ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Και όμως, τα πράγματα είναι αισιόδοξα

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας έχει ήδη αρχίσει, είπε ο Σκυλακάκης. Έχει δίκιο.

Η χώρα δεν θα ξανακλείσει

Το πράγμα είναι απλό. Η χώρα και η οικονομία της την γλύτωσαν φτηνά ως τώρα, με πληγές που μπορεί να είναι επώδυνες αλλά τέλος πάντων δεν συνιστούν ανήκεστο βλάβη.

Και με τον εμβολιασμό και με τους αντιεμβολιαστές

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Κάθε τόπος για να πάει μπροστά πρέπει να έχει μια καλή κυβέρνηση. Με ανίκανη και προβληματική ηγεσία, ακόμα και η μεγαλύτερη ευκαιρία μπορεί να μετατραπεί σε παγίδα ή και καταστροφή. Αλλά και καλή κυβέρνηση να υπάρχει, μια προβληματική αντιπολίτευση είναι ικανή να μειώσει την κυβερνητική αποτελεσματικότητα στο μισό.

Σε καλό να μας βγει

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Ζούμε μια μάλλον αλλόκοτη κατάσταση, ας το ομολογήσουμε. Ενώ η πανδημία ακόμα καλά κρατεί, εμείς συμπεριφερόμαστε σαν να έχει γίνει παρελθόν.

Μια τόσο ασυνήθιστη κανονικότητα

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Τόσο πολύ είχαμε συνηθίσει έναν χρόνο τώρα να ζούμε με την ένταση του κορονοϊού γύρω μας, με την ανασφάλεια για το φαινομενικά ατέλειωτο του πράγματος, με την οικονομική αγωνία, με την ψυχολογική πίεση της κλεισούρας και με τις πολιτικές εντάσεις που δημιουργούσε όλο αυτό το κλίμα, ώστε σήμερα η κατάσταση μας φαίνεται αφύσικα χαλαρή και απολιτίκ.

Η πολιτικο-ιδεολογική ηγεμονία της ΝΔ

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Όταν η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές του 2019, πολλοί είπαν ότι ήταν ο Αλέξης που ηττήθηκε κι όχι ο Μητσοτάκης που θριάμβευσε. Εν πολλοίς είχαν δίκιο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδιαψεύστηκε τόσες φορές και με τόσο ηχηρό τρόπο, που η διακυβέρνηση του έμοιαζε μ’ έναν διαρκή αυτοπολυβολισμό των ποδιών του.

Σαν να επιστρέφουμε στην προ-πανδημίας εποχή

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Δεν ξέρω τι καταλάβατε εσείς από τις ημέρες του Πάσχα, εγώ πάντως είδα γύρω μου έναν άλλον αέρα.

Δυο συν τέσσερα ή τέσσερα συν τέσσερα;

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Όποτε βλέπω τον Αλέξη στην Βουλή να μιλά ή στην τηλεόραση να δίνει συνέντευξη, μου ‘ρχεται στο μυαλό το περίφημο ποίημα του Καβάφη «Τρώες».

Οδικοί χάρτες και κούραση

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Μετά κόπων και βασάνων συνεχίζεται η μάχη της κοινωνίας μας με την πανδημία. Κι ενώ φθάνουμε στην κορυφή μετά την οποία αρχίζει η κατηφόρα, μοιάζει σαν αυτή η κορυφή να είναι πολύ πιο δύσβατη και πιο δύσκολη στην κατάκτηση της απ’ όσο μπορούσαμε να φανταστούμε.

Άλλο το θυμικό κι άλλο το λογικό

Του Δημήτρη Καμπουράκη. Οι επιστρεπτέες έφθασαν αισίως στον αριθμό επτά. Τα κρατικά ταμεία αδειάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Δανειζόμαστε βέβαια με μηδενικό ή και αρνητικό επιτόκιο από τις διεθνείς χρηματαγορές, αλλά και μόνο το κεφάλαιο που παίρνουμε έστω και δίχως τόκους, πάλι προστίθεται στο χρέος. Στο μεταξύ όλοι ζητούν.