«…Πετύχαμε πράγματα, τα οποία αν τα είχαν κάνει οι προηγούμενοι θα βαράγανε τα σήμαντρα στις εκκλησιές των ΜΜΕ, όμως βλέπουν μόνο μαυρίλα και καταστροφή…»

Οι επιθετικοί πολιτικοί είναι συνήθως θρασύδειλοι. Και η επιθετικότητα τους οφείλεται στη δειλία κι όχι στην παλικαριά τους. Παλικαριά είναι να βλέπεις την πραγματικότητα στον τομέα ευθύνης σου, να αναγνωρίζεις τα προβλήματα και να τα επιλύεις, φυσικά στο βαθμό που μπορείς. Δειλία είναι η άρνηση της πραγματικότητας η αναγωγή των προβλημάτων σε ιδεολογικοπολιτικό -κομματικό -προσωπικό ζήτημα όπου με «ουστ κοπρόσκυλα» και λοιπές τσάμπα μαγκιές, απεκδύεσαι των ευθυνών σου γιατί δεν έχεις τους ώμους να σηκώσεις το βάρος των προβλημάτων.

Νοσοκομείο Αττικό σύντεκνε… Κοσμάκης που σήμερα κατ΄ επάγγελμα υπηρετείς και παλιά κατ΄ επάγγελμα γιατροπόρευες…. Ασθενής με τριπλό μπαϊ πας προ πενταμήνου, διαβητική, ηλικιωμένη ανήμπορη με πυρετό, βαριά αναιμία και τρέχα γύρευε τι άλλο….Τα φάρμακα που ήδη παίρνει είναι τα δικά της, τα έφεραν από το σπίτι γιατί αλλιώς… Στο διάδρομο στο ράντσο στα 3 εικοσιτετράωρα μαζί με σειρά άλλων ασθενών. Δεν έχει κρεβάτια έχει όμως γιατρούς που κάνουν καρδιογραφήματα στους διαδρόμους και ζητούν ειλικρινά συγνώμη για την κατάσταση από τα γερόντια ή τους νεότερους ασθενείς… Από κάπου χάνει αίμα αλλά για κολονοσκόπηση – γαστροσκόπηση η λίστα είναι μεγάλη… Οι ταλαίπωροι συγγενείς σε βάρδιες κι αυτοί στο διάδρομο δίπλα στον άνθρωπο τους ανταλλάσσουν εμπειρίες… Η ηλικιωμένη είχε την τύχη να χειρουργηθεί στο Ωνάσειο που κρατάει γερά ακόμη, παρά τον αποδεκατισμό των γιατρών λόγω «κρίσης» . Τώρα η τύχη της τελείωσε και βογκάει «ισότιμα» με τους άλλους στο Αττικό σύντεκνε που χειρουργείς κιόλας για τη μηντιακή σου προβολή όταν δεν βρίζεις για τον ίδιο ακριβώς λόγο… Δεκάδες σαν κι αυτήν στο Αττικό και όχι μόνον, περιμένουν να μπουν τουλάχιστον σ΄ ένα δωμάτιο σ΄ ένα κρεβάτι και βλέπουμε…Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ψευτιά και η πολιτική απάτη, που ομολογουμένως την απογείωσες σε νέα ύψη, είναι ότι βλέπουμε μόνο μαυρίλα και καταστροφή … Δεν θυμάμαι επί πόσες δεκαετίες τα ράντζα στα νοσοκομεία ήταν η ντροπή και το όνειδος της Δημόσιας Υγείας. Και ναι δεν δημιουργήθηκαν επί των ένδοξων ημερών σου, επ΄ αυτών συνεχίζεται το όνειδος και επιδεινώνεται για όσους δεν έχουν στην άκρη μερικές χιλιάδες ευρώ  για να πάνε σε ιδιωτικό νοσοκομείο… Το θωρείς σύντεκνε με τον υπέρ αδυνάτων λόγο ή το καραβάνι προχωρά και τα σκυλιά ουρλιάζουν όπως λέει κι ο άκαπνος πρωθυπουργός σου; Υποψιάζομαι βάσιμα το δεύτερο…. Πολιτικάντες είστε άλλωστε όπως πολλοί από τους ανίκανους προκατόχους σας. 

Facebook Comments