Η θυελλώδης συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία ο πρωθυπουργός προσπάθησε να πείσει τα στελέχη και τους βουλευτές του κόμματος του να υποστηρίξουν την υπό εκκόλαψη συμφωνία με τους Θεσμούς για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης, δημιούργησε αρχικά την εντύπωση ισχυρών αντιδράσεων, λόγω της κίνησης ορισμένων βουλευτών και στελεχών, υπό το Νίκο Φίλη, που επιχειρεί να αναδειχθεί σε αντίπαλο δέος του κ. Τσίπρα.

Η ουσία όμως δεν είναι οι όποιες ενστάσεις του πρώην υπουργού Παιδείας και της παρέας τους. Είναι βέβαιο ότι όταν έλθουν τα μέτρα προς ψήφιση στη Βουλή κι οι «153» θα ψηφίσουν «Ναι σε Όλα» για να μην χάσουν τη θέση τους. Η ουσία είναι τι εμπεριέχεται σε αυτή την υπό εκκόλαψη συμφωνία, που δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί πριν από το τέλος Απριλίου και πάντως μετά την επιστροφή των εκπροσώπων των δανειστών στην Αθήνα, στις 24 Απριλίου το πιθανότερο, μετά την ολοκλήρωση της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον.

Εδώ και μήνες προειδοποιώ τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση του ότι όσο καθυστερεί η επίτευξη συμφωνίας τόσο θα μεγαλώνει το τρομακτικό κόστος των μέτρων λιτότητας που θα μας επιβληθούν. Κι αυτό συνέβη! Στη Μάλτα, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, το κόστος των κατ αρχήν συμφωνηθέντων μέτρων ανήλθε στα 4,55 δις ευρω με στόχο να εισπραχθούν τα 3,6-3,8 δις. Δηλαδή επιβάλλονται βαρύτερα μέτρα, για να εισπραχθούν τελικά 900 εκατ. λιγότερα, τα οποία όμως θα καταχρεώσουν ακόμα περισσότερο αυτούς τους πολίτες, που δεν θα μπορέσουν να τα πληρώσουν.

Αυτό αποσιωπάται τεχνηέντως από τους κυβερνώντες για προφανείς λόγους. Όμως αυτό είναι έγκλημα που συνειδητά επέλεξαν ο κ. Τσίπρας κι ο κ. Τσακαλώτος να διαπράξουν εις βάρος των πολιτών, της κοινωνίας, της οικονομίας. Η επιβολή αυστηρών μέτρων λιτότητας κι υπερφορολόγησης, που οδηγεί σε αδιέξοδο τα νοικοκυριά και τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Με τη δήθεν…”σκληρή διαπραγμάτευση” της διακυβέρνησης Συριζανελ που θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο και θα ήταν για γέλια, αν οι επιπτώσεις της δεν ήταν τραγικές για την πατρίδα!

Πέραν αυτού, η…”σκληρή διαπραγμάτευση” των κκ Τσίπρα- Τσακαλώτου επιφέρει και προσωπική, επικοινωνιακή ήττα για τον πρωθυπουργό διότι το σύνολο των μέτρων λιτότητας στρέφονται κυρίως κατά των συνταξιούχων και δευτερευόντως κατά των δημοσίων υπαλλήλων που θεωρούσε ότι ήταν το προνομιακό του ακροατήριο κι η δεξαμενή από την οποίαν θα μπορούσε να αντλήσει τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του. Αυτό συμβαίνει διότι το 1% του ΑΕΠ που αναμένεται να περιορισθεί από 1-1-19 προέρχεται αποκλειστικά από την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» περίπου 1,2 εκατ. συνταξιούχων. Δηλαδή η μέση κύρια σύνταξη που καταβάλλεται σήμερα, θα μειωθεί σε λιγότερο από δύο χρόνια κατά 20% κατά μέσον όρο. Υπολογίζεται ότι μαζί με την μείωση των κύριων συντάξεων, θα ζητηθεί και θα περικοπούν περαιτέρω κι οι επικουρικές συντάξεις, που πλέον βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα

Συνεπώς, η πλήρης εφαρμογή των μέτρων από 1-1-2019 και μετά, εκτιμώ ότι θα στρέψει μαζικά εναντίον του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης του,  τους συνταξιούχους αλλά και τους δημοσίους υπαλλήλους, των οποίων οι μισθοί δεν θα μειωθούν αλλά με την δραστική περικοπή του αφορολογήτου, θα πληρώνουν μεγαλύτερους φόρους, κατά 700-800 ευρώ ετησίως. Θα μου πείτε μικρή η διαφορά, περίπου 60-65 ευρώ μηνιαίως.

Κι όμως για τους δημοσίους υπαλλήλους, που επί δεκαετίες είναι τα «χαϊδεμένα παιδιά» του συστήματος, αυτό θα είναι ένα σοκ, που θα τους επηρεάσει άκρως αρνητικά, ακόμα και στην εκλογική τους συμπεριφορά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις ότι έχουν χάσει πλήρως την υποστήριξη των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των επιχειρηματιών, είχαν να προσδοκούν κάποιες ψήφους κυρίως από την δεξαμενή των χαμηλοσυνταξιούχων και των δημοσίων υπαλλήλων.

Αν «αδειάσει» κι αυτή η δεξαμενή ψηφοφόρων, τότε τα πράγματα εκλογικά θα γίνουν πολύ επικίνδυνα και θα θέσουν εν αμφιβόλω ακόμα και την ηγετική θέση του κ. Τσίπρα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό ο πρωθυπουργός δεν το αντέχει και κρίνω ότι θα υποχρεωθεί να καταφύγει σε εκλογές νωρίτερα από την εφαρμογή των νέων μέτρων. Δηλαδή ο πιθανότερος χρόνος διεξαγωγής πρόωρων εκλογών δεν είναι φυσικά το 2019 αλλά η άνοιξη του 2018 ή έστω το φθινόπωρο του 2018. Λίγο πριν η λίγο μετά τη λήξη του Γ Μνημονίου, που λόγω της αδυναμίας μας να βγούμε στις αγορές, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το αργότερο το φθινόπωρο του 2018 θα φέρει και Δ Μνημόνιο! Δυστυχώς για όλους μας, την αγαπημένη μας πατρίδα και τις επόμενες γενιές!

Facebook Comments