Κατά καιρούς όλοι έχουν αναφερθεί στις τεράστιες δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα προκειμένου να ανακάμψει. Το ίδιο συχνές είναι και οι αναφορές όσων πιστεύουν ότι ο λαϊκισμός, το ψέμα, η δημαγωγία, η πολιτική απάτη και οι ιδεοληψίες αποτελούν τροχοπέδη. Μέσα σε όλα αυτά έχει προστεθεί το εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον και είναι να απορεί κάποιος με τους κυβερνώντες, οι οποίοι φαίνεται ότι δεν έχουν σκεφτεί πως η συρρίκνωση του ιδιωτικού τομέα θα οδηγήσει μαθηματικά στην κατάρρευση. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ο κομπλεξισμός προς την ιδιωτική πρωτοβουλία, ο οποίος μεταφράζεται σε νέες εξοντωτικές επιβαρύνσεις. Ταυτόχρονα, τα πράγματα στον δημόσιο τομέα, τη χρεοκοπία του οποίου πληρώνουμε όλοι, φαίνεται να πορεύονται σε μια κατάσταση… κανονικότητας.

Κατά καιρούς ακούμε διάφορους… φανφαρολόγους να μιλάνε για την ανάπτυξη, έχοντας τόση σχέση όση ο γράφων με τη… νευροχειρουργική! Θεωρίες, σενάρια συνωμοσίας, δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και ρητορική που δεν προσιδιάζει σε χρεοκοπημένη χώρα που πρέπει να βγει από το αδιέξοδο, αλλά σε κάποια όπου όλοι ζουν στην κοσμάρα τους! Αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε να… γυρίσουμε ένα χαμένο ματς είναι τόσο απλά που μόνο πολιτικά ιδεοληπτικοί τύποι και ηλίθιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν. Η χώρα καλείται να πράξει ό,τι θα έπραττε ένας νοικοκύρης που βρίσκεται σε μια αντίστοιχα δύσκολη κατάσταση. Να βρει δηλαδή εισοδήματα και να μειώσει τα χρέη του αξιοποιώντας τα περιουσιακά του στοιχεία. Αρκεί να μην είναι κομπλεξικός και ανόητος…

Όμως τι πραγματικά θέλει η χώρα για να ανακάμψει; Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Σε πρώτη φάση η επανεκκίνηση θα ξεκινήσει μέσα από την πώληση “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ό,τι δεν μπορεί να πληρωθεί θα πωλείται με στόχο να προσελκύσουμε ζωτικής σημασίας κεφάλαια, με δεδομένη την αφαίμαξη της ρευστότητας λόγω και των capital controls που σύμφωνα με τους κυβερνώντες θα είχαν εξαλειφθεί πλήρως από τον περυσινό Μάρτιο! Το επόμενο βήμα είναι η υιοθέτηση ενός επιθετικού προγράμματος… αποκρατικοποίησης του Κράτους. Πώς θα γίνει αυτό; Με την εκχώρηση της δραστηριότητας σε ιδιωτικά επενδυτικά σχήματα και τον περιορισμό του σε ρόλο μικρομετόχου και βεβαίως επόπτη για την τήρηση της νομοθεσίας. Τουτέστιν, το Κράτος θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στους τομείς της ασφάλειας των συνόρων και της έννομης τάξης (Ένοπλες Δυνάμεις-Σώματα Ασφαλείας), στην Υγεία και την Παιδεία. Ταυτόχρονα, με την εφαρμογή της αξιολόγησης πρέπει να κρίνονται διαρκώς οι (α)κατάλληλοι υπάλληλοι που θα στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση και τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα είναι εμπλουτισμένο με τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου, ενώ λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες και οποιαδήποτε δημόσια υποδομή πρέπει να εκχωρηθεί σε ποιοτικούς ιδιώτες με στόχο την προσέλκυση των καλύτερων μέσα από διεθνείς πλειοδοτικούς οργανισμούς. Ταυτόχρονα, πολλές υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως για παράδειγμα στους Δήμους οι υπηρεσίες καθαριότητας, πρασίνου κλπ., μπορούν να εκχχωρηθούν μόνο σε ιδιώτες με παράλληλη αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά και της προστασίας  και ανάδειξης του περιβάλλοντος. Και όσοι βιαστούν για να καταλογίσουν… νεοφιλελεύθερη αναλγησία, ας αναλογιστούν ότι σήμερα το χρεοκοπημένο Δημόσιο φορολογεί άγρια για να παρέχει πανάκριβες υπηρεσίες με εργαζόμενους που αισθάνονται μόνιμοι και συνεπώς έχουν χαμηλή παραγωγικότητα-αποδοτικότητα.

