Λίγο πριν ανακοινωθεί την Κυριακή τα βράδυ η ολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ένα 90% του ελληνικού λαού έλεγε καθαρά ότι δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ αυτό το σκληρότατο μέτρο. Ήταν το συντριπτικά μεγάλο μέρος των πολιτών που είχαν κάτσει σπίτι τους, αν και θα μπορούσαν να βάλουν στο αμάξι την οικογένεια και να την πάνε βόλτα στην παραλία. Αυτοί, έχοντας κάνει το καθήκον τους κι έχοντας επιδείξει την υπευθυνότητα τους, δεν είχαν άλλον τρόπο να προφυλαχτούν πέραν της καταφυγής τους στην αυστηρότητα του κράτους απέναντι στους ανεύθυνους.

Βέβαια, το βράδυ της ανακοίνωσης έπεσε βαθιά σιωπή πάνω από την ελληνική επικράτεια. Ακόμα και οι υποστηρικτές της πλήρους απαγόρευσης ένιωσαν δέος μπροστά σ’ αυτή την  συντριπτική αλλαγή της ζωής τους. Πρόκειται για κάτι που κινείται πέραν των πιο ακραίων δεδομένων που θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς. Αν ο Όργουελ μάθαινε στον τάφο του ότι ο πολίτης πρέπει πια να στείλει γραπτό μήνυμα στο κράτος για να βγει από το σπίτι του, θα θεωρούσε ότι επιτέλους το περίφημο βιβλίο του «1984» έγινε πραγματικότητα. Αυτό που δεν θα μπορούσε να φανταστεί με τίποτα, είναι ότι αυτό θα γινόταν με την συναίνεση των πολιτών.

Θα προσαρμοστούμε. Ο άνθρωπος είναι σκληρό ζώο, προσαρμόζεται και επιβιώνει. Θα μάθουμε να ζούμε κι έτσι. Μετά τις πρώτες μέρες θα βρει ο καθένας μας τον ρυθμό του μέσα στο μικρόκοσμο του, θα βρει τρόπο να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες του και να αναζητά την ικανοποίηση μέσα σε πράγματα που ως χθες περιφρονούσε. Εξ’ άλλου, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα διατηρούμε ζωντανή την ελπίδα ότι η πανδημία θα περάσει δίχως την απέραντη φρίκη που νιώθουν οι γείτονες μας. Θα ματώσουμε κι εμείς, αλλά ελπίζουμε ότι θα πληρώσουμε μικρότερο κόστος ανθρώπινων ζωών.

Κανένας δεν ξέρει ως πότε θα κρατήσει η απαγόρευση. Δεν έχει καν νόημα να μετράμε μέρες από τώρα. Θα απογοητευτούμε και δεν πρέπει. Η συνταγή είναι «υπευθυνότητα, υπευθυνότητα, υπευθυνότητα». Κοινότοπη μοιάζει, αλλά αυτή μας έμεινε απέναντι στον αόρατο εχθρό όλων μας. Η απλή τετράγωνη λογική, που μας εξηγεί ότι από τον καθένα μας ξεχωριστά εξαρτάται η συλλογική μας επιβίωση. Κι αν υπάρξουν κάποιοι που ακόμα δεν το καταλαβαίνουν, κρίμα μεν, αλλά καλώς τους αναλαμβάνει η αστυνομία.

Facebook Comments