Τώρα, θέλουμε δεν θέλουμε, στο σκηνικό μας υπάρχει ένας Κασσελάκης

Άλλοι γέλασαν κι άλλοι έκλαψαν με τη θυελλώδη αναρρίχηση Κασσελάκη στην ηγεσία του Σύριζα. Άλλοι απλώς γούρλωσαν τα μάτια γεμάτοι κατάπληξη, άλλοι ένιωσαν να ξαναγεννιέται η πεθαμένη τους ελπίδα.

Μετά… εμφανίστηκε ο Κασσελάκης, σαν σταρ του Χόλυγουντ

Δεν αποκλείω διόλου την πιθανότητα, το φαινόμενο Κασσελάκη να στέλνει μηνύματα σ’ ολόκληρη την ελληνική κοινωνία (και δια αυτής σε όλα τα πολιτικά κόμματα), αλλά ας μην το παρακάνουμε στις γενικεύσεις γιατί...

Τι να έλεγαν; Σιγά το νεράκι;

«Ναι, ήταν πολύ έντονα τα φυσικά φαινόμενα, αλλά…». «Ναι, έπεσε τετραπλάσιος όγκος νερού απ’ όσο είχε πέσει στον Ιανό, όμως…». «Ναι, τώρα που δίνεται η μάχη δεν έχει θέση η πολιτική κριτική...

Καμιά άλλη λύση έχετε;

Να γράψω ότι για τον θάνατο του άτυχου 29χρονου φταίνε οι υπεύθυνοι της ΕΛΑΣ; Το γράφω, εξάλλου το αποδέχτηκε πρώτος ο υπουργός καρατομώντας τόσους αξιωματικούς.

Καταλάβατε γιατί κέρδισε ο Μητσοτάκης με 20 μονάδες διαφορά και γιατί κυριαρχεί πλήρως στο σκηνικό;

Δεν θέλω να του πλέκω το εγκώμιο, αλλά τελικά μέσα σε κείνη την αίθουσα ο Κυριάκος είναι ο μόνος που μιλά παράλληλα και με την πολιτική νομενκλατούρα αλλά και με την πεζή...

Τελικά τί θέλει ο Ανδρουλάκης;

Όταν το άκουσα πρώτη φορά είχε πλάκα, αλλά σιγά-σιγά διαπιστώνω ότι έτσι ακριβώς είναι. «Τέλειωσαν οι εκλογές, οι Πασόκοι του Σύριζα πήγαν σπίτι τους και οι Πασόκοι της ΝΔ πήγαν να παραλάβουν...