Για τη Γωγώ που δεν άντεξε το σχολικό εκφοβισμό

Η Γωγώ δεν άντεχε το σχολικό εκφοβισμό. Τα ειρωνικά σχόλια των άλλων, πλήγωναν και τρυπούσαν την ευαίσθητη νεανική της ψυχή.

Ήξερε πως δεν έχει το ιδανικό σωματικό βάρος προκειμένου να απολαύσει τα απλά πράγματα της ζωής; ένα μπάνιο στη θάλασσα, μία βόλτα, ένα διάλλειμα στη σχολική αυλή.

Αποφάσισε να μην είναι βάρος. Επέλεξε να κάνει μία επέμβαση και να βάλει δακτύλιο, προκειμένου να αδυνατίσει. Για να μη γίνεται στόχος, αντικείμενο χλεύης και περιθωριοποίησης.

Έφυγε όμως, μετά από την επέμβαση. Έσβησε η ζωή της, πριν ξεκινήσει καλά-καλά.

Αιτία όχι  μόνο ο ανίκανος ή ο επικίνδυνος ιατρός. Βαθύτερη και ουσιαστική αιτία, ο σχολικός εκφοβισμός, η κοινωνική περιθωριοποίηση, τα στερεότυπα που αφορούν την εμφάνιση.

Η κοινωνική που εξακολουθεί κάτω από το μανδύα του πολιτισμού και της προόδου, να στιγματίζει, να πληγώνει και να περιθωριοποιεί όσους δε συμμορφώνονται με τα καλούπια της. Να ματώνει τις ψυχές των ανθρώπων για την οποιαδήποτε ιδιαιτερότητά τους, να ενδιαφέρεται περισσότερο για ένα Α σε έναν έλεγχο και όχι για το να διδάξουμε τα παιδιά από μικρά να αποδέχονται τους υπόλοιπους ανθρώπους για τα μοναδικά τους χαρακτηριστικά.

 Ας μη ρωτάμε τα παιδιά μόνο αν δέχονται bullying. Ας ρωτάμε μήπως και αυτά έγιναν η αιτία για κάποιον άλλον να βιώσει bullying, να πληγωθεί, να κλάψει. Ας  πάψει πια η κοινωνία να κοιτά με βλέμμα απελπισμένο και μάτια γουρλωμένα σαν της κουκουβάγιας τους ελέγχους και το αν είναι γεμάτοι με Α, Β ή Γ. Ας ξεκινήσει η κοινωνία μας να δίνει βάση στην καλλιέργεια της αρετής, την ενσυναίσθηση, την κοινωνική ευαισθησία.

Προσωπικά, ποτέ μου δεν κατάλαβα την έννοια της διαφορετικότητας. Διαφορετικότητα δεν υπάρχει μόνο στα κιλά, στον σεξουαλικό προσανατολισμό, σε μία σωματική ή ψυχική ιδιαιτερότητα.

Διαφορετικοί είμαστε όλοι; έχουμε διαφορετικές ικανότητες, διαφορετική ψυχοσύνθεση, διαφορετική αντίληψη. Η διαφορετικότητα που χρησιμοποιείται διαρκώς για ορισμένες κοινωνικές ομάδες, στην πραγματικότητα, αφορά τον καθένα από εμάς.

Και είμαστε μοναδικοί. Ο καθένας έχει τα δικά του χαρίσματα, για αυτό και θεωρώ ανούσιο να ζηλεύεις τους άλλους. Όλοι μας έχουμε τα όμορφα και τα άσχημά μας, τα καλά μας και τα κακά μας, τα προτερήματα και τα ελαττώματά μας. Και αυτή μας η διαφορετικότητα είναι εκείνη που μας αλληλοσυμπληρώνει και δίνει στον κόσμο αυτό τη νοστιμιά και τη μαγεία του.

Να μάθουμε στα παιδιά να αποδέχονται τον κάθε άνθρωπο για αυτό που είναι. Αυτός είναι ο πραγματικός ορισμός της παιδείας, όχι μόνο η επίδοση στα  Μαθηματικά ή η Φυσική.

Για να μην υπάρξει ξανά κανένα παιδί 14 ετών που να πεθαίνει από επέμβαση, επειδή δεν αντέχει άλλο το σχολικό εκφοβισμό…