Από κει και πέρα, η ελληνική οικονομία μπορεί να παίξει το στοίχημα του τουριστικού προϊόντος σε συνδυασμό κυρίως με την πολιτιστική κληρονομά. Η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για την απόκτηση ρημαγμένων υποδομών σε συνδυασμό με το λανσάρισμα των ελληνικών προϊόντων “στο τραπέζι του τουρίστα” θα δώσουν ώθηση τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στη βιομηχανία τροφίμων. Εξυπακούεται ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο τριτογενής τομέας θα μπορέσει σταδιακά να επανέλθει στα επίπεδα του παρελθόντος αλλά με υγιή τρόπο, καθώς τώρα δεν θα υπάρχουν τα δανεικά που “φούσκωναν” το ΑΕΠ πρόσκαιρα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα έπρεπε να προσελκύει τουλάχιστον 40 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως, οπότε ας λάβουμε υπόψιν μας τι χάνουμε…

Από την άλλη πλευρά, ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας όμως μπορεί να τροφοδοτήσει και τις εξαγωγές, αρκεί να αυξηθούν οι επενδύσεις. Προϋπόθεση ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον εν συνόλω. Στον κλάδο της οικοδομής, πρέπει να επανέλθουν οι διατάξεις του ΓΟΚ για τις κατασκευές περισσότερων τετραγωνικών μέτρων στους οικισμούς και μάλιστα να δίνεται ως μπόνους η κάλυψη μεγαλύτερων επιφανειών και όγκου, αρκεί τα υλικά να είναι φιλικά προς το περιβάλλον και η ενεργειακή κλάση να είναι “ΑΑΑ”. Με αυτόν τον τρόπο θα (ξανα)πάρουν μπρος δεκάδες επαγγέλματα και θα μείνουν στη χώρα χιλιάδες “μυαλά” που σήμερα αποτελούν προστιθέμενη αξία όχι για τη χώρα μας αλλά για τον έξω κόσμο.

Η θέση της Ελλάδας στον χάρτη, ενθαρρύνει μαζικές επενδύσεις στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδα (Logistics) που είναι ο δεύτερος σε συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας. Η Ναυτιλία, από τρίτη σε συνεισφορά στο ΑΕΠ έχει το περιθώριο να προσφέρει πολλά περισσότερα, αρκεί να αντιμετωπιστεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο με ρεαλισμό. Σήμερα, πολλές ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες αποτελούν κόσμημα για τη χώρα καθώς οι μετοχές του διαπραγματεύονται στο μεγαλύτερο Χρηματιστήριο του κόσμου, στη Νέα Υόρκη. Ας φανταστούμε τι θα συμβεί στην περίπτωση που η ελληνική ναυτιλία καταστεί πρώτη και σε επίπεδο σημαίας και ταυτόχρονα υπάρξει ένα ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον για επενδύσεις στη χώρα μας. Και βέβαια, δεν θέλει και ιδιαίτερη ανάλυση για να καταλάβει κάποιος τις τεράστιες δυνατότητες προσέλκυσης επενδύσεων στον κλάδο της ενέργειας.

Όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι γνωστά σε πολλούς, ωστόσο, αποτελούν άγνωστη λέξη για τους σημερινούς κυβερνώντες που διαπνένονται από την νοοτροπία του κρατισμού. Ο κρατισμός είναι αυτός που μας έφερε σε αδιέξοδο λόγω του υπερδανεισμού και είναι “αδελφάκια” με τον λαϊκισμό, τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Όταν η ελληνική παραγωγική μηχανή αρχίσει να “φουλάρει”, τότε τα “μυαλά” θα σταματήσουν να μεταναστεύουν, οι θέσεις εργασίας θα αυξηθούν κατακόρυφα, η παραγωγικότηατ θα εκτοξευτεί και οι μισθοί θα γίνουν πιο αξιοπρεπείς. Παράλληλα το Κράτος θα είναι σε θέση να αυξήσει τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, να παρέχει αξιοπρεπείς υπηρεσίες και να δίνει προοπτική για το καλύτερο.

Όλα τα παραπάνω μπορεί να αποτελούν ένα… νεοφιλελεύθερο αφήγμνα γαι τους αριστεροκομμουνιστές και τους λαϊκοδεξιούς του κρατισμού και της χρεοκοπίας, αλλά συνιστούν το πραγματικό growth story για την ελληνική οικονομία. Ταυτόχρονα αποτελούν και το μόνο true story (αληθινό) έτσι ώστε αυή τη χώρα να μπορέσει επιτέλους να κατακτήσει τη θέση που της αρμόζει μέσα από ένα success story που θα εκπλήξει ευχάριστα ολόκληρη την υφήλιο! 

Facebook Comments