Η ΝΔ είχε, ομολογουμένως, πολύ καιρό να κάνει ένα κανονικό εσωκομματικό μάζεμα και δεν πιάνω τη ΔΕΘ σε αυτά. Ο κορονοϊός τσάκισε τις κομματικές εκδηλώσεις και όλοι προστατεύτηκαν, περνώντας στο ψηφιακό περιβάλλον. Η εκδήλωση στο Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής όμως δεν ήταν απλώς μια εκδήλωση, αλλά μια εκδήλωση στην καρδιά του Καραμανλισμού, ο οποίος λειτούργησε για άλλη μια φορά ενοποιητικά. 

Να κάνω σε αυτό το σημείο μια παρένθεση: στον Κώστα Καραμανλή μπορεί κανείς να χρεώσει πολιτικά ό,τι θέλει. Και, σε μεγάλο βαθμό, θεμιτό είναι. Ποτέ, όμως, δεν υπονόμευσε τους αντιπάλους του και ποτέ δεν σαμποτάρισε την πορεία της παράταξης. Είχε διαφωνίες, είχε ενστάσεις και προβληματισμούς, αλλά ποτέ δεν επέτρεψε να γίνει η ΝΔ…κούγκι στο όνομα του. Και ας καπηλεύτηκαν ορισμένοι αυτό ακριβώς το όνομα-και η ευθύνη του είναι ότι δεν τους έκοψε τη φόρα. 

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι το 2022 θα είναι μια προεκλογική χρονιά, όπως και να το κάνουμε, ακόμα και αν οι εκλογές γίνουν το 2022, το gathering στον κήπο του Εθνάρχη ήταν πολύ σημαντικό για ένα κόμμα που έχει ιστορική μνήμη και βαθιές ρίζες στον χρόνο. Η ΝΔ τις μάχες τις κέρδισε όταν ήταν πραγματικά ενωμένη και, εν προκειμένω, κανείς δεν έχει σοβαρό λόγο να υπονομεύσει τον Μητσοτάκη. Η εκδήλωση, δε, είχε και το εξής παράδοξο: συνυπήρξαν στον ίδιο χώρο κανονικοί Κεντροδεξιοί και άνθρωποι που δεν προέρχονται από τη ΝΔ και είναι μέρος της νέας…κυβερνητικής ΝΔ. 

Ο Καραμανλής προσέφερε χθες μια ιστορική και κομματικά χρήσιμη παρέμβαση, στην οποία μπορεί να ανατρέχει κανείς, χωρίς να έχει τον φόβο ότι ενέχει μπηχτές και κρυφά νοήματα. Είτε είναι είτε δεν είναι ξανά υποψήφιος ο Κώστας Καραμανλής, προσθέτει, δεν αφαιρεί. 

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments