες προς Κ.Κ.Ε, ΜΕΡΑ 25, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κ.ά και αυτό του δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα. Από την μια δεν μπορεί να πείσει ευρύτερα κεντρώα ακροατήρια, από την άλλη δεν μπορεί να εμφανιστεί ως αντισυστημική δύναμη έχοντας κυβερνήσει την χώρα. Γι αυτό και καταφεύγει σε μια αποιδεολογικοποιημένη, απολίτικη τακτική διευρύνσεων που όμως δημιουργεί σύγχυση σε αριστερές ζώνες ψηφοφόρων.

Το αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι η Ν.Δ εμφανίζει γρηγορότερους ρυθμούς επιστροφής στις προ Τεμπών δημοσκοπικές επιδόσεις της απ΄ότι αναμενόταν. Αυτό αναδεικνύει την δυνατότητα που έχει – αν επαληθευτεί και στην συνέχεια αυτή η τάση –  να επανασυσπειρώσει  το σύνολο των απωλειών και να διευρύνει κι άλλο την διαφορά. Αναφερόμαστε σε δυνατότητα και όχι κάτι δεδομένο.

Η εξήγηση αυτού του φαινομένου που συμβαίνει πρέπει να αναζητηθεί:

ΠΡΩΤΟΝ: Στην κυριαρχία βασικά του Κ. Μητσοτάκη έναντι του Α.Τσίπρα , κάτι που φαίνεται και στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός, αλλά και στην συγκριτική αξιολόγηση για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα κρίσιμους τομείς όπως εξωτερική πολιτική, εθνική ασφάλεια, οικονομία, ανάπτυξη, αναμόρφωση του Κράτους, μεταναστευτικό, αντιμετώπιση της παραβατικότητας.

ΔΕΥΤΕΡΟ: Στην αδυναμία της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης να πείσουν ότι διαθέτουν προτάσεις, συγκροτημένο σχέδιο για το μέλλον της χώρας, πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Κανείς δεν μπορεί να ανέβει ή να κερδίσει εκλογές βλαστημώντας, γκρινιάζοντας ή ισοπεδώνοντας τα πάντα. Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει εκλογές περιμένοντας απλά να πέσει μόνος του ο αντίπαλός του.

Έτσι, ακόμα και σοβαρά τμήματα της κοινής γνώμης που έχουν ενστάσεις, προβληματισμούς, ακόμα και αρνητική τοποθέτηση για την Κυβέρνηση δεν πείθονται ότι επί αυτής της Κυβέρνησης περίπου πέθανε η μισή Ελλάδα επί πανδημίας και η άλλη μισή λιποθυμάει από τα οικονομικά προβλήματα, όπως και ότι είναι αντιδημοκρατική, παρακρατική, ακροδεξιά. Δεν πείθονται από τον μηδενισμό και τον στείρο αρνητισμό. Πολύ περισσότερο από τις εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης της χώρας που έχουν καταθέσει.  Αν συνεχίσει έτσι η αντιπολίτευση, θα βρεθεί προ απροόπτων.

ΤΡΙΤΟ: Η πλήρης κυριαρχία του Πρωθυπουργού στον χώρο του Κέντρου που φάνηκε να αμφισβητείται σε τμήματά του που ενοχλούνται από την κατάσταση λειτουργίας του Κράτους, την παραβατικότητα, τον τρόπο αντιπαράθεσης. Ωστόσο στον δεύτερο κύκλο ερευνών φαίνεται να επουλώνονται πληγές της Ν.Δ και σ΄αυτό τον χώρο. Για παράδειγμα, αν στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης προηγείται του Α. Τσίπρα κατά 15%  στο σύνολο  της κοινής γνώμης, στον χώρο του Κέντρου επιλέγουν το σημερινό Πρωθυπουργό σχεδόν τριπλάσιοι! Αυτοδύναμη δε Κυβέρνηση Ν.Δ ή Κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό την Ν.Δ φαίνεται να επιλέγουν διπλάσιοι κεντρώοι απ΄ότι αυτοδύναμο ΣΥΡΙΖΑ ή Κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή είναι η εικόνα αυτή την στιγμή και σίγουρα όλοι περιμένουν σε λίγες μέρες τις δημοσκοπήσεις μετά το Πάσχα που θα συμπίπτουν και με την επίσημη προκήρυξη των εκλογών. Ας περιμένουν λοιπόν, ας περιμένουμε…. Τίποτα δεν μένει σταθερό στην Πολιτική και αυτό ας το έχουν στην σκέψη τους όλα τα κομματικά επιτελεία.

Facebook Comments