Στα 6 χρόνια κρίσης, οι εισφορές του ΟΑΕΕ παρέμειναν στο επίπεδο που ήταν προ κρίσης. Παρόλο δηλαδή που το ΑΕΠ έχασε το 25% του, και πιθανόν πολύ πάνω από τα 3/4 της ύφεσης απορρόφησε η παραγωγική οικονομία και όχι το δημόσιο, οι εισφορές παρέμειναν ανέγγιχτες.

Οι εισφορές αυτές στην πραγματικότητα είναι κεφαλικός φόρος. Είναι ανεξάρτητες από το εισόδημα του ασφαλισμένου, δηλαδή καλείται να πληρώσει το ίδιο ποσόν κάποιος που βγάζει 14.000 ευρώ το μήνα με κάποιον που βγάζει 700 ευρώ το μήνα!

Δεύτερο χαρακτηριστικό που δείχνει καθοριστικά ότι η φύση τους είναι αυτή ενός φόρου είναι πως αν ήταν απλή κατάθεση σε ένα ατομικό συνταξιοδοτικό λογαριασμό, τότε ο μικρομεσαίος δεν θα είχε οφειλή προς το ταμείο, αλλά προς τον εαυτό του! Αυτό ξεκαθαρίζει τη φύση τους.

Οι μικρομεσαίοι είναι στην πλειοψηφία τους ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ. Με άλλα λόγια εκείνοι που χτυπήθηκαν πιο πολύ από την κρίση, παρέμειναν υπόχρεοι σε εισφορές στο ύψος που πλήρωναν προ κρίσης.

Αυτοί ήρθαν αντιμέτωποι με το δίλημα να πάρουν φαγητό ή παπούτσια στα παιδιά τους, η προοπτική του να πληρώνουν 450 ευρώ το μήνα (έναν καθαρό μισθό της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) στο κράτος, για να κάνει τα παιχνίδια του ο εκάστοτε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος με τα αποθεματικά του. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούν με εικονικές οφειλές, και να τους καταδιώκουν οι μηχανισμοί του κράτους-Κτήνους με ποινικές διώξεις και κατασχέσεις, για χρήματα που τους χρέωνε αυθαίρετα το κράτος χωρίς να τους παρέχει καμία υπηρεσία σε ανταπόδοση.

Η όλη δρομολόγηση της παγίδευσης και θυσίας των μικρομεσαίων στο βωμό της πελατοκρατίας θυμίζει εφιάλτη:

– Η κυβέρνηση καθορίζει τις εισφορές του ΟΑΕΕ να παραμένουν ανελαστικές, σε παράβαση του άρθρου 4 §5 του Συντάγματος, και ανεξάρτητες με το πραγματικό εισόδημα των μικρομεσαίων.

– Η διοίκηση του ΟΑΕΕ δίνει εντολή σε κάποιον υπάλληλο να στείλει στη δικαιοσύνη “οφειλές” ενός ασφαλισμένου που αδυνατεί να πληρώσει τον άδικο φόρο.

– Ο υπάλληλος του ΟΑΕΕ φτιάχνει το φάκελο με τις “φερόμενες ως οφειλές” συμπεριλαμβάνοντας τα ποσά για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που ο ίδιος ο ΟΑΕΕ απαγόρευσε πρόσβαση στον ασφαλισμένο.

– Το φάκελο αυτόν τον στέλνει στη δικαιοσύνη.

– Ο φάκελος αυτός, όμως, περιέχει ψευδή στοιχεία, εν γνώσει τόσο των κυβερνώντων (βλ. έκθεση του Συνταγματολόγου κ.Μανιτάκη), όσο και εν γνώσει της διοίκησης, όσο και εν γνώσει του υπαλλήλου.

Φυσικά στις περιπτώσεις αυτές διαπράττεται διακεκριμένο ποινικό αδίκημα από καθέναν ξεχωριστά εκ των συνενόχων για την παροχή ψευδών στοιχείων στη δικαιοσύνη, η οποία στηριζόμενη στα επίσημα στοιχεία του κρατικού οργανισμού αρνείται να δικάσει την ουσία της υπόθεσης, και δικάζει τυπικά, εφαρμόζοντας τον νόμο του 1967 που βγήκε επί δικτατορίας (δηλαδή χωρίς να ψηφιστεί από τη βουλή των Ελλήνων.)

Για αυτές τις ποινικά κολάσιμες πράξεις έδωσε προστασία η κυβέρνηση με ακαταδιώκτο πριν λίγες μέρες, δίνοντας μάλιστα και αναδρομικά αμνηστία στη διοίκηση του ΟΑΕΕ από όποια ποινική διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη.

