Ο πανικός της απώλειας της εξουσίας, οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση να βγάλει την μάσκα της κανονικότητας που τάζει ο κ. Τσίπρας τόσο καιρό, και της αξιοπιστίας που τάχα μου κέρδισε αφού άφησε στην άκρη την επανάσταση κατά των δανειστών και έγινε ο καλύτερος μαθητής της. Μ’ αυτά και μ’ αυτά επιστρέψαμε στον «παλιό καλό ΣΥΡΙΖΑ», στον σχεδιασμό κινήσεων έστω και καταστροφικών προς την Ελλάδα και την οικονομία, με μοναδικό σκοπό τα κέρδη στην κάλπη, αυτήν ή την επόμενη ή ενδιάμεσα, με αφορμή για μία ακόμη φορά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020.

Τα τελευταία γεγονότα απλά επιβεβαιώνουν την πραγματική ταυτότητα αυτών των ανθρώπων που μας κυβερνούν σήμερα, και οι οποίοι με τον ίδιο υποχθόνιο τρόπο κατάφεραν να ανέβουν στην εξουσία πριν τρία χρόνια.

Γιατί τώρα το Σκοπιανό. Και γιατί αυτοί οι χειρισμοί που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στα συλλαλητήρια. Γιατί όλα αυτά τα σενάρια περί αποστασίας, περί διαρροών, δημοψηφισμάτων, μετωπικής επίθεσης στην αντιπολίτευση με στόχο τον διχασμό, και όλη αυτή η πολιτική ανακατωσούρα, που το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να δημιουργούν πολιτικήςαστάθεια στην Ελλάδα, την στιγμή που η σταθερότητα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ;

Γιατί τώρα η Novartis. Και γιατί έτσι με διαρροές μέσω του Τύπου σημαντικών στοιχείων και ονομάτων της δικογραφίας, με την παραδοχή υπουργών δημοσίως ότι γνωρίζουν τα ονόματα των προστατευόμενων μαρτύρων, με τις επισκέψεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Άρειο Πάγο, με την εντολή Τσίπρα για παράδοση της δικογραφίας στη Βουλή, με το κρέμασμα στα μανταλάκια, με την δημιουργία πολιτικής θύελλας η οποία θα πάρει χρόνια να κατακάτσει.

Αυτή είναι η κανονικότητα στην οποία επιστρέψαμε και αυτή είναι η αξιοπιστία και σταθερότητα της ελληνικής πολιτικής. Με αυτά τα όπλα σκοπεύει ο κ. Τσίπρας να κερδίσει χρόνο και ψήφους; Με σενάρια, λάσπη, υπαινιγμούς και με κινήσεις τύπου «το κράτος είμαι εγώ» κάνω ότι και όπως το θέλω και λογαριασμό δεν δίνω. Απλά και μόνο για να εξυπηρετήσω τα πολιτικά μου συμφέροντα.

Με τι μούτρα θα βγει αυτή η κυβέρνηση από τα μνημόνια και θα αλωνίζει ελεύθερη στις αγορές; Με την βούλα της πολιτικής αναμπουμπούλας, της σκανδαλολογίας, της επιστροφής στην αστάθεια και όποιο άλλο αποκούμπι βρει και σκαρφιστεί στον δρόμο προς τις εκλογές και στον δρόμο προς τις επόμενες;

Οι αγορές επιβραβεύουν την οικονομική και πολιτική σταθερότητα μία  χώρας και τιμωρούν ότι αντίθετο. Γιατί αυτά τα δύο στοιχεία αφαιρούν τους κινδύνους από το προφίλ της. Αυτά την κάνουν επενδύσιμη, αξιόπιστη και ελκυστική. Όλα τα άλλα απλά την κάνουν επικίνδυνη, απωθητική και προβληματική.

Ποια καθαρή έξοδο λοιπόν νομίζει ο κύριος Τσίπρας ότι θα επιτρέψουν οι αγορές στην Ελλάδα. Γιατί, αυτές είναι που καθορίζουν την επόμενη ήμερα της χώρας. Τίποτε άλλο. Αν αυτό που έγινε στις αγορές το τελευταίο διάστημα, με τρισεκατομμύρια να εξαφανίζονται από τα χρηματιστήρια και τα ομόλογα εν μέσω του διεθνούς βίαιου sell-off γίνει σε μία στιγμή που η Ελλάδα είναι… ξυπόλητη στα αγκάθια και σε κατηγορία μη επενδυτικού βαθμού (οίκοι αξιολόγησης), το κραχ είναι το μόνο βέβαιο στοίχημα αφού δεν θα υπάρχει καμία απολύτως προστασία από τα γεράκια.

Και αυτό το απέδειξε και η έξοδος στις αγορές την προηγούμενη εβδομάδα. Πέτυχε μεν, αφού ήταν ήδη εξασφαλισμένο  από την κοινοπραξία των 5 τραπεζών Barclays, BNP Paribas, Citi, JP Morgan και Nomura ότι θα αγοραστεί, αλλά μέσα σε μία μόλις ημέρα η απόδοση του 7ετούς ομολόγου εκτοξεύθηκε από το 3,5% σε πάνω από 4%, δημιουργώντας ένα πολύ άσχημο προηγούμενο στο μυαλό των επενδυτών οι οποίοι κάθε άλλο παρά ήσυχοι μπορούν να αισθάνονται για αυτή τους την επένδυση. Τι θα γίνει στην επόμενη έξοδο μετά και από την εκτόξευση της πολιτικής αστάθειας στο εσωτερικό της χώρας λόγω Σκοπιανού και Novartis σε συνδυασμό με την όποια αβεβαιότητα φέρουν και οι ιταλικές εκλογές (4 Μαρτίου); Τι κλίμα δημιουργείται πλέον γύρω από την Ελλάδα;

Μπροστά στα πολιτικά συμφέροντα δεν πα να καταστραφεί και η χώρα… Αυτό αποδεικνύουν οι κινήσεις των ΣΥΡΖΙΑ –ΑΝΕΛ, αφού εκεί που είχαμε βρεθεί σε ένα θετικό κλίμα, έστω και αν χάσαμε τρία ολόκληρα χρόνια τα οποία μας έπνιξαν στην λιτότητα και την φορο-λαίλαπα, δεν δίστασαν να σπείρουν ανέμους στο όνομα  της διατήρησης της εξουσίας και του πανικού της κάλπης τους. Θα θερίσουν όμως θύελλες… Αυτό είναι ένας «νόμος» που δεν μπορούν να παρακάμψουν.  

Facebook Comments