Εμπρός για μια νέα επαναστατική ταξική συμμαχία για τη μεγάλη ανατροπή!

Δεν πρόκειται για άλλο ένα μανιφέστο αριστερού κόμματος αλλά για ένα κάλεσμα να απαιτήσουμε νέες κοινωνικές συμμαχίες που θα φέρουν την ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό αλλά και ένα νέο συμβόλαιο με το λαό. Μια ιδέα για την οποία οφείλουμε πλέον να παλέψουμε όλοι με κάθε τρόπο.

Η συνεχιζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων τα τελευταία 5 χρόνια είχε ως μόνο στόχο την υποβάθμιση της ζωής του πολίτη και δυστυχώς όχι ισομερώς. Ο ιδιωτικός τομέας επιβαρύνθηκε το μεγαλύτερο βάρος με κλείσιμο επιχειρήσεων, καταστροφή της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων στην ανεργία.

Όσοι κατάφεραν να περισώσουν τις δουλείες τους αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε πολύ μικρότερες αμοιβές οι εργαζόμενοι και μηδαμινά κέρδη οι επιχειρηματίες. Το στοίχημα της ανάπτυξης όπως το φαντάζονται οι γραφειοκράτες θα ξεκινήσει με συντονισμένες ενέργειες του κράτους, των τραπεζών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΌΧΙ. Ο πιο άμεσος τρόπος να ξεκινήσει η ανάπτυξη είναι να αρχίσει από τις υπάρχουσες εταιρίες, δίνοντάς τους το περιθώριο απλά να κερδίζουν όλοι ανάλογα με τη δουλεία τους. Η πρόταση είναι να δημιουργηθεί μια συμμαχία μεταξύ επιχειρηματιών και υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα, τέτοια που δε ξανάγινε στο παρελθόν! Η πρόταση είναι η εξής:

Η φορολογία των επιχειρήσεων είναι δυσβάστακτη ειδικά σε ένα περιβάλλον χαμηλής ρευστότητας και πιστωτικής συρρίκνωσης και πρέπει να μειωθεί. Όμως ακόμα και τα μειωμένα έσοδα από τη φορολογία εισοδήματος των επιχειρήσεων δε πρέπει να καταλήγουν όλα στο κράτος αλλά ένα μέρος να επιστρέφει στους εργαζόμενους ως bonus αποδοτικότητας. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι ισχύει η δέσμευση του πρωθυπουργού για μείωση του συντελεστή φορολόγησης στο 15% καλό θα ήταν να μειωθεί στο 18% και το υπόλοιπο 3% να μοιράζεται ως μπόνους στους εργαζόμενους.

-Με αυτό το τρόπο κάθε επιχείρηση θα έχει υπαλλήλους με κίνητρο για αύξηση της παραγωγικότητας.

– Είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να αποκατασταθεί σε ένα μέρος το χαμένο εισόδημα των εργαζομένων.

– Η αύξηση των κερδών θα κάνει τις εταιρίες ελκυστικές για τους υπαλλήλους και πολλές κερδοφόρες επιχειρήσεις θα επεκταθούν προσλαμβάνοντας νέο προσωπικό.

– Είναι στη πράξη ένα μέτρο ανταποδοτικότητας της φορολογίας. Γιατί το όφελος των κερδοφόρων επιχειρήσεων είναι πολλαπλά ωφέλιμο για την εθνική μας οικονομία. Οι παράπλευρες ωφέλειες (πχ αύξηση των καταθέσεων, μείωση ανεργίας, αύξηση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων) ξεπερνούν κατά πολύ τη πιθανή απώλεια εσόδων.

-Δημιουργείται μια νέα κουλτούρα σε ολόκληρη την κοινωνία υπέρ της επιχειρηματικότητας. Ο εργαζόμενος αλλά και η κοινωνία στο σύνολό της δε ν θα έχει λόγο να βλέπει αρνητικά την επιχειρηματικότητα.

Παράλληλα θα μπορούσε το κράτος με άλλες δράσεις να ενισχύσει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες. Πως; Στις περιοχές που αποδίδονται οι περισσότεροι φόροι εισοδήματος να κατευθύνει κονδύλια προς τις τοπικές περιφέρειες ή δήμους για έργα που θα βελτιώνουν τη ποιότητα ζωής. Με αυτό το τρόπο οι δυναμικές επιχειρηματικά περιοχές θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη ώθηση για να αναπτυχθούν.

Για να έχουμε αίσθηση με αριθμούς για αυτά που μιλάμε να έχουμε υπόψη μας ότι οι επιχειρήσεις συνεισφέρουν περίπου με 3 δις ευρώ στο κρατικό προϋπολογισμό (περίπου 4 δις ήταν η πρόβλεψη για το 2014 που προφανώς είναι αδύνατο να εισπραχθεί στο σύνολό της). Η μείωση του συντελεστή φορολόγησης από 25% σε 18% θα μειώσει τα έσοδα του κράτους στα περίπου 2 δις αφού θα παρακρατά το 15% και θα δημιουργήσει ένα κονδύλι περίπου 300 εκατομμυρίων που θα μοιραστεί στους εργαζομένους ως μπόνους.

Με 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους και λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν είναι όλες οι εταιρίες κερδοφόρες ή είναι οριακά, το ετήσιο μπόνους που θα λάβει ένας εργαζόμενος με τα σημερινά δεδομένα θα είναι της τάξης των λίγων δεκάδων ευρώ έως λίγες εκατοντάδες. Σίγουρα δε πρόκειται να του αλλάξει τη ζωή. Θα είναι ένα κίνητρο που σιγά σιγά θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και στη βελτίωση της επχερηματικότας. Είναι ένα μέτρο που δίνει ελπίδα και προοπτική.

Οι βασικότερες μεταρρυθμίσεις που ακόμα δεν αρχίσαμε να συζητάμε, ακόμα και εμείς που ανήκουμε στο λεγόμενο «μεταρρυθμιστικό» μπλοκ είναι αυτές που θα μας αλλάξουν τα μυαλά. Γιατί με τα μυαλά που έχουμε σήμερα ότι και αν αλλάξουμε η σκέψη μας αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσει στην πεπατημένη.

Εμπρός για μια νέα επαναστατική ταξική συμμαχία για τη μεγάλη ανατροπή!