Οι παραπάνω πράξεις ήταν απαραίτητο να αμνηστευτούν και να οριστεί ακαταδίωκτο προκειμένου να δεχτεί οποιοσδήποτε να συμμετέχει ως διοίκηση του ΟΑΕΕ σε αυτό το έγκλημα κατά των μικρομεσαίων. Όπως είναι βέβαιο ότι οι διοικητές των στρατοπέδων συγκέντρωσης είχαν ακαταδίωκτο από τη ναζιστική κυβέρνηση του Χίτλερ…

Παρόλα αυτά, το θέμα της γενοκτονίας των μικρομεσαίων πρέπει να λυθεί. Ως τώρα οι μόνοι που δείχνουν να έχουν μια δίκαιη και λειτουργική πολιτική λύση, που θα ξαναβάλει στην παραγωγική διαδικασία 400.000 ανασφάλιστους και ως και τώρα καταδιωκώμενους μικρομεσαίους, είναι οι “Γέφυρες”.

Η πρότασή τους με λίγα λόγια περιλαμβάνει αρχικά την μετατροπή του ΟΑΕΕ σε ανταποδοτικό ταμείο με ατομικό συνταξιοδοτικό λογαριασμό για κάθε ασφαλισμένο, όπου το ύψος της σύνταξής του θα καθορίζεται από το ύψος του συνταξιοδοτικού λογαριασμού του.

Επίσης θα επιβληθεί η διαγραφή των πλασματικών “οφειλών” κάθε ασφαλισμένου, καθώς δεν γίνεται να χρωστάει κάποιος στον εαυτό του. Μετά διαχωρίζει την εισφορά υγείας από τη συνταξιοδοτική, και δίνει τη δυνατότητα στον ασφαλισμένο να αποφασίζει με ελαστικότητα πόσα μπορεί να συνεισφέρει στο λογαριασμό του κάθε μήνα.

Επίσης καθορίζει πως θα πρέπει να γίνει ένα νέο ξεκίνημα, για όλους τους μικρομεσαίους που έπεσαν έξω λόγω κρίσης, και έχουν οφειλές που δεν δημιούργησαν με δόλο.

Το σημερινό βάρβαρο καθεστώς, βάζοντάς τους σε εργασιακή αδράνεια για την υπόλοιπη ζωή τους ως να ήταν όλοι απατεώνες, μόνο βλάβη προκαλεί στην κοινωνία, και ανείπωτη δυστυχία σε ανθρώπους καθ’όλα αξιοπρεπείς και νοικοκύρηδες.

Η τριτοκοσμική και βάρβαρη αντιμετώπιση των μικρομεσαίων από το καθεστώς του “πελατειακού τόξου” πρέπει να παύσει. Προτάσεις σοβαρές και ουσιαστικές υπάρχουν, που θα λύσουν το πρόβλημα με άμεσο τρόπο χωρίς μάλιστα να βαρύνουν με κανένα κόστος την υπόλοιπη κοινωνία.

Είναι εγκληματικό που κανένα από τα κρατικιστικά κόμματα που βρίσκονται σήμερα στη βουλή δεν ασχολείται σοβαρά για να λύσει το πρόβλημα των 400.000 ανασφάλιστων μικρομεσαίων, που με τις οικογένειές τους αθροίζοθν κοντά στο 1,5 εκατομμύριο. Αντί αυτού, δίνουν ασυλία στους δημίους τους.

Αν και είναι άρρωστο να θυματοποιείται μια ολόκληρη κοινωνική τάξη, και πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει τιμωρία για τους δημίους της, ούτε πιστεύω ότι “έρχονται κρεμάλες” και άλλες τέτοιες κουταμάρες!

Απλά ελπίζω ότι αργά ή γρήγορα θα εφαρμοστεί ο νόμος περί εσκεμμένης παραπλάνησης της Δικαιοσύνης, και τελικά θα εφαρμοστεί και το Σύνταγμα.

Ως τότε, το Ολοκληρωμένο Σχέδιο Επανεκκίνησης της Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας που έχει συντάξει ο τομέας που ασχολείται με αυτούς στις “Γέφυρες”, παραμένει το μόνο ρεαλιστικό σχέδιο που λύνει οριστικά και δίκαια την αδικία του διωγμού των μικρομεσαίων.

Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos [https://twitter.com/Agissilaos] [email protected]

Facebook Comments