Όρμπαν: «Το Σένγκεν πνέει τα λοίσθια»

Η είδηση για τις σημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις και το ενδεχόμενο να υπάρξουν ακυρώσεις πτήσεων και ταλαιπωρία στα ελληνικά αεροδρόμια αναπαράγεται σε πολλές γερμανόφωνες εφημερίδες. «Απεργίες στην Αθήνα λόγω μεταρρυθμίσεων» είναι ο τίτλος της αυστριακής die Presse , «χάος απεργιών» είναι ο ενδεικτικός τίτλος της Badische Zeitung με αφορμή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι από τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει ο περιορισμός στο δικαίωμα απεργιών είναι αυτός που προκαλεί την μεγαλύτερη αντίθεση των διαδηλωτών.

Πάνω από όλα η διάσωση των ξένων τραπεζών

Με αφορμή τη κρίσιμη χρονιά εξόδου – εκτός απροόπτου – της Ελλάδας από τα μνημόνια, ο αρθρογράφος της αριστερής εβδομαδιαίας εφημερίδας der Freitag κάνει μια αναλυτική αναφορά στην κατάσταση στην Ελλάδα επικρίνοντας την πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας του Σόιμπλε. «Η βοήθεια προς την Ελλάδα είχε ως πρωταρχικό στόχο τη σωτηρία των γερμανικών, γαλλικών και άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών που τα θαλάσσωσαν με ελληνικά κρατικά ομόλογα» γράφει, «κι αφού το κατάφεραν συνέχισαν επιβάλλοντας σκληρή πολιτική λιτότητας στους οφειλέτες. Τελικά οι σκληροπυρηνικοί στο Eurogroup, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να αποδεχθούν ελάφρυνση του χρέους». Σε άλλο σημείο ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει την πολιτική λιτότητας ως «σκέτο ψέμα».

«Όταν το πρόγραμμα λιτότητας ολοκληρωθεί, τότε οι δανειστές θα το χαιρετίσουν ως επιτυχία», σημειώνει. «Αλλά τόσο στην Πορτογαλία, όσο και στην Ελλάδα η εξοντωτική πολιτική λιτότητας κατά τα γερμανικά πρότυπα δεν έφερε τίποτα περισσότερο από εξαθλίωση και παρακμή. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με αυτήν στην Πορτογαλίας δεν μπόρεσε να αλλάξει πολιτική ρότα, αλλά ευνοήθηκε από παράγοντες όπως η αύξηση του τουρισμού… καμιά άλλη χώρα της ΕΕ δεν έχασε με την ευρωκρίση το ¼ της οικονομικής της δραστηριότητας, όπως συμβαίνει συνήθως σε έναν πόλεμο, σε καμιά άλλη η ανεργία και η φτώχεια δεν έφτασαν σε τόσο υψηλό σημείο, δεν καταστράφηκε σε τέτοιο βαθμό το κοινωνικό σύστημα. Καμιά άλλη χώρα της ΕΕ δεν έχασε τόσους νέους με υψηλή μόρφωση, όσους η Ελλάδα», γράφει μεταξύ άλλων ο γερμανός δημοσιογράφος.           

«Η Ελλάδα και η Ιταλία προσφέρουν πολλά»

Από τις συνεντεύξεις που δημοσίευσε ο γερμανικός τύπος ξεχωρίζουμε αυτή που παραχώρησε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ  Όρμπαν στην κυριακάτικη έκδοση της die Welt. Ο Όρμπαν αναφέρθηκε καταρχήν στις δύσκολες σχέσεις της χώρας του με τις Βρυξέλλες. «Υπάρχει μια αντίφαση» υποστήριξε απαντώντας σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου. «Η Ευρώπη δεν είναι στις Βρυξέλλες, αλλά στο Βερολίνο, τη Βουδαπέστη, τη Βαρσοβία, την Πράγα. Δεν γκρινιάζω για τις Βρυξέλλες, αλλά για τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες της. Συμπεριφέρονται σαν να ήταν το κέντρο του κόσμου». Σε σχέση με την προσφυγική κρίση ο Ούγγρος πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ είναι ανεπαρκής.

«Η Ελλάδα και η Ιταλία προσφέρουν πολλά, αλλά δεν τηρούν τους δεσμευτικούς όρους του Κανονισμού Σένγκεν. Αλλά γι αυτό φταίνε οι Βρυξέλλες. Είναι καθήκον της ΕΕ να προστατεύσει τα εξωτερικά σύνορα, όταν οι ίδιες οι χώρες δεν μπορούν να το κάνουν. Αντ αυτού οι Βρυξέλλες επιτρέπουν να παραβιάζεται το Σένγκεν. Κι όταν υπενθύμισα τους κανόνες σε Συμβούλιο Κορυφής, κόντεψαν να με πετάξουν έξω οι συνάδελφοί μου».

Κατά την άποψη του Βίκτορα Όρμπαν το Σένγκεν πνέει τα λοίσθια. «Σημεία ζωής υπάρχουν» συμπληρώνει, «αλλά χρειάζεται επειγόντως χορήγηση ορού, ειδάλλως θα σταματήσει να χτυπά η καρδιά του. Το Σένγκεν είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ΕΕ, τουλάχιστον εμείς που ζήσαμε τη δικτατορία ξέρουμε να εκτιμούμε αυτήν την ελευθερία. Όποιος όμως δεν προφυλάσσει τα εξωτερικά σύνορα, θα πρέπει να κλείσει τα εσωτερικά.

Τώρα ακόμη και η Γερμανία ελέγχει τα δικά της, σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει». Τέλος διευκρινίζει ότι «το ερώτημα δεν είναι εάν θα βοηθήσουμε τους πρόσφυγες αλλά πως θα τους βοηθήσουμε», ότι η χριστιανική αγάπη δεν είναι απεριόριστη, προτεραιότητα έχουν το εσωτερικά προβλήματα της χώρας και μετά τα παγκόσμια και ότι η προέλευση των προσφύγων δεν είναι από εμπόλεμες χώρες αλλά από χώρες της Αφρικής και της Ασίας, πρόκειται δηλαδή για οικονομικούς μετανάστες.