Η ακρίβεια, κυρίως στα καύσιμα τα τρόφιμα και τα ενοίκια, είναι και θα παραμείνει το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία για τα επόμενα τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Σε μια εποχή κατά την οποία τίποτα δεν μοιάζει όπως το είχαμε συνηθίσει. Είναι σαφές ότι η ακρίβεια που μαστίζει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στον κόσμο ολόκληρο, δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο αλλά ένα σύνθετο και πολύπλευρο γεγονός, που καταγράφεται εξαιτίας πολλών και διαφορετικών καταστάσεων που βίωσε η ανθρωπότητα τα τελευταία 5-6 χρόνια.

Επειδή του προβλήματος ξεκίνησε με την πρωτοφανή πανδημία που βιώσαμε από το 2020 και μετά. Οι κεντρικές τράπεζες των ισχυρών οικονομιών της Δύσης υποχρεώθηκαν να αυξήσουν την κυκλοφορία του χρήματος, για να μπορέσουν να στηρίξουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που υπέφεραν  λόγω του λοκνταουν, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν σε αύξηση του πληθωρισμού. Είναι στοιχειώδες μάθημα, ακόμα και για πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών, ότι όπου κι όταν αυξάνεται η κυκλοφορία του χρήματος ακολουθεί μια απότομη και μεγάλη άνοδος των τιμών.

Συγχρόνως, η πανδημία οδήγησε σε μείωση της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, σε διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας και των μεταφορικών ροών, συμβάλλοντας σε περαιτέρω άνοδο των τιμών των αγαθών παγκοσμίως.

Σε αυτή την πραγματικότητα ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα απρόσμενο γεγονός, που ήταν η έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος  με τη σειρά του διετάραξε τις διεθνείς ισορροπίες και έφερε τα πάνω κάτω σε ό,τι αφορά την εφοδιαστική αλυσίδα και την οικονομία και γενικότερα την παραγωγή τροφίμων. Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, που υπήρξε και είναι η μεγαλύτερη σιτοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, οδηγηθήκαμε σε μείωση της παραγωγής σταριού παγκοσμίως και σε αύξηση της τιμής του.

Ταυτόχρονα η κλιματική κρίση που διέρχεται όλος ο κόσμος οδήγησε σε σημαντικές ανατροπές σε ό,τι αφορά την παραγωγή πρώτης ανάγκης αγαθών όπως ο καφές που παράγεται κυρίως στην Βραζιλία και στην στο Βιετνάμ, η ζάχαρη από την Ινδία και τη Ταιλάνδη καθώς επίσης και το ρύζι. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει πλέον η Μεσόγειος με το ελαιόλαδο, το οποίο αυτή τη στιγμή εξαιτίας της κλιματικής κρίσης έχει πολύ περιορισμένη παραγωγή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Και στην Ελλάδα και στην Ιταλία και στην Ισπανία, που είναι η μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, εξαιτίας της ακαρπίας των ελαιόδεντρων. Κι αν σ’ αυτά προσθέσουμε το ενδεχόμενο η κρίση στη Μέση Ανατολή να οδηγήσει σε  ανάφλεξη ολόκληρη την περιοχή, τότε δεν αποκλείεται να έχουμε περαιτέρω αύξηση των τιμών της ενέργειας και των καυσίμων παγκοσμίως.

Και σε αυτά τα πραγματικά γεγονότα ήρθε να προστεθεί και το φαινόμενο του «πληθωρισμού της απληστίας», όπως το ονόμασαν οι ειδικοί, καθώς κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τις τιμές για να προσποριστούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, που δεν είναι λίγες, είναι σαφές ότι πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις και ήδη υπάρχουν των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η περίπτωση της επιβολής των υψηλότερων προστίμων, που προβλέπει ο νόμος, τόσο στην Procter and Gamble όσο και στην Uniliver, τις δύο μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρίες στον κόσμο των τροφίμων, οδηγεί με μεγάλη βεβαιότητα στην απόφαση της κυβέρνησης στην πάταξη των φαινομένων της αισχροκέρδειας που εμφανίζονται στην ελληνική αγορά. Αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Ότι κι αν πράξει η κυβέρνηση της Ελλάδος για να αντιμετωπίσει τα εισαγόμενα φαινόμενα της ακρίβειας, δεν θα μπορέσει να την καταπολεμήσει εάν δεν πάψουν τα γενεσιουργά αίτια αυτής της μεγάλης κρίσης που περνάει η ανθρωπότητα ολόκληρη.

Facebook Comments