Να τολμήσουμε να προβλέψουμε;… Ας αποτολμήσουμε να προβλέψουμε! Εξάλλου ο Δεκέμβριος ήταν πάντα ο μήνας του Καζαμία, της οργάνωσης των επιθυμιών των σχεδίων και των προσδοκιών για τον νέο χρόνο.
Όπως όλοι βλέπουμε το νέο έτος ανατέλλει προεκλογικό. Το 2023 το κύριο πολιτικό γεγονός που θα μας απασχολήσει είναι οι διπλές εκλογές. Και θα είναι διπλές γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της παντοδυναμίας του ήλπιζε σε μια κεντροδεξιά παρένθεση και για αυτό φρόντισε να ναρκοθετήσει το πολιτικό τοπίο με έναν εκλογικό νόμο που το μόνο που προσφέρει είναι το χάος.
Πίστευαν ότι η απλή αναλογική θα τους επέτρεπε να σχηματίσουν κυβέρνηση με την συμμετοχή μικρών ακροαριστερών κομμάτων, τύπου ΑΝΤΑΡΣΙΑ, διαμορφώνοντας με αυτόν τον τρόπο το σκηνικό για την επιστροφή του Α. Τσίπρα στην εξουσία.
Δυστυχώς όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενε γιατί αφού φάνηκε καταστρεπτικός σαν κυβέρνηση ακολούθως παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων σαν αντιπολίτευση μην μπορώντας να αρθρώσει σοβαρό πολιτικό λόγο στις πολλές και διαδοχικές κρίσεις που πέρασε η χώρα αυτά τα τέσσερα χρόνια.
Μέσα στο 2023 η πρώτη ολοκληρωμένη τετραετία που γνώρισε ο τόπος μετά το 2004 τελειώνει και μαζί της έρχεται αυτό που όλοι ξορκίζαμε, αυτό που πολλοί στη γείτονα χώρα έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για μια μακρά περίοδο ακυβερνησίας και πολιτικού χάους στην Eλλάδα, οι δίπλες εκλογές. Στην ΝΔ ακούγονται αισιόδοξες σκέψεις για προσπάθεια μεγάλης συσπείρωσης που θα δώσει νίκη από την πρώτη Κυριακή.
Όσο φιλόδοξο και αν ακούγεται αυτό το σενάριο δεν φαίνεται ρεαλιστικό. Ας υποθέσουμε ότι με ισχνή πλειοψηφία η ΝΔ σημειώνει έναν πολιτικό άθλο και σχηματίζει κυβέρνηση με το σύστημα της απλής αναλογικής. Έχει σκεφτεί κανείς τι κοινοβουλευτική ποιότητα θα υπάρχει και πώς θα δηλητηριάζεται η καθημερινή πολιτική ζωή όταν θα συνυπάρχουν και θα συγκρούονται κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής άκρας Αριστεράς και άκρας Δεξιάς; Όπως και να έχει αν επιβεβαιωθεί το αισιόδοξο σενάριο η κυβέρνηση που θα προκύψει θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων και των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί να καταφύγει σύντομα στην λύση των πρόωρων εκλογών.
Άρα μια νίκη στις εκλογές της απλής αναλογικής όσο εντυπωσιακή και αν είναι δεν θα αποτελεί το τέλος της αστάθειας αλλά την παράταση της.
Για την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος σε καθεστώς επαναλαμβανόμενων εκλογών έχουμε μπροστά μας το παράδειγμα του 2012 τότε που το εκλογικό κοινό συσπειρώθηκε μόνον όταν συνειδητοποίησε τον μεγάλο κίνδυνο ακυβερνησίας και αυτό συνέβη μόνον στις δεύτερες εκλογές.
Εξάλλου η εμμονική εκλογολογία έχει πείσει την κοινή γνώμη ότι οι δεύτερες εκλογές είναι δεδομένες. Με όλα αυτά τα δεδομένα τα γεγονότα φαίνονται να έχουν πάρει τον δρόμο τους και έτσι η χώρα θα μπει σε μια περιπέτεια περίπου τεσσάρων μηνών.
Το κατά πόσο η ΝΔ θα μπορέσει να αναδείξει τις επιτυχίες αυτών των τεσσάρων χρόνων από την μια και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ να καρπωθεί ότι μπορεί από τα λάθη ή τις αστοχίες της κυβέρνησης είναι ένα άλλο θέμα. Το μεγαλύτερο στοίχημα του 2023 είναι ένα: Το πώς θα μπορέσει η Κυβέρνηση να θωρακίσει θεσμικά την χώρα κάνοντας όσο πιο μικρή την περίοδο ακυβερνησίας έτσι ώστε να μην γίνει αυτή εύκολα εκμεταλλεύσιμη από παράγοντες του εξωτερικού που ονειρεύονται να έρθουν μια νύκτα. Για αυτό πρέπει να υπάρξει η πρόνοια για παραμονή των σημερινών υπουργών εξωτερικών και άμυνας στην ενδιάμεση υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Η θωράκιση ενάντια σε οποιαδήποτε εκμετάλλευση από το εξωτερικό της ακυβερνησίας που θα υπάρξει στην χώρα λόγω των διπλών εκλογών είναι αυτό που θα πρέπει να αφορά πρωτίστως το εκλογικό σώμα.
Facebook Comments