Το ΔΝΤ μόλις αποκάλυψε γιατί τορπιλίζει την αξιολόγηση

Το ΔΝΤ ξαφνικά κρατά… σιγήν ιχθύος για την πορεία των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. 

Ο εκπρόσωπος τύπου του Ταμείου, σε ενημέρωση των δημοσιογράφων, απέφυγε να δώσει την οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Δεν είπε λέξη ούτε για το πώς εξελίσσονται τα πράγματα, ούτε για το στόχο του πλεονάσματος (και συνεπώς για το δημοσιονομικό κενό), ούτε για το πότε αναχωρεί η Ντέλια Βελκουλέσκου από την Αθήνα. 

Το μόνο που είπε είναι ότι δεν μπορεί να μπει σε καμία λεπτομέρεια καθώς οι διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη, ότι η προσοχή είναι στραμμένη στο να υπάρξει ένα  πρόγραμμα που θα μπορεί να υποστηριχθεί από το ΔΝΤ και  το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει και την ελάφρυνση χρέους, και πως «τα νούμερα πρέπει να βγαίνουν».

Για ποιο λόγο το Ταμείο κρατά κλειστά τα χαρτιά του και μιλά λακωνικά;

Σιγά-σιγά αρχίζει και δένει το παζλ του τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του κουαρτέτου.

Αν και αυτό που έχει βγει προς τα έξω είναι πως υπάρχει… ασυμφωνία χαρακτήρων μεταξύ των θεσμών σε ότι αφορά το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους αλλά και τα νούμερα του δημοσιονομικού κενού, η αλήθεια είναι πολύ πιο ουσιώδης από αυτό. To ΔΝΤ μόλις μας αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο του «πολέμου» με τους Ευρωπαίους  στο ελληνικό πρόγραμμα…

Το Ταμείο παρουσίασε την νέα έκθεσή του με τίτλο «H ενίσχυση του διεθνούς νομισματικού συστήματος –ένας απολογισμός»

Σε αυτήν περιγράφει το πώς η κρίση του 2008/2009έφερε στην επιφάνεια σημαντικές αδυναμίες του συστήματος και τις προκλήσεις που παρουσιάζονται σήμερα. Σχεδόν στα… ψιλά γράμματα της έκθεσης, σε ένα «κουτί» – όπως το ονομάζει – στην 31η σελίδα ( από τις συνολικά 38) το ΔΝΤ περιγράφει τη συνεργασία του με τους Ευρωπαίους στα προγράμματα στήριξης. Εδώ λοιπόν βρίσκεται το… ζουμί.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση, «η συνεργασία στο σχεδιασμό και τις προϋποθέσεις των προγραμμάτων έχουν αντικατοπτρίσει γενικά την εντολή και το συγκριτικό πλεονέκτημα του κάθε ιδρύματος ( ΔΝΤ, EFSF, ESM). Το Ταμείο και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ συντόνισαν το μακροοικονομικό πλαίσιο, τον σχεδιασμό του προγράμματος και τις προϋποθέσεις πριν τις συζητήσεις με τις αρχές. Σε γενικές γραμμές, το Ταμείο έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο στο σχεδιασμό του μακροοικονομικού πλαισίου και την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους, ενώ η ευρωπαϊκή πλευρά πήρε τα ηνία στα διαρθρωτικά θέματα και την αξιολόγηση των δημοσιονομικών στόχων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη συνοχή με τους κανόνες σε επίπεδο ΕΕ και θεσμικών οργάνων».

Και συνεχίζει…«Η συνεργασία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων έρχεται σε αντίθεση με τις κρίσεις του παρελθόντος, όπου, παρόλο που ενεπλάκησαν άλλοι πιστωτές, το Ταμείο σχεδίασε αποκλειστικά και μόνο του τα προγράμματα. Αυτή τη φορά, οι παράμετροι των προγραμμάτων τέθηκαν στο Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής (MEFP) του Ταμείου, καθώς και στο μνημόνιο κατανόησης (ΜoU) της ευρωπαϊκής πλευράς. Τα ευρωπαϊκά μνημόνια πρόσθεσαν όρους, μερικοί από τους οποίους ήταν εκτός της περιοχής της ευθύνης του Ταμείου, αυξάνοντας έτσι την πίεση στην ικανότητα εφαρμογής των χωρών που βρέθηκαν σε πρόγραμμα (αναφέρεται σε Κύπρο, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία). Επιπλέον, οι περιφερειακές δεσμεύσεις των θεσμικών οργάνων της ΕΕ περιόρισαν κατά καιρούς το περιθώριο ελιγμών για το σχεδιασμό της πολιτικής. 

Η εμπειρία του ΔΝΤ με τον EFSF και τον ESM υπογραμμίζει την ανάγκη να εκβαθυνθεί η συνεργασία με τους περιφερειακούς εταίρους, διατηρώντας παράλληλα σαφείς ρόλους που θα αντανακλούν τις αντίστοιχες εντολές των θεσμών».

Όπως τονίζει το ΔΝΤ στην έκθεση, «κοιτώντας στο μέλλον, είναι επίσης σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι αυτή η συνεργασία συνεχίζει να λαμβάνει χώρα σύμφωνα με την εντολή του Ταμείου, το νομικό πλαίσιο, τις πολιτικές και τις διαδικασίες».

Αυτή λοιπόν η τελευταία φράση είναι… «όλα τα λεφτά». Το ΔΝΤ με λίγα, απλά λόγια, θέλει να είναι αυτό ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα προγράμματα διάσωσης και όλα να γίνονται σύμφωνα με τις δικές του απαιτήσεις και όρους. 

Όπως σημείωσε, στο παρελθόν τα αναλάμβανε όλα το Ταμείο και από τότε που μπήκαν στο παιχνίδι οι ευρωπαίοι και οι δεσμεύσεις που έχει ο καθένας προς τη χώρα του, δυσκόλεψαν τα πράγματα και οδήγησαν στον εκτροχιασμό προγραμμάτων. Είναι περισσότερο από προφανές ότι εδώ το Ταμείο φωτογραφίζει ξεκάθαρα την  Ελλάδα…

Εμμέσως πλην σαφώς, και πλέον και επισήμως αφού το καταγράφει και στην έκθεση αυτή, το ΔΝΤ δηλώνει πως αν δεν γίνει αυτό που ζητάει, αν δεν έχει την ανεξαρτησία του, τότε δεν θα έχει κανένα λόγο και καμία διάθεση να συμμετέχει στα ευρωπαϊκά προγράμματα, δηλαδή… στο ελληνικό πρόγραμμα. Ακούει το Βερολίνο; Και πιο σημαντικό, ακούει η ελληνική κυβέρνηση; Περικοπές συντάξεων και νέα μέτρα έως 9 δισ. ευρώ ζητά ο Τόμσεν, να της θυμίσω…