Μέχρι και πριν από μερικούς μήνες όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής για την συγκυβέρνηση Βενιζέλου – Σαμαρά. Είχαμε αφήσει πίσω μας τις Γερμανικές εκλογές και επιτέλους μπορούσε να ανοίξει η συζήτηση για το κούρεμα του δυσβάστακτου χρέους στα ομόλογα του επίσημου τομέα.

Είχαν προηγηθεί ήδη από την άνοιξη του παρελθόντος έτους εισηγήσεις του διακεκριμένου γερμανού οικονομολόγου Π. Μποφίγκερ οι οποίες τόνιζαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το αναγκαίο του κουρέματος προκειμένου το χρέος να καταστεί βιώσιμο.

Οι εισηγήσεις αυτές είχαν προλειάνει το έδαφος για την συζήτηση που ξανάρχισε αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές για να καταλήξει τελικά στο γνωστό φιάσκο με τους Γερμανούς να αποκλείουν κατηγορηματικά νέο κούρεμα.

Αίσθηση επίσης προκάλεσε η καινούρια διπλωματική αποτυχία του κ. Σαμαρά να έρθει σε συνεννόηση με την Ελβετική κυβέρνηση για το ζήτημα της φορολόγησης των εκεί Ελληνικών καταθέσεων. Η Ελλάδα βρέθηκε σε θέση να αγωνίζεται να πετύχει τις ίδιες συμφωνίες που έχει η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία με την Ελβετία για την φορολόγηση των καταθέσεων χωρίς καμία επιτυχία…

Πέρα από το γεγονός του ότι το κούρεμα είναι απαραίτητο προκειμένου το χρέος να καταστεί βιώσιμο, γιατί η Γερμανική κυβέρνηση επιμένει να αρνείται πεισματικά το αναπόφευκτο; Τι περιμένουν οι Γερμανοί προκειμένου να δουν επιτέλους το φώς και να προχωρήσουν στο κούρεμα το οποίο θα δώσει μια ανάσα στην Ελλάδα; Η απορία μπορεί να λυθεί μόνο παρακολουθώντας την Ελληνική κυβέρνηση, τις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους ομολόγους και το κατά πόσον έχουν τηρήσει τις δεσμεύσεις τους απέναντι στους Ευρωπαίους αλλά και στην Ελληνική μεσαία τάξη.

Παρά τις αντίθετες εικασίες ορισμένων ακραίων δημαγωγών, οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν το κακό της Ελλάδας ούτε την διάλυση του οικοδομήματος το οποίο απαίτησε σκληρή δουλειά 60 και πλέον ετών και οδήγησε στην ειρήνη, την ευημερία και την συμφιλίωση των λαών. Προκειμένου να πετύχει το πείραμα οφείλουν όλοι οι λαοί να συμβάλλουν στην ευημερία τους με το να παράγουν και να προσφέρουν ανταγωνιστικά προϊόντα στην κοινή αγορά αλλά και εκτός Ευρώπης.

Αυτό προϋποθέτει πολιτικές που ευνοούν τις επενδύσεις και στηρίζουν τις παραγωγικές τάξεις.  Υπό αυτό το πρίσμα η ευημερία των Ελλήνων είναι απόλυτα συνυφασμένη με την Ευημερία της Ευρώπης άρα και οι πολιτικές που ευνοούν τις παραγωγικές τάξεις της χώρας μας είναι απόλυτα Ευρωπαϊκές!

Στην περίπτωση μας όμως οι πολιτικές που εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις των μνημονίων κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στην βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας με διάλυση της μεσαίας τάξης και των παραγωγικών δυνάμεων προκειμένου να συντηρηθεί το πελατειακό κράτος. Έτσι βλέπουμε οι Έλληνες να υφίστανται το φορολογικό ντελίριο της κυβέρνησης το οποίο οδηγεί σε υψηλή ανεργία, καταστροφή των παραγωγικών δομών της χώρας και αποεπένδυση καταστρέφοντας κάθε μελλοντική προοπτική της χώρας να συμβάλει στην ευημερία της Ευρώπης. Οι πολιτικές που ακολουθούνται από το τρίδυμο της εθνικής μας μιζέριας – Σαμαράς, Θεοχάρης, Στουρνάρας – δεν είναι μόνο ανθελληνικές αλλά και αντιευρωπαϊκές αφού καθιστούν την Ελλάδα μόνιμο επαίτη την στιγμή που η Ισπανία η Ιρλανδία και η Πορτογαλία αφήνουν την κρίση πίσω τους.

