«Καλωσήρθατε, στην μετά-αμερικανική Μέση Ανατολή», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Χάας, διπλωμάτης και πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσων, μέσω tweet του.

Οι New York Times στο νέο άρθρο τους αναλύουν την περίπλοκη σύνθεση του Συριακού πολέμου, μέσα από μία σειρά ερωτήσεων και απαντήσεων που παρουσιάζονται παρακάτω.


Φωτογραφεία αρχείου.

Πώς θα έμοιαζε η μεταπολεμική Συρία;

Μετά από χρόνια αιματοχυσιών, οι οποίες ξεκίνησαν από τις διαδηλώσεις της Αραβικής Άνοιξης, οι οποίες είχαν προσδώσει ελπίδα για δημοκρατικοποίηση της περιοχής, το πιο πιθανό σενάριο για τη σημερινή Συρία, σύμφωνα με τους ειδικούς για την περιοχή, είναι πολύ πιο «σκοτεινό» από την προ-πολεμική πραγματικότητα της χώρας: ο Άσαντ να ηγείται μία κατασταλτικής κυβέρνησης κάτω από τις εντολές της Ρωσίας και του Ιράν.

Και οι δύο χώρες είναι μακρόχρονοι σύμμαχοι του Άσαντ. Η διάσωση του, από την Ρωσική αεροπορία και το Ιρανικό πεζικό, εδραίωσε τη θέση τους ακόμη περισσότερο.

Το σιιτικό Ιράν, ανταγωνίζεται με τους Σουνίτες της Σαουδικής Αραβίας, για την επιρροή στην περιοχή έχοντας αποστείλει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες να πολεμήσουν στα συριακά εδάφη. Παράλληλα, όπως αναφέρει το άρθρο των New York Times, ανοικοδομεί σιιτικούς ναούς και ενδυναμώνει τις στρατεύματα των Σιιτών της περιοχής, ελπίζοντας να αποκτήσει το πλεονέκτημα ενάντια στο Ισραήλ.

Η Ρωσία, η οποία έχει εξασκήσει την πολιτική της δύναμη στη Συρία, επηρεάζει έντονα την εξωτερική πολιτική, το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας. Αυτό είναι και το τίμημα που πλήρωσε ο Άσαντ για τη διάσωση, αναφέρει το άρθρο των New York Times.

Τι μπορεί να πάρει η Ρωσία και το Ιράν ως αντάλλαγμα;

Αν και η παραμονή στην Συρία μπορεί να είναι κοστίσει πολιτικά στο εσωτερικό του Ιράν και της Ρωσίας, η επιβίωση των δύο χωρών στην περιοχή, μετά την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων τους εξασφαλίζει την τοπική ηγεμονία.

«Αυτό είναι το  “ιδανικό σενάριο” και για τις δύο χώρες», σύμφωνα με τον Ντάνιελ Μπενέμ, ειδικό στα θέματα της Μέσης Ανατολής και συνεργάτη του Κέντρου της Αμερικανικής Προόδου, ενός προοδευτικού ερευνητικού κέντρου στην Ουάσινγκτον.

«Από εδώ και πέρα, μπορούν να ελέγχουν την αφήγηση, τόσο προς στους φίλους, όσο και προς τους εχθρούς της Αμερικής: η Αμερική δεν είναι πλέον αξιόπιστος συνεργάτης στην Μέση Ανατολή».


Φωτογραφία αρχείου.

Γιατί υπήρχαν αμερικανικά στρατεύματα στην Συρία;

Δύο χιλιάδες Αμερικάνοι αποστάλθηκαν στην βορειοανατολική Συρία, με σκοπό να συνεργαστούν με τα κουρδικά στρατεύματα της περιοχής, ώστε να εξαφανίσουν την παρουσία του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή. Η κίνηση αυτή βέβαια προκάλεσε την οργή της Τουρκίας, η οποία βλέπει τους αυτονομιστές Κούρδους ως μία σοβαρή απειλή.

Το πώς ή αν θα συνεχιστεί η μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα. Πιστεύεται ότι 30 χιλιάδες πιστοί στο Ισλαμικό Κράτος βρίσκονται διάσπαρτοι στην περιοχή.

Είναι πιθανό, όπως αναφέρουν οι New York Times, ότι οι Κούρδοι και ο Άσαντ θα συνθηκολογήσουν. Αν όχι, τότε ένας νέος γύρος συρράξεων θα μπορούσε να στείλει ένα νέο κύμα προσφύγων, Κούρδων και άλλων, προς το Ιράν προκαλώντας νέο γύρο εντάσεων, οδηγώντας έτσι και στην αναβίωση του Ισλαμικού Κράτους.

«Οπωσδήποτε υπάρχει αυτή η πιθανότητα, το ρίσκο του απόλυτου χάους», είπε ο Άρον Λουντ, ειδικός στα θέματα της Συρίας, «όταν η μόνη δύναμη που σταθεροποιούσε την περιοχή, χωρίς να την κρίνω θετικά ή αρνητικά, εξαφανίζεται τόσο γρήγορα».

Ποιος θα καταλάβει τις περιοχές που εγκαταλείπουν οι Αμερικάνοι;

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για την Μελέτη του Πολέμου, η Ρωσία, το Ιράν και οι δυνάμεις που έχουν την στήριξη του Ιράν, όπως η σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ, έχουν τις κατάλληλες θέσεις για να καταλάβουν τα βορειανατολικά εδάφη της Συρίας, τα οποία εγκατέλειψαν τα αμερικανικά στρατεύματα.

Το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το οποίο καταγράφει την εξέλιξη του συριακού πολέμου μέσα από μαρτυρίες πολιτών, μετέδωσε την Κυριακή, ότι η Συριακή κυβέρνηση έχει στείλει χιλιάδες στρατιώτες να καταλάβουν τα τελευταία εδάφη του ISIS στα βορειοανατολικά της χώρας.

Facebook Comments