Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι πανελλαδικές;
Ήταν ο μόνος διαγωνισμός, που όλοι οι Έλληνες γνώριζαν και γνωρίζουν ότι δεν χωρούν μέσα και ρουσφέτια
Ήταν ο μόνος διαγωνισμός, που όλοι οι Έλληνες γνώριζαν και γνωρίζουν ότι δεν χωρούν μέσα και ρουσφέτια
Τα φετινά αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, επιβεβαίωσαν αυτό, που έχουμε εδώ και καιρό αρχίσει να συνειδητοποιούμε. Πως ο θεσμός αυτός, που έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο αναμφίβολα στην μεταπολεμική Ελλάδα ως ο πλέον αδιάβλητος, πνέει τα λοίσθια. Χρειάζεται απλώς η απόφαση να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από ένα σύστημα εισαγωγής εξίσου αδιάβλητο αλλά πιο δίκαιο και πιο αντιπροσωπευτικό. Ελπίζω κι εύχομαι να γίνει αυτό στα επόμενα χρόνια, που θα βρίσκεται στην εξουσία η κυβέρνηση του Κυριάκου και της ΝΔ. Εξηγούμαι
Πράγματι εδώ και δεκαετίες, το σύστημα αυτό, όπως κι αν αποκαλείτο, κατόρθωσε να πετύχει ένα μεγάλο κατόρθωμα σε ένα δημόσιο, που δεν φημίζεται για την αξιοπιστία του. Ήταν ο μόνος διαγωνισμός, που όλοι οι Έλληνες γνώριζαν και γνωρίζουν ότι δεν χωρούν μέσα και ρουσφέτια. Η αξιοπιστία του δεν αμφισβητείτο από κανέναν. Όμως εδώ και κάποια χρόνια, έχει αρχίσει να συζητείται η αποτελεσματικότητα του. Βλέπετε ο λαϊκισμός κάποιων κυβερνήσεων και υπουργών Παιδείας, που υποβάθμισαν την ανώτατη παιδεία και την πανεπιστημιακή μόρφωση, με την υποβάθμιση των πανεπιστημίων, με την συνεχή ίδρυση πανεπιστημιακών σχολών και την, στα χαρτιά και μόνο, αναβάθμιση των ΤΕΙ σε ΑΕΙ, οδήγησε και στην υποβάθμιση των πανελλαδικών εξετάσεων. Σε αυτό συνέβαλλε κι η κατάργηση της βάσης του 10 αλλά κι η συνεχής μείωση της εξεταστέας ύλης, που μετέτρεψε την εξέταση σε αποστήθιση και απομνημόνευση των σχολικών εγχειριδίων κι όχι σε ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, Ιδίως στα θεωρητικά μαθήματα.
Επίσης κατέστη σαφές ότι η επιτυχία η μη της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να εξαρτάται από μια και μόνον εξέταση ολίγων ωρών, η οποία φορτώνει τον μαθητή με τεράστιο άγχος και ψυχικό άλγος κι υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο το σχολείο, που ιδίως στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου αντικαθίσταται από το φροντιστήριο.
Δεν είμαι ειδικός για να προτείνω ένα διαφορετικό, συγκεκριμένο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Αλλά ως γονιός δύο παιδιών, που δίνουν εξετάσεις ( η κόρη μου η Ελισάβετ έδωσε πέρυσι και πέρασε στο Οικονομικό πανεπιστήμιο της Αθήνας, ο γιός μου ο Πέτρος θα δώσει του χρόνου για τη Νομική) ξέρω το άγχος που περνούν τα παιδιά μας, την αδικία της «παπαγαλίας», που υποχρεώνονται να αποστηθίσουν ολόκληρα κείμενα χωρίς κανέναν παιδαγωγικό ρόλο, και την αδικία να αισθάνονται πως ολόκληρο το μέλλον τους κρέμεται από μια εξέταση, έστω κι αν δεν είναι αληθές.
Υπάρχουν εξαιρετικοί παιδαγωγοί κι ειδικοί, όπως ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης, που έχουν ασχοληθεί ενδελεχώς με το θέμα και μπορούν να προτείνουν ρεαλιστικές, αποτελεσματικές λύσεις για να μετατραπεί το σύστημα εισαγωγής σε μια πιο δίκαιη κι αποτελεσματική διαδικασία, χωρίς να χάσει το αδιάβλητο του. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται πολιτική βούληση και συστράτευση όλων των θεσμικών φορέων της Πολιτείας από τα κόμματα μέχρι την εκπαιδευτική κοινότητα, κι εντέλει την ίδια την κοινωνία.
Εκτιμώ ότι η νέα υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως αλλά κι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη διαθέτουν την πολιτική γενναιότητα για να ανοίξουν τον δημόσιο διάλογο για την κατάργηση του συστήματος των πανελλαδικών εξετάσεων, όπως είναι σήμερα, και την αντικατάσταση του με ένα άλλο σύστημα, αδιάβλητο, δίκαιο, αντιπροσωπευτικό των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων των μαθητών. Γεγονός, που εκτιμώ ότι θα αναβαθμίσει την σχολική εκπαίδευση και τον ρόλο του Λυκείου. Οψόμεθα!
Facebook Comments