Όταν είδα και διάβασα το αφιέρωμα της ΕΦ.ΣΥΝ το Σάββατο που μας πέρασε, μου άρεσε. Έβλεπα τους αρχηγούς των κομμάτων να συμφωνούν μέσα από τις δικές τους προσεγγίσεις βέβαια, ότι πρέπει να τελειώνουμε οριστικά με την Χρυσή Αυγή, γνωρίζοντας ότι ο κίνδυνος είναι πάντα παρών υπό προϋποθέσεις. Και τότε συνειδητοποίησα ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το πως η Χρυσή Αυγή από γραφική ομάδα είχε γίνει παντοδύναμη για χρόνια ,αλλά και πως οδηγούμαστε στο κλείσιμο του δεκαετούς κύκλου ενίσχυσής της. Διάφοροι αυτοκαθοριζόμενοι ως αυθεντικοί αντιφασίστες και αριστεροί επέπληταν την εφημερίδα γιατί είχε πάρει δήλωση και από τον πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά!

Φαίνεται πως δεν κατάλαβαν ότι με ατάκες και όμορφα αντιφασιστικά συνθήματα, απλά η Χρυσή Αυγή συνέχιζε να αναπτύσσεται και να ψηφίζεται από περίπου 400.000 πολίτες ακόμα και μετά την δολοφονία του παύλου Φύσσα. Στις βουλευτικες εκλογές μετά το 2012 η Χρυσή Αυγή συγκέντρωνε πια ποσοστά 6.97%( Μάιος 2012), 6.92% ( Ιούνιος 2012), 6.28% ( Ιανουάριος 2015),  6.99% ( Σεπτέμβριος 2015) Εν ολιγοις    διατηρούσε τις δυνάμεις της και μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα. Στην Β΄ Πειραιά,  στις γειτονιές του Παύλου η  Χ.Α επαιρνε στις δυο Βουλευτικες Εκλογες μετά τη δολοφονία 8.18% κι 8.4%! Στο Κερατσίνι, έφτανε το 10%! Στο Πέραμα υπήρχαν γειτονιές που φοβόσουν να περάσεις. Αυτό που επέφερε ισχυρό χτύπημα και την σηματοδότηση της αντίστροφης πορείας της ήταν οι χειρισμοί της Κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου, του Νίκου Δένδια, της Εισαγγελέως Ευτέρπης Κουτζαμάνη που όταν παρέλαβε τον φάκελλο της δολοφονίας του Π. Φύσσα  ανέλυσε τα στοιχεία, φώτισε τις λεπτομέρειες και κατέληξε ότι ο φόνος του Π. Φύσσα ήταν αποτέλεσμα της εγκληματικής δραστηριότητας μιας συμμορίας, η οποία δρούσε υπό το κάλυμμα της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, αλλά στην πραγματικότητα σκότωνε, τραυμάτιζε, τρομοκρατούσε, εκβίαζε.

Εν ολίγοις, ο ρόλος της ήταν καταλυτικός για να φτάσουμε στην σημερινή εξέλιξη, να δικάζεται το σύνολο της ηγετικής ομάδας της νεοναζιστικής συμμορίας. Την Χρυσή Αυγή την χτύπησαν θανάσιμα και την οδήγησαν εκτός Βουλής, αλλά και μπροστά σε δίκη όχι οι αυτοκαθοριζόμενοι ως καθαρόαιμοι αντιφασίστες. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και φαίνεται ότι δεν θέλουν να το κατανοήσουν. Γι αυτό και τους κακοκάρδησε η ΕΦ.ΣΥΝ.

Δεν είναι τυχαίο ότι δεν μπορούν να το κατανοήσουν γιατί δυστυχώς για αυτούς οι αντιλήψεις και οι πρακτικές τους οξυγώνοναν την δράση των νεοναζιστών. Θυμίζω πως η Χρυσή Αυγή έκανε αισθητή πρώτη φορά την παρουσία της τον Νοέμβριο του 2010, όταν αποκτούσε για πρώτη φορά εκπρόσωπο στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηνών, με εφαλτήριο την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα λόγω της τεράστιας συγκέντρωσης μεταναστών γεγονός που φόβιζε τους κατοίκους. Η Χ.Α έκανε πογκρόμ και δεν λίγοι αυτοί που ικανοποιούνταν από αυτό το γεγονός. Δεν φαίνεται δε να ενόχλησε πάρα πολλούς κατοίκους όταν έξι μήνες μετά την είσοδο της Χ.Α στο Δημ.Συμβούλιο γινόταν από κτηνώδεις νεοναζιστές τριήμερο πογκρόμ με εκατοντάδες μετανάστες και ένα νεκρό. Η αδυναμία του Κράτους να αντιμετωπίσει το Μεταναστευτικό και η ετοιμότητα κάποιων να χαρακτηρίσει ρατσιστές όσους τολμούσαν να πουν έστω και κάτι για το πρόβλημα που βίωναν, μετέτρεπε στα μάτια πολιτών σε  δύναμη σωτηρίας τους εγκληματίες. Έτσι δημιουργούνταν οι πρώτοι πυρήνες.

