Τα λέγαμε και τα γράφαμε πολύ πριν γίνει η τραγωδία στο Μάτι που αποτέλειωσε πολιτικά την κυβέρνηση: Παρήλθε ο καιρός που όλα πήγαιναν πρίμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν αυτός έκανε τις χειρότερες κουτουράδες, τις πιο απίστευτες αστοχίες. Η πολιτική κυριαρχία του κυβερνώντος κόμματος που ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής μας ζωής από 2015 μέχρι σχετικά πρόσφατα, έδωσε πια την θέση της σε μια κατάσταση διαρκούς και εντεινόμενης παρακμής.

Ρίξτε μια ματιά σε όσα συμβαίνουν σε κάθε τομέα του πολιτικού μας σκηνικού και αναρωτηθείτε αν αυτή είναι εικόνα κυβερνητικής διάλυσης ή όχι. Το Σκοπιανό ρίχνει βαριά την σκιά του, διότι τώρα πια γίνονται αντιληπτές οι πρακτικές του συνέπειες. Ο Ζάεφ εξευτελίζει τους Έλληνες φίλους του με τους οποίους υπέγραψε στις Πρέσπες κι ας ανασκευάζει μετά τις δηλώσεις του για τα μάτια του κόσμου. Ο Καμένος ανοίγει πόλεμο με τον Κοτζιά, που ξανακούστηκε αλήθεια ο υπουργός άμυνας να γρονθοκοπείται δημοσίως με τον υπουργό εξωτερικών, με τον πρωθυπουργό να κάνει τον διαιτητή;  Ο μικρός κυβερνητικός εταίρος έχει θέσει χρονοδιάγραμμα για την πτώση του κυβερνητικού συνασπισμού, άλλο πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά.

Ο αριστερός υπουργός οικονομικών δίνει ρεσιτάλ κυνικότητας για το θέμα των συντάξεων, χρησιμοποιώντας τον μελλοντικό θάνατο των συνταξιούχων ως επιχείρημα για να γλυτώσει την περικοπή των συντάξεων που ο ίδιος ψήφισε. Ούτε ο σκληρότερος τεχνοκράτης του ΔΝΤ δεν θα έκανε τέτοια δημόσια δήλωση, την κάνει όμως ο επικεφαλής της υποτιθέμενης αριστερής εσωκομματικής αντιπολίτευσης του Τσίπρα. Γιατί; Πως είναι δυνατόν να κάνουν τόσο οφθαλμοφανή επικοινωνιακά φάουλ, τέτοιες αυτοκαταστροφικές δηλώσεις; Μα διότι έχουν πια χάσει το μέτρο και την κοινή συνισταμένη που παλιότερα τους έκανε ένα άτρωτο πολιτικό σύνολο. Τώρα πια είναι ένα σκορποχώρι, όπου ο καθένας ξεχωριστά δίνει τον δικό του αγώνα επιβίωσης. Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς ξεχωριστά αποτελούν κωμικές περιπτώσεις, όλοι μαζί φτιάχνουν μια τραγική εικόνα που κάθε μέρα την βλέπει ο ελληνικός λαός και απορεί.

Φυσικά συνεχίζουν να φτιάχνουν σχέδια επί χάρτου. Ο Τσίπρας με τον Καμένο έκαναν ανακωχή ως τον Μάρτιο, μετά σχεδιάζουν από κοινού να κηρύξουν δήθεν πόλεμο μεταξύ τους, που ελπίζουν ότι θα διασώσει και τους δυο. Μάταιες ελπίδες, σχέδια που θα τρακάρουν στην πραγματικότητα και θ’ αποδειχτούν όλα πλάνα. Το καλύτερο γι αυτούς θα ήταν να κάνουν τώρα εκλογές και να μην περιμένουν τον Μάιο. Όχι μόνο διότι θα αποδειχτεί ευεργετικό στην οικονομία, αλλά διότι θ’ αποφύγουν και οι ίδιοι τα επόμενα στραβοπατήματα που νομοτελειακά φέρνει η μιζέρια και η αίσθηση της επερχόμενης ήττας. Όσο γρηγορότερα αποφασίσουν να ηττηθούν, τόσο λιγότερους αυτοεξευτελισμούς θα βιώσουν.

Facebook Comments