Πώς αναλύει η WSJ την κίνηση του ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα

Σε ανάλυσή της η Wall Street Journal επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει τα σχέδια και τις κινήσεις του ΔΝΤ.

Σήμερα η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ ενημερώνει τη Δευτέρα το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου σχετικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν στο τελευταίο Eurogroup για το ελληνικό ζήτημα.

Θα ενημερώσει εκτενώς για τις αποφάσεις, τις λεπτομέρειες και για την εμπλοκή του Ταμείου όπως και για τις επαφές που πραγματοποίησε στο Λουξεμβούργο. Στο τυπικό μέρος στο Συμβούλιο θα θέσει τα δεδομένα της «κατ’ αρχήν συμφωνίας» των 2 δισ. δολ. δηλαδή της συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά χωρίς χρηματοδότηση έως ότου προσδιοριστούν επαρκώς τα μέτρα για το χρεός. Κάτι που κατά την εκτίμηση του Ταμείου δεν έγινε στη συνεδρίαση των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών.

Το ΔΝΤ φαίνεται πως ρισκάρει να υπονομεύσει την ίδια του την αξιοπιστία, με την απόφασή του να εμπλακεί ξανά στο ελληνικό πακέτο διάσωσης. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, αυτό το πολιτικό ρίσκο μπορεί τελικώς να αποκαταστήσει αυτήν την αξιοπιστία, υποστηρίζει ο αρθρογράφος της Wall Street Journal Ian Talley, σε ανάλυσή του για τους λόγους που το ΔΝΤ αποφάσισε να προχωρήσει σε επί της αρχής έγκριση του ελληνικού προγράμματος.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Talley, η απόφαση της Κριστίν Λαγκάρντ να υποστηρίξει «επί της αρχής» το πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα άνοιξε το δρόμο για να ξεκλειδώσουν οι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών τη δόση για την Αθήνα και έτσι να αποφευχθεί μια κρίση ρευστότητας για τη χώρα τον Ιούλιο.

Σύμφωνα με την WSJ η συμφωνία συνιστά έναν συμβιβασμό. Η Γερμανία θα μπορέσει να πει στους ψηφοφόρους ότι το ΔΝΤ αποφάσισε να συμμετάσχει στο αμφιλεγόμενο ελληνικό πρόγραμμα, παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον κάποια χρηματοδότηση. Από την άλλη, το ΔΝΤ εμφανίζεται να έχει μείνει πιστό στις αρχές του, επιμένοντας στην ελάφρυνση χρέους για την Αθήνα πριν συζητήσει οποιαδήποτε εκταμίευση. Τέλος, η Ελλάδα αποφεύγει το οικονομικό χάος, ενώ η κυβέρνηση επιδοκιμάζεται για την ψήφιση των μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές αναφέρουν πως η συμφωνία αφαιρεί ένα μέρος της διαπραγματευτικής δύναμης που είχε το Ταμείο προς τους δανειστές της Ελλάδας, καθώς η Αθήνα έχει μια σειρά από πληρωμές να κάνει εντός του Ιουλίου.

Το Ταμείο γνώριζε ότι η Γερμανία ήθελε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και την αποφυγή νέων αναταράξεων στην περιοχή και έτσι χρησιμοποιούσε το ορόσημο του Ιουλίου για ασκήσει πίεση στο Βερολίνο προκειμένου να δώσει ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αρχικός σχεδιασμός της «έγκρισης προγραμμάτων επί της αρχής» από τη δεκαετία του 1980 ανέφερε ότι αυτή ίσχυε για 30 ημέρες, προκειμένου να ασκηθεί πίεση για ελάφρυνση χρέους εάν οι συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκομένων είχαν «κολλήσει». Από το 1984 και μετά, μόνο στην περίπτωση της Αργεντινής δεν τέθηκε η συγκεκριμένη προθεσμία.