Οι υπεύθυνοι για την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη

Σήμερα, οι ευρωπαϊκές χώρες διέρχονται μία ενεργειακή κρίση, που θα ταίριαζε περισσότερο σε χώρες μπανάνες της λατινικής Αμερικής και Αφρικής και όχι σε χώρες της πιο ανεπτυγμένης και πλούσιας ηπείρου.

Και οι μόνοι υπεύθυνοι για αυτό είναι οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες που για χρόνια αρνούνται να αξιοποιήσουν τις δικές τους φθηνότερες ενεργειακές πηγές, έβαλλαν λουκέτα σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού με άνθρακα και πυρηνική ενέργεια, και εξάρτησαν τις ενεργειακές ανάγκες των χωρών τους σε μεγάλο βαθμό στην Ρωσία αγοράζοντας το φυσικό αέριο, και επίσης σπρώχνοντας πράσινες τεχνολογίες, που δεν είναι τόσο πράσινες όσο τις διαφημίζουν και δεν έχουν την δυνατότητα να παράγουν σταθερή ενέργεια.

Οι ολέθριες αποφάσεις τους έχουν οδηγήσει σήμερα την Ευρώπη σε μία ενεργειακή φτώχια εκτοξεύοντας στα ύψη τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και καυσίμων, που έχει επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών, ειδικότερα των κατωτέρω τάξεων που δεν είναι σε θέση πλέον να πληρώσουν τους ηλεκτρικούς λογαριασμούς και να βάλλουν φαγητό στο τραπέζι τους, και όπου εκατοντάδες εργοστάσια και χιλιάδες γεωργοί αδυνατούν να παράγουν προϊόντα λόγω των υψηλών τιμών των καυσίμων.

Αν η Ευρώπη ελπίζει να ξαναβρεί την παλιά αίγλη της, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να αποκτήσει την ενεργειακή ανεξαρτησία της. Αυτό θα το επιτύχει μόνο όταν οι πολιτικοί ηγέτες της απαλλαγούν από την υστερία της κλιματικής αλλαγής και στρέψουν την προσοχή τους στην εκμετάλλευση των πλουσίων και φθηνότερων πηγών ενέργειας που ήδη υπάρχουν, ώστε να απαγκιστρωθούν από την εξάρτηση της Ρωσίας.

Είναι γνωστό ότι η Ευρώπη κάθεται σε μεγάλα κοιτάσματα σχιστολιθικού φυσικού αερίου, και η εκμετάλλευση αυτών των αποθεμάτων φυσικού αερίου θα είχε μειώσει σημαντικά τις αγορές ρωσικού φυσικού αερίου και την εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία. Το ίδιο ισχύει και για την πυρηνική ενέργεια, η οποία προσφέρει στους Δυτικούς μια άφθονη πηγή καθαρής ενέργειας ως εναλλακτική λύση στο ρωσικό αέριο. Στην Γαλλία για παράδειγμα, το 70% του ηλεκτρισμού παράγεται από πυρηνική ενέργεια. Επίσης, στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν πάνω από 250 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, που απασχολούν χιλιάδες άτομα,  που μπορούν παράγουν πολύ πιο καθαρή ενέργεια χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες όπως την τεχνολογία καθαρισμού αμίνης, με δυνατότητα να συλλέγουν το 80-90% των εκπομπών CO².

Όμως οι δυτικοί ηγέτες για χρόνια αρνούνται να αξιοποιήσουν τις δικές τους φθηνότερες ενεργειακές πηγές και σήμερα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει μία τεράστια ενεργειακή κρίση. Μπορεί  οι πολιτικοί να ρίχνουν την ευθύνη στην Ρωσία και τον πόλεμο με την Ουκρανία, όμως οι τιμές ενέργειας άρχισαν να αυξάνονται πολύ πιο νωρίς, και  είναι το αποτέλεσμα της ολέθριας πολιτικής των. Απλά ο πόλεμος επιτάχυνε την κρίση που ήδη είχε δημιουργηθεί.

Καθώς τώρα οι πολιτικοί απεγνωσμένα προσπαθούν να απαγκιστρωθούν από το ρωσικό φυσικό αέριο και τους εκβιασμούς της Ρωσίας, το ερώτημα είναι, τι τους οδήγησε να εξαρτήσουν τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης σε μεγάλο βαθμό από την Ρωσία.

Συνήθως με τους πολιτικούς, είναι τα λεφτά που καθοδηγούν τις αποφάσεις τους. Όλη αυτή η υστερία για κλιματική αλλαγή, προσέλκυσε το ενδιαφέρον των πολιτικών όχι γιατί πιστεύουν ότι κινδυνεύει ο πλανήτης αλλά γιατί ήταν δύσκολο να αγνοήσουν τα δισεκατομμύρια που σκορπίζουν γνωστοί γκλομπαλιστές όπως ο Σκόρος, ο Γκεητς και άλλοι. Η κλιματική αλλαγή είναι απλά το κάλυμμα.