Ακολούθησε η εποχή των Μνημονίων, των τυφλών αγανακτισμένων των πλατειών, το μίσος, ο λαικισμός που λειτουργούσε σαν υπνωτικό και δηλητήριο μαζί, ο διχαστικός λόγος, οι ξυλοδαρμοί, οι καταγγελίες ότι όλοι οι εκπρόσωποι του Πολιτικού Συστήματος είναι διεφθαρμένοι και πουλημένοι, η βία με πρωταγωνιστές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.  Μόνο που κάπου εκεί στις πλατείες των αγανακτισμένων που δεν ξαναγέμισαν βέβαια όταν ψηφιζόταν το 3ο Μνημόνιο, αρούσες ήταν και οι δυνάμεις της Χρυσής Αυγής. Συνέπλεε στο κύμα της οργής, της χυδαιότητας, του αντιευρωπαισμού, του αντισυστημισμού, της συνωμοσιολογίας. Αποκτούσε χώρο για να αλιεύσει. Ήταν μεγάλο το ποτάμι, έπαιρνε κι αυτή το μερτικό της. Άλλωστε κανείς δεν ενοχλούταν που οι Χρυσαυγίες ήταν δίπλα τους. Μαζί άλλωστε έριξαν και την Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου καταψηφίζοντας τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έτσι διευρύνθηκε ο χώρος , αλλά και η ατζέντα θεμάτων για την νεοναζιστική, εγκληματική συμμορία. Γι αυτό και φτάσαμε στις εκλογικές επιδόσεις που αναφέραμε πριν.

Κυνηγημένη πια μετά την δολοφονία Φύσσα, απολάμβανε και μιας  ιδιόμορφης ασυλίας. Γιατί άραγε η δίκη της δεν έληξε στα πεντέμισι χρόνια της αριστερής Κυβέρνησης; Θα απαντήσει κανείς; Γιατί στις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα το 2019 και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ όδευε σε σίγουρη ήττα, μείωνε τις ποινές για όσους καταδικάζονταν για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση , κάτι που τροφοδότησε έκρηξη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ; Ποιον είχε σκεφτεί άραγε ο προτείνων αυτή την ελάφρυνση των προβλεπομένων ποινών; Γιατί θεώρησε σκόπιμο ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και βετεράνος αριστερός να δηλώσει ότι όλοι οι ψήφοι είναι θεμιτοί; Πως και η κ. Θάνου εκλέχτηκε ως Επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής; Γιατί η κ. Γκοτζαμάνη πιέστηκε από τον κ. Παπαγγελόπουλο να παραιτηθεί τρεις μήνες πριν την ολοκλήρωση της θητείας της;

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα, πολλές αναπάντητες ερωτήσεις. Ωστόσο όλα αυτά και άλλα πολλά είναι κατανοητά πια, όσο και αν οι πρωταγωνιστές σ΄αυτή την πορεία σιωπούν. Γι αυτό και εκνευρίζονται όταν βλέπουν δηλώσεις Σαμαρά. Γράφω αυτές τις σκέψεις λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση της Απόφασης της Δικαιοσύνης. Θεωρώ ότι θα κάνει το καθήκον της λειτουργώντας με ευθύνη και ανεξαρτησία, διαθέτοντας όλα τα στοιχεία και όχι επειδή κάποιοι φωνάζουν. Το σίγουρο είναι ότι πολιτικά ο λαός μίλησε τον Ιούλιο πέρυσι, πετώντας την Χ.Α από την Βουλή.

Το σίγουρο επίσης είναι, ότι κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει. Στις δημοσκοπήσεις το άθροισμα Χ.Α, κόμματος Κασιδιάρη προσεγγίζει το 2%. Γι αυτό όσα αναφέρονται  παραπάνω ας εκληφθούν ως μία προσπάθεια καταγραφής του τι πρέπει να αποφύγουμε στο μέλλον. Όταν χτυπιέται η Δημοκρατία, όταν απαξιώνεται  Δημοκρατία, όταν υπονομεύονται οι θεσμοί, όταν κυριαρχεί ο διχαστικός λόγος και το μίσος, όταν εκδηλώνεται αδυναμία να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της κοινωνίας, τότε αντικειμενικά ο φασισμός βρίσκει χώρο. Ας το λάβουν αυτό υπόψη όλα τα κόμματα όσο και αν διαφωνούν σε στρατηγικά θέματα, που δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Όσοι δε είναι αμετανόητοι, ας σιωπούν. Έτσι μπορεί να είναι πιο χρήσιμοι και για το κόμμα τους.

Facebook Comments