Πώς το λένε αυτό το ωραίο; «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί». Να, κάπως έτσι αισθάνομαι όποτε ακούω τον Αλέξη Τσίπρα να μιλά για τις τράπεζες, για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και γενικώς για την «υγεία» των μικρομετόχων, όπως έκανε χθες στη Βουλή, αναφερόμενος στην ΑΜΚ της Τράπεζας Πειραιώς, της οποίας η μετοχή αυτές τις μέρες έχει κατρακυλήσει στο Χρηματιστήριο. 

Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι δεν φροντίζει τους μικρομετόχους. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, μια μικρή ιστορία από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Τον χειμώνα του 2015, όταν η τότε κυβέρνηση προσπαθούσε να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες, οι οποίες έχασαν ένα τεράστιο μέρος της κεφαλαιοποίησης τους από εκείνο το φαντασμαγορικό καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ποιοι την πάτησαν μεγαλοπρεπέστατα; Οι μικρομέτοχοι! Θα έλεγα τι τους έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο χρόνος αμβλύνει τα πάθη. Να μην θυμηθώ, δε, πώς η Πειραιώς κόντεψε να τους μείνει στα χέρια, γιατί δεν συγκεντρώνοντας τα ιδιωτικά κεφάλαια για την ΑΜΚ τότε, προκειμένου η τράπεζα να μείνει υπό τον διοικητικό έλεγχο ιδιωτών…

Σε εκείνη την αλησμόνητη ανακεφαλαιοποίηση, λοιπόν, οι μικρομέτοχοι, όχι μόνο κουρεύτηκαν πάνω από 99%, αλλά έμειναν και εκτός της ΑΜΚ, η οποία άνοιξε μόνο για μεγαλοεπενδυτές και funds. Τα οποία, βεβαίως ήρθαν και μπιρ παρά το εγχώριο τραπεζικό σύστημα- και ευτυχώς που ήρθαν και αυτά, αλλιώς θα ξεμέναν οι συστημικές στα χέρια του ΤΧΣ και των άλλων…επιτυχημένων. Μάλιστα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επετράπησαν και τα…μετοχοδάνεια, για τα οποία, δε, η ίδια η Πειραιώς έφαγε πρόστιμο από τον SSM. Ένας κ. Λογοθέτης μήπως χτυπάει ένα καμπανάκι;

Ακούω ότι τώρα η Πειραιώς θα δώσει προτίμηση στους σημερινούς μικρομετόχους. Και αν το κάνει, αυτό θα είναι δίκαιο. Αλλά, συγχωρέστε με, τον κλαυθμό και τον οδυρμό του ΣΥΡΙΖΑ για τους μικρομετόχους των τραπεζών δυσκολεύομαι να τον παρακολουθήσω.

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments