Άραγε πόσες φορές μία απόφαση έχει ντυθεί με τον μανδύα της ιδεολογίας για την ανώδυνη εκτέλεσή της. Πόσες φορές μία ιδεολογία αποτελεί άφεση αμαρτιών και κίνητρο για ενέργειες που μπορεί να έρχονται κόντρα με τον κοινό νου; Ο αυτοπροσδιορισμός και η σύνδεση ενός ατόμου με μία ιδεολογία δεν σημαίνει απαραίτητα πως οι ενέργειές του συμφωνούν με αυτή τη ιδεολογία παρότι μπορεί το γεγονός της ταμπέλας που φέρει να το κάνει να φαίνεται έτσι.

Με τον όρο ιδεολογία εννοούμε ένα σύνολο πιστεύω, συμβόλων, μεθόδων, αρχών και αξιών που καθορίζουν τη δράση ενός ατόμου, ενός συλλογικού οργάνου, μίας οικογένειας, ενός κόμματος ή και ενός κράτους. Η συμπεριφορά και η δράση των ατόμων σε πρακτικό επίπεδο πρέπει να είναι αυτή που τον κάνει εκφραστή μίας φιλοσοφίας και όχι ο προσδιορισμός του μέσω θεωρητικών και κοινότυπων λόγων. Στην Ελλάδα βέβαια που ότι δηλώσεις είσαι τα πράγματα λειτουργούν αντίστροφα μίας και οι ενέργειες δεν είναι αυτές που χαρακτηρίζουν αλλά τα λεγόμενα και οι πρότερη τοποθέτηση (σε θεωρητικό πάντα επίπεδο) του ατόμου ως προς τις αρχές και τα πιστεύω του.

Λαοπλάνοι ηγέτες μπόρεσαν να συνδέσουν τον εαυτό τους με μία συγκεκριμένη ιδεολογία που την έσερναν σαν δεκανίκι για να έχουν άλλοθι για ενέργειες και αποφάσεις που δεν συμβάδιζαν καθόλου με αυτό που διατυμπάνιζαν. Αλλά η εξ’ αρχής πολιτική σύνδεση με μία συγκεκριμένη σχολή σκέψης ίσως δημιουργεί ομίχλη ως προς την ευθυκρισία των πολιτών στην αξιολόγηση του έργου τους.

H ιδεολογία είναι γνωστό πώς πρέπει να αναμειγνύεται με τον ρεαλισμό. Άραγε πόσες φορές μία απόφαση έχει ντυθεί με τον μανδύα της ιδεολογίας για την ανώδυνη εκτέλεσή της. Πόσες φορές μία ιδεολογία αποτελεί άφεση αμαρτιών και κίνητρο για ενέργειες που μπορεί να έρχονται κόντρα με τον κοινό ε σωστές δόσεις. Βέβαια πόσο ηθικό είναι γνωρίζοντας τα ρεαλιστικά δεδομένα να προτάσεις την ιδεολογία για να καλύψεις το κουτί με ένα ωραίο περιτύλιγμα;

Μπορεί να μοιάζει κυνικό αλλά η μετα-ιδεολογία του ωφελιμισμού κυριαρχεί και κατευθύνει τις άλλες ιδεολογίες προς όφελος της. Μπορεί να έχουμε πληθώρα ιδεολογιών όμως ξεμείναμε από ιδεαλιστές. Η ηθική υπεροχή μίας ιδεολογίας κερδίζεται και απονέμεται συνεχώς με κάθε συμπεριφορά και απόφαση. Δεν είναι ένας τίτλος που κληρονομείται.

Facebook Comments