Τα εθνικά ζητήματα έχουν διαχρονικά μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα. Ενώ δεν είναι απ’ αυτά που ο πολίτης κοιμάται και ξυπνά μαζί τους σαν τα οικονομικά του νοικοκυριού ή την εκπαίδευση των παιδιών του, αποκτούν ορισμένες φορές τέτοιο ειδικό βάρος που υπερκαλύπτουν όλα τα υπόλοιπα. Γι΄αυτό, η στάση των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στις εθνικές υποθέσεις μπορεί είτε να τις οδηγήσει ξαφνικά ως τα ουράνια, είτε να τις καταβαραθρώσει μέσα σε λίγα λεπτά. Τα εθνικά ζητήματα είναι διαποτισμένα με τόσες δόσεις εσωτερικής ευαισθησίας της πλειοψηφίας των πολιτών, που ξεπερνούν κατά πολύ τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ή την τιμή του μαρουλιού στην λαϊκή.

Κατά τούτο, η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία δεν μπορεί να θεωρηθεί άλλο ένα πολιτικό θέμα ρουτίνας που πέρασε από την Βουλή και την άλλη μέρα το ξεχάσαμε. Για τον ίδιο λόγο, η στάση κάθε κόμματος και κάθε αρχηγού στο ζήτημα αυτό ξεπερνά κατά πολύ άλλες συνήθεις πολιτικές τους δραστηριότητες και αντιδράσεις, που μικρό αντίκτυπο έχουν στην γενική τους εικόνα. Δεν ξέρω πόσο λάθος κάνω στην εκτίμηση μου, αλλά η ρητορική και η ψήφος καθενός στην ελληνογαλλική συμφωνία έχει όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού καταλύτη.

Ο Μητσοτάκης πέτυχε μια συμφωνία που η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θεώρησε ευθύς εξ αρχής επωφελή για την χώρα. Δίχως να πολυψειρίζει τα εδάφια της και δίχως να είναι ικανή να κατανοήσει την διαφορά της στενής εδαφικής κυριαρχίας από την ΑΟΖ, ο μέσος Έλληνας πολίτης θεώρησε ικανοποιητική και την αγορά και των φρεγατών και την προβλεπόμενη πιθανή γαλλική συνδρομή υπέρ της Ελλάδας. Ένιωσε ένα μεγαλύτερο αίσθημα εθνικής ασφάλειας σε σύγκριση με το παρελθόν, την στιγμή μάλιστα που στο μυαλό του ο Ερντογάν είναι ένας επικίνδυνος και αδίστακτος τύπος που μπορεί να αποτολμήσει οτιδήποτε.

Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας εξέπεμψε στην Βουλή την εικόνα ενός πολιτικού που βγάζει από μόνος του ένα πιστόλι και αυτοπυροβολείται στα καλά καθούμενα. Η τόσο βίαια αρνητική του στάση μόνο μυστηριώδης και ακατανόητη μπορεί να χαρακτηριστεί. Η επιχειρηματολογία του ήταν ολοφάνερα λειψή και ανεπαρκής, η δε οργή του πέραν κάθε λογικής. Η επίκληση της εικόνας με τα φέρετρα Ελλήνων φαντάρων που έρχονται από την υποσαχάρια Αφρική όταν απέναντι μας έχουμε τον Ερντογάν με το δάκτυλο στην σκανδάλη, αποπνέει μια αίσθηση πολιτικού παραλογισμού, δεν ξέω πως αλλιώς να το αποδώσω. Όλο αυτό, ξέρετε, δεν θέλει πολύ για να κατατάξει τον φορέα της στην χορεία των ανεύθυνων και των επικίνδυνων για τις εθνικές μας υποθέσεις. Δεν ξέρω αν η ελληνογαλλική συμφωνία ψήλωσε τον Μητσοτάκη, σίγουρα όμως κόντυνε τον Τσίπρα. Κι αυτά μακροπρόθεσμα πληρώνονται.

Facebook Comments