Αναδιάρθρωση vs Ελάφρυνση. Ο Τσίπρας συνεχίζει να μιλά για το πρώτο, ενώ είναι σαφές – μετά και την διαρροή από την Κομισιόν το Σαββατοκύριακο, ότι οι δανειστές το μόνο που έχουν να βάλουν στο τραπέζι… όταν και αν έρθει η ώρα, είναι μία οριακού οφέλους μορφή του δεύτερου. Και όχι μόνο ο πρωθυπουργός  μιλά για αυτό, αλλά το έχει και «κορωνίδα» της ατζέντας του στο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Και ο λόγος είναι πως ζητά για μία ακόμη φορά σύμμαχο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τον ίδιο που είχε καθ’ όλη την διάρκεια των διαπραγματεύσεων που κόντεψαν να στείλουν την Ελλάδα εκτός ευρώ και το… έσωσαν στο παρά πέντε,  καταλήγοντας στην συμφωνία για το τρίτο Μνημόνιο.

Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά το προφανές. Ότι το σχέδιο των ευρωπαίων για το χρέος, είναι πολύ «λίγο» μπροστά στο βουνό που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει η Ελλάδα για χρόνια, και δεν πρόκειται να κάνει πολλά για την ανακούφισή του, απλά κλωτσά και αυτό το τενεκεδάκι πιο κάτω στον δρόμο – την γνωστή τακτική της Ευρωζώνης- παρατείνοντας την «βαριά» κατάσταση της οικονομίας.

Το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να αγγιχτεί το χρέος της Ελλάδας προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι, τα δύο τρίτα περίπου του συνόλου, το οποίο οφείλεται σε χώρες της ευρωζώνης. Αυτό το κομμάτι ήταν ο στόχος της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις του Αύγουστου, με σκοπό είτε να κουρευτεί είτε να παγώσει για κάποιο χρονικό διάστημα, κάτι στο οποίο το Βερολίνο έκλεισε… πόρτες και παράθυρα.

Η… νέα αποστολή του Τσίπρα είναι να κερδίσει την στήριξη των ΗΠΑ προς αυτό, ή προς τουλάχιστον μία ουσιαστικότερη από την προτεινόμενη λύση των Ευρωπαίων για το χρέος. 

Όπως προκύπτει από το απόρρητο σημείωμα του έλληνα πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον, που αποκάλυψε η Καθημερινή – ο ρόλος των ΗΠΑ ήταν αυτός που οδήγησε σε συμφωνία το καλοκαίρι. Συγκεκριμένα, υπήρξε πολύμηνη συνεργασία Ουάσιγκτον – Αθήνας, με στόχο να αντιμετωπιστεί η επιθετικότητα του Βερολίνου, να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και να υπάρξει συμφωνία. 

Ωστόσο το η στρατηγική και το σαφές μήνυμα των ΗΠΑ ήταν ότι η Αθήνα έπρεπε «να αποφύγει να αντιπαραταχθεί μετωπικά με το Βερολίνο». 

Κάτι που θα ισχύει και τώρα αφού σε καμία περίπτωση δεν θα θέλουν οι ΗΠΑ να συγκρουστούν μετωπικά με το Βερολίνο. Μπορεί ο Τζακ Λιου να όρθωσε το ανάστημα του στον Σόιμπλε το καλοκαίρι, αλλά τότε παιζόταν το Grexit και ο γερμανός ΥΠΟΙΚ δήλωνε έτοιμος για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. 

Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά και δεν αναμένεται η Ουάσιγκτον να ανοίξει νέο μέτωπο με το Βερολίνο, ειδικά τώρα που οι… αμερικανικές αποκαλύψεις για το σκάνδαλο της Volkswagen ήδη κάνουν πολλούς να μιλούν για πόλεμο των ΗΠΑ στην Γερμανία.

Το θέμα είναι πως η συζήτηση για το χρέος είναι πιο πιθανό να μετατεθεί για πολύ αργότερα, αφού η όλη διαδικασία της πρώτης αξιολόγησης θα έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του Νοεμβρίου. Δύσκολο να λυθεί οτιδήποτε τον Δεκέμβριο αφού προέχει να κλείσει και το θέμα των τραπεζών και μετά «σκάει» και η περίοδος των εορτών. Δεν αποκλείεται λοιπόν το όλο ζήτημα να μετατεθεί για το επόμενο έτος.

Όπως και να έχει, αν ο Αλέξης Τσίπρας αναζητά απλά συμμάχους ή ξεκινά μία υπόγεια… διεθνή καμπάνια υπέρ της διευθέτησης του ελληνικού χρέους με αφετηρία τις ΗΠΑ και με σκοπό να λυγίσει έτσι τους δανειστές και ειδικά το Βερολίνο, η πρόκληση είναι εξαιρετικά δύσκολη και η mission είναι σχεδόν impossible. 

Μπορεί να βρήκε η NASA νερό στον Άρη, αλλά ο Σόιμπλε δύσκολα θα βάλει… νερό στο κρασί του. Εδώ ο Βόλφγκανγκ δεν… λύγισε στην προοπτική της διάλυσης της ευρωζώνης και ανέμιζε στα Eurogroup και τις Συνόδους το σχέδιό του για το Grexit, για το χρέος θα κάνει πίσω…;

Facebook Comments