Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών

Την 14^η Αυγούστου τα τουρκικά δικαστήρια (τουρκική κυβέρνηση) άφησαν ελεύθερους τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνταν από τις 2 Μαρτίου στην Αδριανούπολη. Επιτυχία για την ελληνική διπλωματία χαρακτήρισε αυτό το γεγονός ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ενώ ο Τούρκος ομόλογός του κατηγόρησε ευθέως την Ελλάδα για την ένταση στο Αιγαίο.

Στις 2 Μαρτίου οι δύο Έλληνες στρατιώτες ακλουθώντας ίχνη στα ελληνοτουρκικά σύνορα συνελήφθησαν από τις τουρκικές αρχές με την δικαιολογία ότι μπήκαν σε έδαφος, άλλου κράτους, στη συνέχεια τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κατασκοπεία. Οι δικηγόροι των στρατιωτών κατέθεσαν 6 αιτήματα αποφυλάκισης τους, όμως κανένα δεν έγινε δεκτό από την τουρκική δικαιοσύνη κάθε φορά για διαφορετικό λόγο. Η σύλληψη των δύο στρατιωτών δεν ήταν τυχαία και ούτε χάθηκαν τυχαία. Τέτοια περιστατικά λαμβάνουν χώρα πολύ συχνά στα ελληνοτουρκικά σύνορα αλλά λύνονται σε επίπεδο αξιωματικών. Αυτή τη φορά ο Ερντογάν ήθελε να έχει Έλληνες κρατούμενους, διότι θα αποτελούσαν ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για να εκδώσει η  Ελληνική Δημοκρατία όσους Τούρκους παραβάτες (κατά την άποψή της) προφυλάσσει με άσυλο.

Όμως πώς φτάσαμε στην αποφυλάκιση των δυο ευρωπαίων στρατιωτικών (όπως τους είχε ονομάσει ο κύριος Γιούνκερ); Σίγουρα δεν μιλάμε για μια νίκη της ελληνικής διπλωματίας μόνο. Ο Ερντογάν έχει μπει στη διαδικασία ΄΄πολέμου΄΄ με τις Ηνωμένες Πολιτείες και προτιμάει να έχει την συμπάθεια των Ρώσων, οΤούρκος πρόεδρος προσπάθησε να αποκομίσει κέρδη και εξ ανατολής και εκ δύσης, αλλά στις διεθνείς σχέσεις διαλέγεις ένα στρατόπεδο όταν πατάς σε δύο βάρκες οι επιπτώσεις είναι ίδιες με αυτές τη τουρκικής λίρας. Οι ΗΠΑ μας έδειξαν πώς μπορείς να κάνεις πόλεμο να τον κερδίσεις και να μη σκοτωθεί ούτε ένας άνθρωπος και αυτός δεν είναι άλλος από τον οικονομικό πόλεμο, μέσα σε λίγες μόνο μέρες η τουρκική οικονομία βυθίζεται στα τάρταρα και μόνο ο Αλλάχ μπορεί να την σώσει. Ο Ρατζέπ Ταγίπ Έρντογάν είναι έρμαιο των ορέξεων του Ντόναλντ Τράμπ και προσπαθεί να βρει συμμάχους. Η απελευθέρωση των στρατιωτών μας τη 14^η Αυγούστου είναι καθαρά μια διπλωματική και πολιτική κίνηση. Με αυτή του την ενέργεια ο Σουλτάνος προβαίνει σε μια πράξη καλής θέλησης και προσπαθεί να πάρει ως σύμμαχό του τόσο την Ελλάδα αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι ένας καλός δανειστής για την τουρκική οικονομία. Η Τουρκία διέρχεται μια οικονομική κρίση για την ακρίβεια δέχεται οικονομικό πόλεμο από την άλλη  πλευρά του Ατλαντικού. Οι Ρώσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να τους βοηθήσουν και με αυτόν τον τρόπο βρίσκονται στα σχοινιά. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Πρόεδρος Τράμπ κάνει επίδειξη δύναμης τόσο στην Ε.Ε. όσο και στη Ρωσία δείχνοντας σε όλες τις κατευθύνσεις ότι οι ΗΠΑ είναι ο κυρίαρχος παίχτης στη παγκόσμια σκακιέρα.

Για ακόμη μια φορά η χώρα μας βγήκε κερδισμένη όχι χάρις τις δυνάμεις της αλλά εξ αιτίας των διεθνών τάσεων. Το χαρμόσυνο αυτό γεγονός για εμάς ήρθε συμβολικά από τη Τουρκία παραμονή της γιορτής της Παναγίας για να δείξει ότι η Τουρκία είναι ανοιχτή σε συζητήσεις πλέον και ότι έχει βγεί από το καθεστώς κατάργησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιμένουμε να δούμε αν θα αποφυλακιστεί ο αμερικανός πάστορας, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την διαμάχη Ηνωμένων Πολιτειών – Τουρκίας. Απ’ ότι φαίνεται η Ελλάδα για ακόμη μια φορά θα πρέπει να ευχαριστήσει την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.