«Σε περίπτωση που σκοπός της αμερικανικής πολιτικής ήταν να περιορίσει την επιρροή του Ιράν στην περιοχή, τότε με τη δολοφονία του στρατηγού Σουλεϊμανί, ο στόχος αυτός απομακρύνεται πλέον σημαντικά», επισημαίνει σε σχόλιο η Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Παιχνίδι με τη φωτιά» και σημειώνει: «Θα μιλούσαμε για αυτογκόλ, αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή. Η παρουσία αμερικανικών και άλλων ξένων δυνάμεων στο Ιράκ τίθεται εν αμφιβόλω. Αν αναγκαστούν να αποχωρήσουν τότε θα απειληθεί άμεσα η εδαφική κυριαρχία του Ιράκ. H μετατροπή του Ιράκ σε κράτος-δορυφόρο της Τεχεράνης δεν είναι πια αποκύημα φαντασίας, αλλά αποτέλεσμα μιας εξέλιξης, την οποία προσπαθούσε να επιτύχει ο στρατηγός Σουλεϊμανί και εν τέλει επιταχύνθηκε με το θάνατό του».

Πούτιν-Ερντογάν: Μια σκηνοθετημένη φιλία

Ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν μεταβαίνει στην Τουρκία για τα εγκαίνια του αγωγού Turk Stream, τον οποίο χρηματοδότησε η Gazprom. Με τον νέο αγωγό θα αυξηθεί το φυσικό αέριο που ρέει προς την Τουρκία και αργότερα προς την Ευρώπη, γράφει η Süddeutsche Zeitung σε άρθρο με τίτλο «Μια σκηνοθετημένη φιλία».

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι «κοινό στοιχείο των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν είναι η απογοήτευσή τους από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Πολιτικοί της Δύσης επικρίνουν τον τούρκο πρόεδρο για τον αμείλικτο τρόπο αντιμετώπισης στρατιωτικών, δικαστικών, δημοσιογράφων και καθηγητών Πανεπιστημίου μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Από άλλη πλευρά ο άρχων του Κρεμλίνο κάνει εξωτερική πολιτική που δεν βασίζεται σε αξίες. Και οι δύο πολιτικοί δημιούργησαν γύρω από το πρόσωπό τους πολιτικά συστήματα, ελέγχουν σε σημαντικό βαθμό μέσα ενημέρωσης και την κοινωνία των πολιτών και αντιδρούν με εκνευρισμό σε επικρίσεις της Δύσης, ακόμα κι αν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα. Ο πρόεδρος Πούτιν επεδίωξε τα τελευταία χρόνια συχνά συναντήσεις με τον τούρκο ομόλογό του επειδή ο τελευταίος απομακρύνεται συνεχώς από τη Δύση. Ο ρώσος πρόεδρος δεν ελπίζει σε μια αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, δεν θα τον συνέφερε άλλωστε. Η Τουρκία είναι για την Ρωσία πολύ πιο χρήσιμη ως καζάνι που βράζει εντός της νατοϊκής συμμαχίας, ενώ παράλληλα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ρωσική ενέργεια. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία εισάγει το 90% των ενεργειακών της αναγκών».

Σε άρθρο της για τον νέο αγωγό στον Εύξεινο Πόντο η εφημερίδα Junge Welt παρατηρεί: «Με το νέο αγωγό η Τουρκία ενισχύει την γεωστρατηγική της επιρροή. Με τον Turk Stream γίνεται η δεύτερη χώρα μετά τη Γερμανία σε εισαγωγή ρωσικού φυσικού αερίου. Παράλληλα γίνεται σημείο κατανομής ενέργειες σε διάφορα κράτη της νότιας Ευρώπης. Κατά συνέπεια η Άγκυρα πλησιάζει ολοένα και περισσότερο τον στόχο της: να αποκτήσει νέα επιρροή ως ενεργειακός κόμβος».

Facebook Comments