Θα ψήφιζα τον Αλέξη Τσίπρα

Αν και ήμουν μόλις 16 χρονών, όταν βρέθηκα σε μία ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στα σχολεία της Γκράβας, μου πήρε μονάχα λίγα λεπτά για να καταλάβω ότι αυτός ο άνθρωπος ήθελε πραγματικά να κυβερνήσει την χώρα. Οι προσωπικές μου εκτιμήσεις όπως και οι πολιτικές μου γνώσεις ήταν σαφώς ελλιπείς, όμως ακόμη και τότε, ήμουν σε θέση να αντιληφθώ από τα λεγόμενα του, ότι ο ίδιος δεν είχε κανένα (μα, κανένα) ρεαλιστικό σχέδιο για τα επόμενα χρόνια.

Η ρητορική και οι θέσεις του άλλαξαν πολλές φορές μέσα στα επόμενα χρόνια. Μία ήταν όμως η σταθερή του βάση: Οτιδήποτε αντιμνημονιακό. Τι κι αν γράφαμε εμείς όλα αυτά τα χρόνια, ότι μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει, θα προβεί σε αναγκαστική κωλοτούμπα; Οι απαντήσεις ήταν λαμπρά επιχειρήματα τύπου “πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα” ή το ακόμη καλύτερο “τα μισά να κάνει απόσα λέει”.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξαπάτησε όσο λίγοι πολιτικοί στην μεταπολίτευση τον ελληνικό λαό, τάζοντας ουσιαστικά τα πάντα στους πάντες, ενώ ακόμη και μετά την εκλογή του, συνέχιζε να μιλά κανονικά για κατάργηση Μνημονίου και υλοποίηση του προγράμματος Θεσσαλονίκης.

Όπως γνωρίζει καλά και ο ίδιος, έκανε πολλά και τραγικά λάθη κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας: Επιλογή Βαρουφάκη (αντί Τσακαλώτου) για την θέση του υπουργού Οικονομικών, χάσιμο πολύτιμου χρόνου (και χρήματος) στις διαπραγματεύσεις και φυσικά το δημοψήφισμα είναι μόνο μερικά από αυτά. Ο ίδιος διέλυσε στη συνέχεια τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα κατά βάση αριστερό, αρχικά “πασοκοποιώντας το” και στη συνέχεια, οδηγώντας το στην ψήφιση του 3ου Μνημονίου. Αποτέλεσμα: Πολλά στελέχη και βουλευτές από τα χρόνια ακόμη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, να δηλώσουν την παραίτησή τους.

Η αλήθεια είναι βέβαια, ότι ο κατακερματισμός του ΣΥΡΙΖΑ μου είναι απόλυτα αδιάφορος. Αυτή τη στιγμή αυτό που κυρίως με προβληματίζει είναι η πορεία και το μέλλον της Ελλάδας. Και γι αυτό το λόγο θα μπορούσα να συγχωρήσω (χωρίς φυσικά να ξεχάσω) όλα τα απανωτά λάθη του Τσίπρα πριν και μετά τις εκλογές, μιας και ο ίδιος σοφά επέλεξε τελικά -έστω και στο παρά 5- τη χώρα και όχι το κόμμα. Άλλωστε σφάλματα, και μάλιστα στην ίδια πορεία, έκανε και η ΝΔ το 2010. Ας μη ξεχνάμε ποιος άνοιξε τον αντιμνημονιακό δρόμο…
  
Χρειάστηκαν 7 μήνες και πολλά αδικαιολόγητα λάθη, ώστε να ενηλικιωθεί πολιτικά ο πρώην πρωθυπουργός. Λάθη, τα οποία εμείς, θα κληθούμε να πληρώσουμε, και μάλιστα πολύ ακριβά. Παρόλα αυτά, σε αυτό το κομβικό σημείο που βρισκόμαστε θα ψήφιζα τον Αλέξη Τσίπρα ΑΝ:

• Είχε πραγματικά σοβαρευτεί και άφηνε πίσω του αδικαιολόγητες δημαγωγίες και υποσχέσεις, όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ (βλέπε 1ο ντιμπέιτ). 
• Δεν συνέχιζε την άθλια διχαστική ρητορική του. Ρητορική που χρησιμοποιεί επανειλημμένα όλα αυτά τα χρόνια: “Ή εμείς ή αυτοί”, “Σήμερα ψηφίζετε, αύριο φεύγουν” ή το τελευταίο χιτάκι του, «στις 20 Σεπτέμβρη τούς τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
• Προσπαθούσε να βρει σημεία επαφής με τη Νέα Δημοκρατία, και σε συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, οδηγούνταν σε μία κυβέρνηση συνεργασίας. Αντί αυτού, αναλώνεται άσκοπα σε τσιτάτα προεκλογικών εποχών που θέλουμε να ξεχάσουμε.
• Δεν χρησιμοποιούσε ανά 5 λεπτά το επιχείρημα “είμαστε το νέο, ενώ αυτοί είναι το παλιό”. Αρχικά γιατί ο κ. Τσίπρας ασχολείται με την πολιτική από το τότε που θυμάται τον εαυτό του και δεν είναι κάτι νέο στον χώρο της πολιτικής. Κυρίως όμως, γιατί βαριόμαστε τέτοιου είδους επιχειρηματολογία. Έχουμε δει αξιόλογα έργα από πολιτικούς που βρίσκονται στο χώρο δεκαετίες, ενώ έχουμε δει και αδιάφορους νέους πολιτικούς με μηδενικό νόημα ύπαρξης στην ελληνική βουλή.
• Τον καιρό της διαπραγμάτευσης αλλά και τώρα, σχεδίαζε μία βαθιά αναδιάρθρωση του δημοσίου και όχι ακόμη μία φορολογική επιδρομή στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες ο Π. Σκουρλέτης μας διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος (μεταξύ αυτών, πολλοί μη παραγωγικοί). Την ίδια ώρα, χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις ετοιμάζονται να βάλουν οριστικά λουκέτο, ενώ πολλές από τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας (πάνω από 60.000), έχουν κάνει ήδη αίτηση για την Βουλγαρία.

Δεν θα ψηφίσω λοιπόν τον Αλέξη Τσίπρα. Γιατί δεν έχει κάνει τίποτα από όλα αυτά. Γιατί μετά από όλους αυτούς τους δύσκολους μήνες δεν έχει ωριμάσει αρκετά. Γιατί ακόμη και σήμερα, είναι λίγος.