Ένα από τα αποτελέσματα της αποχής από τη συμμετοχή στον καθημερινό θόρυβο είναι και η θέαση των πραγμάτων μέσω της ψυχραιμίας της απόστασης. Το άσπρο-μαύρο υποχωρεί και αναδύονται οι αποχρώσεις. Εν προκειμένω, παρατηρώντας τα σημερινά περί ταυτότητας φύλου, κυριαρχεί ο προβληματισμός.

Από τη μία, μια μνημονιακή κυβέρνηση νεοκομμουνιστών καπιταλιστών, που μεταχειρίζεται τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και τους υποστηρικτές της, ώστε να εμφανίσει καπου ένα ελάχιστο δείγμα “προοδευτικής” πολιτικής – και με τα δεξιά άκρα της να κρύβονται για ακόμα μια φορά. Από την άλλη, μια αξιωματική αντιπολίτευση, εν μέρει φιλελεύθερη όσο και δήθεν δεξιά, που προσπαθεί με προφάσεις και τεχνάσματα να διαχειριστεί ένα πεδίο, το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει ιδεολογικά με ευθύτητα. Περιμετρικά, ζηλωτές έτοιμοι να κάνουν πόλεμο για την καμπούρα του άλλου, χριστιανοί χωρίς αγάπη και συμπόνοια, κεντρώοι από την πλειστόκαινο και μεταρρυθμιστές που θα στηρίξουν την επιτομή του καθεστωτικού παλιού για μια χούφτα ψηφαλάκια.

Αγαπητοί φίλοι, το σημερινό θέμα (που αύριο-μεθαύριο θα ξεχάσουμε) λίγο αφορά στα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού και την έννοια της ελευθερίας. Σίγουρα, οι πολιτικοί τραμπούκοι δεν συγκινήθηκαν σήμερα από τον εκφοβισμό που υπόκεινται οι κάθε είδους ετερότητες στην Ελλάδα. Είναι σαφές, επίσης, ότι η σημερινή αντιπαράθεση δεν έχει ιατρικές, ούτε άλλες επιστημονικές μέριμνες στον πυρήνα της. Κυρίως, συνιστά μια μασκαράτα συγκαλύψης και αποκάλυψης πολιτικάντικων συμπεριφορών εντός, εκτός και επί τα αυτά του κομματικού πεδίου. Με αφορμή ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει στο άτομο να δηλώνει τί επιθυμεί να είναι, οι εκπρόσωποι του συνόλου πασχίζουν να καμουφλάρουν τις αντιφάσεις των ταυτοτήτων τους.

Μένει μόνο η ευχή, το νομικό δικαίωμα, που σήμερα κατοχυρώθηκε, να οδηγήσει όσους το διεκδίκησαν σε μεγαλύτερη ηρεμία και την ειρήνη – όχι να σταθεί περαιτέρω ελατήριο για σύγκρουση και καθοδηγούμενο μίσος, ούτε να επανέρχεται στο προσκήνιο ως αντικείμενο έριδας ανάμεσα σε κυνικούς χειριστές.

Facebook Comments