Το ίδιο συνέβη και με την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, όπου ο Πούτιν απεδείχθει πολύ πιο έξυπνος από την Μέρκελ και τους άλλους αφελείς ευρωπαίους πολιτικούς, καθώς ανεγνώρισε ότι πολλοί από αυτούς ενδιαφερόταν περισσότερο για την δική τους ευημερία και όχι για την ευημερία των πολιτών τους.

Για χρόνια, η Ρωσική κυβέρνηση έχει εξαπολύσει μία ορχηστρωμένη προπαγάνδα, χρηματοδοτώντας με εκατοντάδες εκατομμύρια δυτικούς πολιτικούς και περιβαντολλογικούς οργανισμούς για να αντιταχθούν κατά του ευρωπαικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου και της πυρηνικής ενέργειας.

Για παράδειγμα, το1984 η αγγλική εφημερίδα Guardian,  επικαλέστηκε τον τότε Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, που δήλωσε ότι είναι εν γνώσει ότι η Ρωσία, συμμετείχε ενεργά χρηματοδώντας περιβαλλοντικές οργανώσεις που εργάζονται κατά του σχιστολιθικού φυσικού αερίου,  για να διατηρήσει την ευρωπαϊκή εξάρτηση από το εισαγόμενο ρωσικό αέριο.

Επίσης, σε πρόσφατη έκθεση του Ιδρύματος Πολιτικής Καινοτομίας (Fondapol) στο Παρίσι, ο διευθυντής του ιδρύματος, δήλωσε ότι η Gazprom χρηματοδοτεί περιβαλλοντικές οργανώσεις,  οι οποίες με την σειρά τους έδιναν χρήματα σε υπουργούς και άλλους πολιτικούς. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το περιβαντολλογικό ίδρυμα Naturschutzstiftung Deutsche Ostsee που απαρτίζεται από τρεις κορυφαίες περιβαλλοντικές οργανώσεις, έλαβε 10 εκατομμύρια ευρώ από την Gazprom για να εναντιωθούν κατά της εκμετάλλευσης σχιστολιθικού αερίου στην Ευρώπη.

Ο Πούτιν εκμεταλλεύτηκε την ανικανότητα ή μάλλον την έλλειψη ικανών δυτικών πολιτικών και πολύ περισσότερο την απληστία τους για τα χρήματα και τους μετέβαλλε σε πιόνια που εξυπηρετούσαν τα ρωσικά οικονομικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των δικό τους χωρών. Ακόμη και η σημερινή υπουργός Ενέργειας του Βελγίου, Tinne Van der Straeten, του οικολογικού κόμματος Groen, αγωνίστηκε σκληρά για την πλήρη διάλυση του βελγικού πυρηνικού πάρκου, και την αντικατάσταση του με σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με αέριο, που θα προμηθεύεται κυρίως από την Gazprom. Γιατί; Λίγοι γνωρίζουν ότι η κυρία Van der Straeten, πριν γίνει υπουργός ήταν εταίρος μιας δικηγορικής εταιρείας της οποίας ο μεγαλύτερος πελάτης ήταν η  Ρωσική Gazprom,  όπου η ίδια διατηρούσε στενούς δεσμούς.

Η Ευρώπη δεν θα μπορέσει εύκολα να αποκτήσει την ενεργειακή ανεξαρτησία της, όσο οι πολιτικοί της ακολουθούν τα χρήματα, καθώς είναι πλέον φανερό ότι είναι τα δισεκατομμύρια που σκορπίζουν οι Ρώσοι, ο Σόρος, ο Γκέιτς και άλλοι γκλομπαλιστές, που κατευθύνουν την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης και όχι γιατί πράγματι υπάρχει φόβος άμεσης καταστροφής του πλανήτη.

Όμως αμφιβάλλω,  αν οι πολίτες θα συνεχίσουν να παραμένουν άλλο σιωπηλοί στις υψηλές τιμές καυσίμων, τον πληθωρισμό, τις συχνές διακοπές ρεύματος, και στα καλέσματα των πολιτικών να κατεβάζουν τους θερμοστάτες και να χαμηλώνουν τα φώτα, ή ότι ο πλανήτης κινδυνεύει από άμεση καταστροφή. Ήδη στην Ολλανδία, Γερμανία και άλλες χώρες, η αντίδραση των πολιτών ήταν δυναμική, και προφανώς οι πολιτικοί έλαβαν το μήνυμα.

Η απόδειξη ήλθε πρόσφατα, όταν μπροστά στην τεράστια ενεργειακή κρίση και οργή των πολιτών, οι πολιτικοί έχουν κάνει στροφή 180^ο και  τώρα ξαναγυρίζουν στα ανθρακούχα εργοστάσια και στην πυρηνική ενέργεια, και σύντομα θα αρχίσουν εκμετάλλευση του ευρωπαϊκού σχιστολιθικού φυσικού αερίου. Προφανώς ο κίνδυνος άμεσης καταστροφής του πλανήτη απο κλιματική αλλαγή δεν τους απασχολεί τουλάχιστον προς το παρόν.

Αν είναι κάτι που οι πολιτικοί γνωρίζουν καλά, είναι η πολιτική τους επιβίωση. Αυτή την φορά κατάλαβαν ότι είναι η δική τους πολιτική καριέρα που κινδυνεύει άμεσα, και όχι ο πλανήτης.