Καταλάβατε γιατί κέρδισε ο Μητσοτάκης με 20 μονάδες διαφορά και γιατί κυριαρχεί πλήρως στο σκηνικό;

Δεν θέλω να του πλέκω το εγκώμιο, αλλά τελικά μέσα σε κείνη την αίθουσα ο Κυριάκος είναι ο μόνος που μιλά παράλληλα και με την πολιτική νομενκλατούρα αλλά και με την πεζή πιάτσα.

Αυτό που είπε στον Ανδρουλάκη για την «κοινωνική κατοικία» είναι κορυφαίο διότι είναι απλό και καθημερινό. Διότι εύκολα λέει κανείς «δώσε κοινωνική κατοικία στα νέα ζευγάρια», συνοδεύοντας την «μεγαλοφυή» πρόταση από θηριώδη νούμερα και ιδεολογικοπολιτικές κορώνες, όμως στην πράξη το πράγμα εύκολα μετατρέπεται σε μπαρούφα.

Κανένας δεν θα περίμενε από έναν πρωθυπουργό να αντιπαρατεθεί σ’ έναν αρχηγό της αντιπολίτευσης με επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούσε αν συζητούσε μ’ έναν μπετατζή ή έναν πλακά.

Δεν τον κολακεύω γιατί δεν μ’ αρέσει να το κάνω γενικώς, πλην όσο περνά ο καιρός, ο Κυριάκος κυριαρχεί επί των αντιπάλων του όλο και περισσότερο. Με τρόπους απλούς, κατανοητούς, εύχρηστους, εύληπτους, που λειτουργούν αδιαμεσολάβητα ανάμεσα σ’ αυτόν και στον μέσο Έλληνα.

Το παράδειγμα με τα 150.000 διαμερίσματα που ο Ανδρουλάκης σκοπεύει να χτίσει και να τα μοιράσει στον κόσμο, είναι κορυφαίο. Διότι ο Κυριάκος δεν τον πήγε μακροοικονομικά ή με ορολογίες προσφοράς – ζήτησης και τα τοιαύτα, τον πήγε με το τετραγωνικό.

Υπόσχεσαι 150.000 κατοικίες. Να βάλουμε 100 τετραγωνικά το κάθε διαμέρισμα, έχουμε 15 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα οικοδομής. Με 1.000 ευρώ κόστος το κάθε τετραγωνικό, χρειαζόμαστε 15 δισ. ευρώ μόνο γι αυτό. Κι επειδή σήμερα το πραγματικό κόστος οικοδόμησης είναι πάνω κάτω στα 1.800 ευρώ, τα 1.000 ευρώ είναι ανέφικτη τιμή, άρα πάμε στα 1.500 ευρώ το τετραγωνικό.

Μα τότε, το κόστος κατασκευής είναι 22,5 δισ. ευρώ. Πού θα βρεθούν αυτά τα λεφτά; Καταλάβατε τώρα γιατί κέρδισε ο Μητσοτάκης με είκοσι μονάδες διαφορά και γιατί κυριαρχεί πλήρως στο σκηνικό;