Το 2019 τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος. Μα τότε δεν θα έχουμε βγει από τα μνημόνια; Προφανώς όχι…

Ο Τσίπρας προχώρησε σε ανασχηματισμό με σκοπό την δική του εσωκομματική ενίσχυση, την ικανοποίηση των δανειστών αλλά και των ΑΝΕΛ, και λίγα 24ωρα μετά ο Μοσκοβισί αποκαλύπτει ότι το 2019 θα… σκεφτούν οι Θεσμοί να συζητήσουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος… Μα καλά, το 2019 δεν θα έχουμε βγει από τα μνημόνια; Μάλλον όχι….

Με το που… ξημέρωσε η επόμενη ημέρα του ανασχηματισμού λοιπόν, βγήκαν τα… μαχαίρια κα οι εμμονές, με τον κ. Φίλη να ρίχνει ρουκέτες και να μιλά για συμβόλαιο πολιτικού θανάτου σε βάρος του, τον κ. Σκουρλέτη να επιμένει ότι δεν…. ξεχνά την αντίθεσή του στην πώληση του 17% της ΔΕΗ και ότι θα παλέψει για αυτήν, τον κ. Δρίτσα να δηλώνει ότι η αποχώρησή του δεν ήταν εθελούσια, και το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να… βράζει για την αναβάθμιση των ΑΝΕΛ.

Εν τω μεταξύ, ο νέος υπουργός Ανάπτυξης αναγκάστηκε να παραδεχθεί το… mea culpa για το Geuro (το γνωστό παράλληλο νόμισμα) λέγοντας ότι πλέον μιλά ως υπουργός και όχι πανεπιστημιακός. Αυτός ο υπουργός είναι που θα πείσει τους επενδυτές να «ξαναδούν» την Ελλάδα…

Και όλα αυτά έγιναν μόλις τις πρώτες ώρες της «νέας» κυβέρνησης, της οποίας – κατά τα άλλα – η πλειοψηφία στη Βουλή κρέμεται από μία κλωστή, και τα νούμερα στις δημοσκοπήσεις δείχνουν μία πρωτοφανή κατρακύλα. 

Ο κ. Τσίπρας διαμήνυσε την Κυριακή ότι αυτή η κυβέρνηση θα κάνει στροφή προς την κοινωνία ενώ (φυσικά) επανέλαβε για μία ακόμη φορά τον οδικό του χάρτη για κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και έναρξης της συζήτησης για τα απαραίτητα μέτρα για το χρέος στο Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου, για να ακολουθήσει, εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, η ένταξη και των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και σύντομα η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές.

Δεν πέρασε ούτε ένα 24ωρο, και οι δανειστές έδωσαν και πάλι το στίγμα τους, αποκλείοντας για μία ακόμα φορά την ουσιαστική λύση για το χρέος – δηλαδή τα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα μέτρα – πριν το 2018. Ακόμα και ο πιο… αισιόδοξος Πιέρ Μοσκοβισί δεν έδωσε την παραμικρή ελπίδα να υλοποιηθεί η «δέσμευση» του Τσίπρα για το χρέος. Αντίθετα, έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα…

Τόσο ο Ντάισελμπλουμ όσο και ο Σόιμπλε γκρέμισαν για μία ακόμη φορά τα  σχέδια και τις… μονόπλευρες δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Ο μεν επικεφαλής του Eurogroup τόνισε ότιδεν θα υπάρξει περαιτέρω αποσαφήνιση των μέτρων για το χρέος μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2018, καθώς τότε θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς τους οικονομικούς δείκτες της Ελλάδας, ενώ ο γερμανός ΥΠΟΙΚ ξέκοψε κάθε συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και παρέπεμψε το όλο θέμα για μετά το τέλος του τρίτου μνημονίου το 2018.

Ο συνήθως πιο… ελπιδοφόρος Μοσκοβισί έβαλε έναν πρωτοφανή «πάγο» στην ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους τονίζοντας ότι η χρονική του τοποθέτηση βρίσκεται μετά το 2018, υπογραμμίζοντας ότι θα εργαστούν άμεσα στα βραχυπρόθεσμα μέτρα και θα σκεφτούν να ξεκινήσουν τη συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα, υπό το πλαίσιο μιας νέας ανάλυσης της βιωσιμότητας του χρέους στο τέλος εκείνου του έτους, δηλαδή του 2018. Αυτό το επανέλαβε και ο Ντάισελμπλουμ μετά το Eurogroup.

Αρά μιλάμε για μετά το 2018, το 2019 δηλαδή και βλέπουμε. Για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα. Τα μακροπρόθεσμα – που είναι και ένα από τα βασικά ζητούμενα του ΔΝΤ – άρα πάνε για πολύ αργότερα. 

Αν δεν κάνω λάθος, το 2019 ακούγεται πρώτη φορά από επίσημα χείλη και μάλιστα ότι θα εξαρτηθεί το όλο θέμα του χρέους και από μία  νέα ανάλυση βιωσιμότητάς του χρέους που θα κάνει το ΔΝΤ σε… δύο χρόνια από τώρα. Και αυτό όπως τόνισε ο Μοσκοβισί, το συμφώνησαν τον Μάιο και άρα το γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση, έστω και αν διαμηνύει και υπόσχεται λύση για το χρέος τώρα και πως αν δεν γίνει θα φταίνε οι θεσμοί και οι διαφωνίες τους…

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως αν το Ταμείο δεν αποφασίσει τώρα τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, με αφορμή τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που θα συζητηθούν τον Δεκέμβριο, τότε η… χορηγία του, απλά… αποκλείεται. Τουλάχιστον στο τρέχον τρίτο μνημόνιο. Γιατί όπως καταλαβαίνω εγώ από τις δηλώσεις Μοσκοβισί, από τη στιγμή που τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα συζητηθούν μετά το τέλος του 2018, και τα μακροπρόθεσμα αργότερα, τότε σημαίνει ότι η Ελλάδα θα βρίσκεται ακόμη υπό την εποπτεία των θεσμών, πράγμα που οδηγεί σε ένα μόνο συμπέρασμα: Ή ότι το μνημόνιο δεν θα τελειώσει στα μέσα του 2018, ή ότι θα ακολουθήσει και τέταρτο. Με ή χωρίς το ΔΝΤ. Αφού το Ταμείο θα ξαναδεί την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους στα τέλη του 2018, όταν δηλαδή δεν θα έχουν ακόμη συμφωνηθεί καν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα.

Ζήσε Μάη μου δηλαδή…

Το… ρεζουμέ των τελευταίων ημερών λοιπόν είναι πως ο κ. Τσίπρας με τον ανασχηματισμό έκανε απλά μία ύστατη προσπάθεια να κρατηθεί στην καρέκλα του, έστω και αν στο υπουργικό το… ξόρκισε αυτό λέγοντας πως σε κανενός την καρέκλα δεν γράφει το όνομά του, γιατί κατά τα άλλα αυτά που υπόσχεται στον ελληνικό λαό για το χρέος απλά δεν στέκουν και το γνωρίζει πολύ καλά, μήνες τώρα…