Η λεοντή της εξουσίας ξεγελά…
Πέρασε ένας χρόνος από τις περασμένες εκλογές που έγινε η μεγάλη ανατροπή στην χώρα και σωθήκαμε από ένα τσούρμο ανθρωπάκια
Πέρασε ένας χρόνος από τις περασμένες εκλογές που έγινε η μεγάλη ανατροπή στην χώρα και σωθήκαμε από ένα τσούρμο ανθρωπάκια
Πέρασε ένας χρόνος από τις περασμένες εκλογές που έγινε η μεγάλη ανατροπή στην χώρα και σωθήκαμε από ένα τσούρμο ανθρωπάκια που μας κυβέρνησαν με ανυπολόγιστη ζημιά και συνέπειες, που φυσικά πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε για πολλά ακόμα χρόνια…
Έτσι, διαβάζοντας και βλέποντας την σημερινή τους εικόνα θυμήθηκα μιαν ιστορία…
Είχα κάποτε μια φίλη, δουλεύαμε στο ίδιο γραφείο, ότι ώρα κι αν την κοίταζες είχε το βλέμμα και το χαμόγελο του χαζοχαρούμενου, που όλα του φαίνονται ωραία.
Καλά της λέω, πως είσαι έτσι κάθε μέρα, έχεις κάτι; τι σε απασχολεί; μια μέρα ήρθε μόνη της και μου το ξεφούρνισε, ήταν τρελά ερωτευμένη με κάποιον που κατείχε μεγάλη θέση, είχε εξουσία, “πέθαινε” γι αυτόν, τον έβλεπε κι έχανε τα λόγια της…
Έμεινα ξερή, ο τύπος δεν βλεπόταν, της έλεγα, βρε κοπέλα μου ξεστραβώσου, δεν αξίζει φράγκο, η εξουσία τον κάνει έτσι στα μάτια σου, για κάνε μια υπόθεση, πάρτον από δω που τον βλέπεις κάθε μέρα και βάλτον μέσα στο απέναντι περίπτερο που κάθεται τώρα ο κύριος Μανώλης και μας δίνει τα τσιγάρα, τότε καπνίζαμε κι οι δυο, άστον εκεί κάνα δυο μέρες να πουλάει την πραμάτεια του και ξανακοίτα τον, έτσι θα τον βλέπεις πάλι;
Η αλήθεια είναι ότι την προβλημάτισα πολύ κι άρχισε να ψάχνεται …
Έτσι ακριβώς γίνεται με τους Πρωθυπουργούς, τους Υπουργούς, την κάθε λογής εξουσία, όταν κάποιος αποφασίσει να τους βγάλει την λεοντή, να τους αφήσει «γυμνούς βασιλιάδες», κανείς δεν τους κοιτάζει, κανείς δεν τους δίνει σημασία πια, ξαναβγαίνει στο φως η ανεπάρκεια και η μιζέρια τους…
Έτσι έγινε μετά την ήττα των εκλογών στις 7 Ιουλίου του 2019, όταν ο λαός αποφάσισε με την ψήφο του να στείλει τον Πρωθυπουργό και το τσούρμο του, στο σπίτι τους, βγάζοντάς τους την λεοντή της εξουσίας, να τους κάνει τέως, τους είδατε μετά; καμία σχέση, τώρα είναι κάποια αμυνόμενα μίζερα ανθρωπάκια, δηλαδή αυτό που ήταν πάντα…
Όλα άλλαξαν, το περπάτημα, ο τρόπος ομιλίας, το στήσιμό τους, το ντύσιμο, φάνηκαν και πάλι τα κουσούρια τους, κάποιοι βέβαια τα βλέπαμε, αλλά είμαστε οι λίγοι…
Ηθικόν δίδαγμα: να κοιτάμε πάντα πίσω απ την βιτρίνα, γιατί εκεί όλα δείχνουν αλλιώς, όταν όμως λείψει το περιτύλιγμα, η «γύμνια» δεν αντέχεται, αλλά και η ζημιά που θα προκαλέσει αυτή η γύμνια θα είναι ανυπολόγιστη, γι αυτό λοιπόν προσέχουμε για να έχουμε…
Facebook Comments