Βλέποντας οι Ευρωπαίοι την επιμονή στις ίδιες καταστροφικές πολιτικές, γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους απλά θα απελευθερώσει πόρους οι οποίοι θα χαθούν στην χοάνη του σάπιου πελατειακού κράτους της συγκυβέρνησης και δεν θα ελαφρύνουν στο παραμικρό τις διαλυμένες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Όταν βλέπουν ότι τα λεφτά του ΕΣΠΑ αντί να κατευθυνθούν σε νέες καινοτόμες επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς για ευκαιριακούς διορισμούς εν όψει εκλογών, όταν βλέπουν ότι παρά την κρίση η διαφθορά καλά κρατεί στον κρατικό μηχανισμό, όταν βλέπουν ότι τα κόμματα της συγκυβέρνησης με την υπερφορολόγηση καταστρέφουν κάθε ελπίδα ανάκαμψης της οικονομίας καθιστώντας την Ελλάδα μόνιμο Ευρωπαϊκό πρόβλημα, κατανοούν το αυτονόητο: Ότι δηλαδή η οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους αυτήν την στιγμή δεν θα βοηθούσε την Ελλάδα αλλά τους κομματικούς δυνάστες της καθώς θα τους παρατρεχάμενους τους.

Αντιλαμβάνονται ότι η ελάφρυνση του χρέους αυτή την στιγμή θα έδινε ένα πολύτιμο φιλί της ζωής στο σάπιο πολιτικό μας σύστημα. Ένα πολιτικό σύστημα το οποίο αργοπεθαίνει υπό το βάρος της συντήρησης του φαύλου πελατειακού κράτος το οποίο όντας αχόρταγο απαιτεί όλο και περισσότερους φόρους από τους ήδη εξαντλημένους οικονομικά Έλληνες.

Οι Ευρωπαίοι δυστυχώς για τους πολιτικούς της συγκυβέρνησης γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση στην χώρα μας και οι πρόσφατες δηλώσεις του Γκι Φέρχοφσταντ που μιλούν για το πελατειακό κράτος και την εξαθλίωση των νέων εργαζομένων στην χώρα μας με μισθούς πείνας προκειμένου αυτό να συντηρηθεί το αποδεικνύουν. Και θα αλλάξουν στάση όταν δουν φως από την Ελληνική πολιτική κατάσταση. Είναι έτοιμοι να κάνουν το καθήκον τους και να βοηθήσουν ουσιαστικά την Ελλάδα όμως προκειμένου να γίνει αυτό πρέπει πρώτα και η Ελλάδα να βοηθήσει τον εαυτό της στέλνοντας στα αζήτητα τους σάπιους πολιτικούς και τους παρατρεχάμενους τους.

Η Ελλάδα μπορεί να βγει από την μιζέρια και από την κρίση όμως προκειμένου να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό.

Οι Ευρωπαίοι το έχουν ήδη καταλάβει και σπρώχνουν το πολιτικό μας σύστημα στο γκρεμό ενώ στο μέλλον θα τηρήσουν στάση αναμονής έως ότου ανέβει στην Εξουσία μία ισχυρή μεταρρυθμιστική δύναμη η οποία θα αναστήσει οικονομικά την Ελλάδα και θα την επανεντάξει στις χώρες που συμβάλλουν στην ευημερία της Ευρώπης. Αυτό που μένει είναι να το καταλάβουμε επιτέλους και εμείς οι Έλληνες και να πράξουμε τα δέοντα.

Facebook Comments