Τρίτο Μνημόνιο, ξεπούλημα τραπεζών σε ξένα funds, ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων, ασφαλιστικό, νέοι φόροι, τράπεζες υπό capitalcontrols. Αυτά είναι μερικά από τα «επιτεύγματα» της χειρότερης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης, τα οποία δεν συνοδεύονται από καμία σοβαρή κοινωνική αντίδραση. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν μόνο ΕΝΑ από αυτά διανοείτο να το πράξει η προηγούμενη κυβέρνηση. Θυμηθείτε το τοξικό, εμφυλιακό κλίμα ακόμη σε ασήμαντες κυβερνητικές κινήσεις που ξεσήκωναν θύελλα «λαϊκής οργής».

Αυτοκτονίες, λιποθυμίες, ανθρωπιστική κρίση, υποσιτισμός κι άλλες βαρύγδουπες λέξεις που αφορούσαν την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη πολιτικοποιήθηκαν και βομβάρδιζαν ανελέητα τον Έλληνα κάνοντάς τον να πιστέψει ότι αυτό που ζούμε συγκρίνεται μόνο με την Κατοχή. Παράλληλα, ορδές «αυθόρμητων» λαϊκών κινημάτων ξεσήκωναν τον κόσμο σε πλατείες, με λυσσαλέες επιθέσεις κι απειλές στους «προδότες» της κυβέρνησης, οι οποίοι εκπροσωπούσαν την βαρβατότητα των Μνημονίων. Ως δια μαγείας, όλα αυτά εξαφανίστηκαν με την έλευση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος συνέχισε την ίδια συνταγή, με πολύ χειρότερα αποτελέσματα και ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Γιατί λοιπόν τόση απάθεια;

Χωρίς να μασάμε τα λόγια μας, ήρθε η ώρα να παραδεχτούμε ότι η αγανάκτηση στα χρόνια του Μνημονίου ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της τεχνητή, οργανωμένη και υποκινούμενη. Και γι’ αυτό ακριβώς σταμάτησε εντελώς από τον Ιανουάριο του 2015. Από ποιους όμως υποκινήθηκε;

1. Aπό δημοσιογράφους σε συναλλαγή με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έβρισκαν πολύ βολικό να φουντώνουν την κοινωνική οργή με μπόλικο λαϊκισμό κι επαναστατιλίκι, κάτω από το κύρος της πολυχρονης παρουσιας τους σε συστημικά μέσα.

2. Από sites και blogs που έβγαζαν τη βρώμικη δουλειά που δεν μπορούσαν να κάνουν οι μεγαλοδημοσιογράφοι. Ήταν αυτοί που γιγάντωναν την παραμικρή κυβερνητική αστοχία και διακινούσαν ψεύδη για αυτοκτονίες και λιποθυμίες, τζογάροντας πολιτικά πάνω στην ανθρώπινη ζωή.

3. Από αστέρες της σάτιρας όπως ο Λαζόπουλος αλλά και σατιρικές ομάδες στα socialmedia, οι οποίοι κάτω από το χαλί του «αθώου» χιούμορ, πυρπολούσαν μονομερώς κάθετι κυβερνητικό και έκαναν μούγγα σε όλες τις αντιφατικές γελοιότητες της αντιπολίτευσης.

4. Από οργανωμένα συνδικάτα σε διαπλοκή με τον ΣΥΡΙΖΑ τα οποία –έχοντας ήδη την τεχνογνωσία της διαδήλωσης- κατέκλυσαν τους δρόμους δίνοντας την αίσθηση μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη να εκραγεί

5. Από το κίνημα των αγανακτισμένων που αμέσως καπελώθηκε από κομματικούς υποκινητές κι έγινε ορμητήριο πολιτικής ζύμωσης για τη Χρυσή Αυγή, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια, όταν στα ανοικτά καταστήματα της Κυριακής, ένας πολίτης έφαγε μπουνιές από συνδικαλιστή γιατί τόλμησε να…μπει για να ψωνίσει. Ο «αυθόρμητος» αυτός πληρωμένος τεμπέλης φυσικά κάθισε σπίτι του όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε την επιτυχημένη πολιτική των ανοιχτών αγορών που ενισχύουν την κατανάλωση και δίνουν ζωή σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Κάποιοι βλέπουν παντού συμπτώσεις. Παραείναι πολλές για να είναι πειστικές. Οι μηχανισμοί της τεχνητής αγανάκτησης έκαναν τη δουλειά τους- με το αζημίωτο φυσικά. Όσο ο προϋπολογισμός των νοσοκομείων μειωνόταν στο μισό, οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έπαιρναν αυξήσεις στο μισθό τους. Όσο ο επιχειρηματίας αγωνιούσε για το τι φόρους θα πληρώνει του χρόνου, οι καθαρίστριες γέμιζαν τις γραμματείες των δικαστηρίων- και πάει λέγοντας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η ανήθικη κι αρρωστημένη αντιπολίτευση πέτυχε τον στόχο της. Πλέον όμως κυβερνά. Και είναι δική μας δουλειά να ορθώσουμε ξανά μια μαζική, δυναμική αλλά αξιοπρεπή αντιπολίτευση, που δεν κάνει πολιτική πάνω στις ανθρώπινες ζωές, αλλά που θέλει απεγνωσμένα να στείλει στη λήθη του χρόνου τους καταστροφείς της πατρίδας μας. Το πώς θα γίνει αυτό αποτελεί προβληματισμό του επόμενου κειμένου.

Facebook Comments