Η κρίση και.. η ευκαιρία!
Ο φιλελευθερισμός για εμένα είναι δύο πράγματα: να έχεις την ελευθερία να διαλέγεις πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου (είτε αφορά επιλογή σε θρήσκευμα, σεξουαλικό
Ο φιλελευθερισμός για εμένα είναι δύο πράγματα: να έχεις την ελευθερία να διαλέγεις πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου (είτε αφορά επιλογή σε θρήσκευμα, σεξουαλικό
Διαβάζοντας το τελευταίο κείμενο της Θάλειας Ντόκα όπου περιγράφει απλά και χωρίς ενδοιασμούς την πραγματικότητα στον κατακερματισμένο φιλελεύθερο χώρο στην Ελλάδα, δεν μπορώ παρά να σταθώ στην περιγραφή της για τα πολλά λόγια και τις λίγες πράξεις που αποτελούν την καθημερινότητά του. Με τη Θάλεια γνωριστήκαμε τον Δεκέμβριο του 2015 στο ετήσιο συνέδριο του ALDE Party στη Βουδαπέστη και έκτοτε έχουμε μια άριστη συνεργασία από τα πόστα μας (εκείνη ως Συντονίστρια των ατομικών μελών του ALDE σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κι εγώ στο εθνικό), αφού διαπνεόμαστε από την ανάγκη να κάνουμε κάτι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και η ΕΕ συνολικά. Και θέλουμε αυτό το κάτι να μην είναι κάτι πρόχειρο και εφήμερο, αλλά να χτιστεί σε στέρεες βάσεις ώστε να κρατήσει σε ένα διαρκώς μετέωρο πολιτικά περιβάλλον.
Ο φιλελευθερισμός για εμένα είναι δύο πράγματα: να έχεις την ελευθερία να διαλέγεις πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου (είτε αφορά επιλογή σε θρήσκευμα, σεξουαλικό προσανατολισμό, που θέλεις να πάνε τα παιδιά σου σχολείο κ.α) και να αναλαμβάνεις την ευθύνη των επιλογών που έκανες συνειδητά. Αυτοί οι δύο πυλώνες πάνω στους οποίους έχει χτιστεί ο φιλελευθερισμός είναι (ή θα έπρεπε να είναι) απαράβατες αρχές για όλους μας. Από εκεί και πέρα όμως, είναι αδιανόητο όσοι διαπνεόμαστε από αυτές τις αρχές να μην συνεργαζόμαστε μεταξύ μας γιατί διαφωνούμε στο «πόσο φιλελεύθεροι είμαστε». Όταν βρίσκεσαι στο λάκκο με τη λάσπη και βουλιάζεις όλο και πιο βαθιά, είναι παράλογο να μην τείνεις το χέρι στο διπλανό σου και αυτός στον πιο διπλανό ώστε να βγείτε όλοι μαζί από το βούρκο.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα του φιλελεύθερου χώρου στην Ελλάδα είναι απογοητευτική. Και το γεγονός ότι αυτή η ιδεολογία που συνέβαλλε τόσο στη διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους και την εδραίωσή του στο Δυτικό Κόσμο σήμερα να μη μπορεί να συνεργαστεί λόγω διαφωνιών στο πού θα μπει κόμμα και πού τελεία το κάνει ακόμη πιο απογοητευτικό. Η Θάλεια έγραψε πως «σε μια Ευρώπη που αλλάζει, μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία, να πρωταγωνιστήσουμε και να διεκδικήσουμε τις αλλαγές που οραματιζόμαστε». Και έχει απόλυτο δίκιο. Στο ALDE Party έχουν διαγνώσει πως η σημερινή κρίση του χώρου στη χώρα μας είναι και μια ευκαιρία για μια επανεκκίνηση και γι’αυτό το λόγο έχουν στηρίξει τα ατομικά μέλη στην Ελλάδα περισσότερο απ’ό,τι οπουδήποτε αλλού. Ήρθε η στιγμή κι εμείς οι ίδιοι να αναγνωρίσουμε αυτήν την ευκαιρία που μας δίνεται και να ανασκουμπωθούμε, παραμερίζοντας ό,τι μας χωρίζει.
Το σημαντικότερο όμως είναι πως πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι καμιά αλλαγή δεν πραγματοποιείται αν δεν εργαστούμε σκληρά γι’αυτήν. Και οι φιλελεύθεροι γνωρίζουμε καλύτερα απ’όλους πως εμείς οι ίδιοι φτιάχνουμε τη μοίρα μας και κανένας από μηχανής θεός δε θα τη φτιάξει μαγικά για εμάς.
Facebook Comments