Πλεόνασμα θράσους και απάτης

Ο σημερινός τίτλος δεν είναι άλλος ένας σκληρός τίτλος κατά της κυβέρνησης αλλά λόγια του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα για το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά τον Μάρτιο του 2014. Τότε ο σημερινός πρωθυπουργός λοιδορούσε τον “εθνικό στόχο” της κυβέρνησης για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν έχω κανένα πλεόνασμα σε υποκλίσεις μπροστά στην κυρία Μέρκελ και στους δανειστές όπως ο κ. Σαμαράς. Εμείς η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ  είμαστε περήφανοι για το πλεόνασμά μας σε αγώνες, σε αγωνιστές που έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για το λαό και το πλεόνασμά μας σε αλήθειες, στις μάχες κατά των μνημονίων. Να αφήσουμε κατά μέρος τα λογιστικά της συμφοράς στον αλχημιστή κ. Στουρνάρα γιατί το πλεόνασμά τους είναι σεσημασμένο για τους Έλληνες και για τις Ελληνίδες. Σε αυτό κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, η καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία στα σχολειά, τα εκατομμύρια των ανέργων, οι παγωμένες νύχτες χιλιάδων συνταξιούχων. Πρόκειται για πλεόνασμα δυστυχίας, τραγωδίας ακόμη και αίματος αλλά και για πλεόνασμα θράσους και απάτης».

Χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια για να αποδεχθεί ο κ.Τσίπρας τους κανόνες της οικονομίας και την πραγματικότητα. Τότε το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν αιματοβαμμένο, σήμερα πανηγυρίζει και κάνει το σταυρό του -αν και άθεος- που η χώρα πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα πολλαπλάσιο του στόχου, προκειμένου να σταματήσει να είναι μπαλάκι των δανειστών και να πάρει στο προσεχές μέλλον το πράσινο φως για την έξοδο στις αγορές. Μόνο που αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα που παρουσίασε η κυβέρνηση Τσίπρα το 2016 οφείλεται στην τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή που πέτυχαν οι προηγούμενες “μνημονιακές” κυβερνήσεις από το 2010 έως το 2014. Εκείνοι που κλήθηκαν να συμμαζέψουν ένα δυσθεώρητο έλλειμμα της τάξης του 15,4% και να πετύχουν για πρώτη φορά πρωτογενές πλεόνασμα έστω και οριακό με το λιγότερο δυνατό κόστος για την κοινωνία. Πάνω σε εκείνα τα σκληρά και δυσβάστακτα μέτρα των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά οφείλεται το πρωτογενές πλέονασμα του κ.Τσίπρα. Στις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, στον ΕΝΦΙΑ και όλα τα άλλα μέτρα που ο κ.Τσίπρας ξόρκιζε και θα καταργούσε. 

Πώς δημιουργήθηκε όμως το εντυπωσιακό πράγματι πλεόνασμα των €7,4 δισ. ή 4,2% του ΑΕΠ που πέτυχε η κυβέρνηση το 2016; Μήπως αυτό το πλέονασμα είναι το πραγματικά αιματοβαμμένο; Μήπως πίσω απ το πλεόνασμα αυτό κρύβεται όντως το δράμα εκατομμυρίων Ελλήνων που με το τρίτο μνημόνιο κλήθηκαν να πληρώσουν νέους, δυσβάστακτους φόρους μαζί με τους ήδη υπάρχοντες; Μήπως δημιουργήθηκε από την εκτόξευση των οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, από την αύξηση των έμμεσων φόρων που καθημερινά καλούνται να πληρώσουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα; Μήπως δημιουργήθηκε από την περικοπή των συντάξεων, από την ισοπέδωση της δημόσιας υγείας, από τις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών σε οφειλέτες του δημοσίου; Προφανώς και ναι εφόσον κανένας άλλος οικονομικός δείκτηςδεν βελτιώθηκε, το ΑΕΠ είναι στάσιμο και η οικονομία είναι σε ύφεση σε αντίθεση με το πλεόνασμα του 2014 που επετεύχθη σε συνθήκες ανάπτυξης έστω και οριακής. 

Το πλεόνασμα της κυβέρνησης Τσίπρα είναι το αποτέλεσμα της καταλήστευσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων μέσω της φορολογίας. Είναι η αποτύπωση της ισοπέδωσης της ιδιωτικής οικονομίας, του παραγωγικού ιστού, των συνταξιούχων. Δεν προήλθε ούτε από την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας ούτε από την μείωση περιττών δημοσίων δαπανών. Γιαυτό και δεν μπορεί καμιά κυβέρνηση να επιχαίρει για ένα τέτοιο πλεόνασμα που όχι μόνο δεν δίνει ώθηση στην πραγματική οικονομία αλλά την εγκλωβίζει στην ύφεση και φυσικά είναι προσωρινό. Το μοναδικό υπαρκτό πλεόνασμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το πλεόνασμα του κυνισμού με τον οποίο παραδέχονται τις “αυταπάτες” τους, το πλεόνασμα του θράσους και της εξουσιομανίας για την οποία σήμερα φορτώνουν το δημόσιο με χιλιάδες συμβασιούχους και αργόμισθους, ξεπουλάνε όσο όσο την δημόσια περιουσία, εκθειάζουν την Μέρκελ και τον Σόιμπλε που χθες αποκαλούσαν κατακτητές, κοροϊδεύουν τους πολίτες μιλώντας για έξοδο από τα μνημόνια την ώρα που υπογράφουν καινούργια. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει μεταξύ άλλων: «Αν θέλετε να ξεφορτωθείτε μια για πάντα την Αριστερά, αφήστε την να κυβερνήσει τρεις τέσσερις μήνες». Εμείς είχαμε την ευκαιρία αλλά επιλέξαμε να την αφήσουμε παραπάνω…